Naar inhoud springen

Peter Steven Schull

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mr. Peter Steven Schull (1791-1835)

Mr. Peter Steven Schull (Den Haag, 11 februari 1791 - Dordrecht, 4 augustus 1835) was een Nederlands advocaat en dichter.

Peter Steven Schull studeerde rechten aan de Universiteit van Leiden en promoveerde aldaar op 20-jarige leeftijd. Na zijn studie vestigde hij zich als advocaat te Dordrecht en werd daar in 1814 ook notaris. Naast zijn beroepsmatige werkzaamheden maakte hij zich ook verdienstelijk op het terrein van de dichtkunst en van de natuurwetenschappen (mineralogie).

Gedicht van Peter Steven Schull

[bewerken | brontekst bewerken]
Naar aanleiding van het overlijden van Jacob van Strij
Treur, diep bedrukte gaâ, treur, diepbedrukte erven,
Treur, grijze Merwestad, die vriend en vader mist:
Natuur treurt met U mee, zij moet haar schepper derven,
Aan wien verbeelding al haar gaven had verkwist.
Neen, juicht! Van Strij is nu aan ‘t logge stof ontbonden,
En doopt het schoon penseel in Godgewijde inkt,
En maalt tafreelen daar, die eng’len hem verkonden,
Waarbij ‘s mans meesterstuk in ‘t aardsche niet verzinkt.
door: Mr. Peter Steven Schull (1791-1835) in 1815[1]
  • 1826 Redevoering over de verdiensten van Mirabeau (Dordrecht)
  • 1829 Herinneringen aan Dr. Crol (Dordrecht)
  • 1829 Ernst en Luim (Dordrecht)
  • 1829 Karakteristiek der Welsprekendheid (Dordrecht)
  • 1830 De overgave van Antwerpen (Dordrecht)
  • 1831 Dierijk en Dorothé van S. van Hoogstraten (nieuwe uitgave met aantekeningen en een levensschets van den dichter) (Dordrecht)
  • 1834 Vertellingen in Proza en Poezy (Dordrecht)
  • 1835 Poëzy van Caspar van Baerle (Zierikzee)

  • 1999 Aandacht voor het nationaal verleden bij een burger in de marge van de Romantiek: Pieter Steven Schull door Maria Barbera (Mieke) Smits-Veldt (Amsterdam)