Peter Sellars
Dit artikel gaat over de Amerikaanse regisseur. Voor de Britse acteur, zie Peter Sellers.
| Peter Sellars | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Sellars in 2011
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | Pittsburgh, 27 september 1957 | |||
| Geboorteplaats | Pittsburgh
| |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | Theater | |||
| Beroep | Regisseur | |||
| (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Peter Sellars (Pittsburgh, 27 september 1957) is een Amerikaans theaterregisseur.
Hij staat bekend om zijn moderne producties van klassieke opera's en toneelstukken. Sellars is professor van World Arts and Culture aan de U.C.L.A. waar hij Art as Social Action en Art as Moral Action doceert.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Sellars heeft eerst de Phillips Academy en vervolgens de Harvard University doorlopen, waar hij in 1981 afstudeerde. Hij maakte een poppenvoorstelling van Wagners Ring en regisseerde een minimalistische productie van Tsjechovs Drie zusters met volgroeide berkenbomen. Sellars' productie van Antony and Cleopatra in het zwembad van Harvard's Adams House zorgde voor belangstelling van de pers die zich verder dan alleen de campus uitstrekte, evenals de techno-industriële productie van King Lear waar een Lincoln Continental en allesomvattende muzikale sferen gecreëerd door het Steel Cello Ensemble aan te pas kwamen. In zijn laatste studiejaar verzorgde hij een productie van Händels Orlando in het American Repertory Theatre in Cambridge, waarmee hij zelfs nationale bekendheid verwierf. Na het voltooien van zijn studie ging hij naar Japan, China en India voor verdere studies.
In 1983 en 1984 was Sellars regisseur bij de Boston Shakespeare Company. Een van zijn invloedrijke producties was Pericles, Prince of Tyre. In 1983 ontving hij een MacArthur Foundation award. In 1984, op zijn zesentwintigste, werd hij als regisseur en manager van het American National Theater in Washington, D.C. benoemd.
Verder was Sellars artistiek directeur van de Los Angeles Festivals van 1990 en 1993, waar hij werken van de inmiddels overleden regisseur Reza Abdoh en toneelschrijver Frank Ambriz voor het voetlicht bracht.
Sellars zette een serie Mozart-opera's op het toneel: Così fan tutte (als een diner op Cape Cod), Le nozze di Figaro (dat zich afspeelde in een luxe appartement van de Trump Tower in New York), en Don Giovanni (in Spanish Harlem in New York), in samenwerking met Emmanuel Music en diens artistiek directeur, Craig Smith. De producties kregen veel waardering en werden door PBS op televisie uitgezonden. Ze kwamen later ook in Europa op televisie.
Sellars' eerste speelfilm, The Cabinet of Dr. Ramirez, was een stomme film (in kleur) met Joan Cusack, Peter Gallagher, Ron Vawter en Mikhail Baryshnikov. Hij werkte ook mee aan het scenario voor de film King Lear van Jean-Luc Godard.
Sellars werd gevraagd voor producties op het Salzburg en het Glyndebourne Festival, waar hij diverse hedendaagse opera's op het toneel zette, zoals St. François d'Assise van Olivier Messiaen, Mathis der Maler van Paul Hindemith, Le Grand Macabre van György Ligeti, en in samenwerking met choreograaf Mark Morris, de première van Nixon in China en The Death of Klinghoffer van John Adams en Alice Goodman. Andere projecten waarbij hij betrokken was, zijn de opera Giulio Cesare en het oratorium Theodora van Händel, The Story of a Soldier van Stravinsky met het Los Angeles Philharmonic gedirigeerd door Esa-Pekka Salonen, en I Was Looking at the Ceiling and Then I Saw the Sky van John Adams.
In 1999 kreeg Sellars de Erasmusprijs voor zijn werk waarin hij Europese en Amerikaanse culturele tradities in opera en theater combineert.
Een van Sellars' naaste muzikale partners is de componist John Adams. Sellars regisseerde zijn Doctor Atomic voor de San Francisco Opera, De Nederlandse Opera en de Lyric Opera of Chicago. Deze opera over het vervaardigen van de atoombom kreeg wisselende kritieken. In 2006 regisseerde hij de première van John Adams' opera A Flowering Tree in Wenen.
In 2016 regisseerde Sellars voor de Nationale Opera de nieuw gecomponeerde opera Only the Sound Remains van de Finse componiste Kaija Saariaho.[1] In 2019 regisseerde hij, eveneens in Amsterdam, Girls of the Golden West, de wereldpremière van een opera op muziek van John Adams en een libretto van Sellars.[2]
Sellars, die tegenstellingen en controverse niet uit de weg gaat, wordt vaak bekritiseerd omdat hij te ver af zou staan van de oorspronkelijke bedoelingen van de componist. György Ligeti was ernstig ontsteld door Sellars' productie uit 1997 van zijn Le Grand Macabre op de Salzburger Festspiele. Anderzijds heeft Kaija Saariaho gezegd dat Sellars' ontwerp voor haar opera L'amour de loin uit 2000 in harmonie was met haar verbeelding over hoe de set eruit zou moeten zien.
In 2014 werd de Polar Music Prize aan hem toegekend.
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Jobson, Kristi L., "From Hilles Elevator to the ART", The Harvard Crimson, 10 januari 2003
- (en)
Peter Sellars in de Internet Movie Database - (en) Transcriptie van de ABC toespraak Cultural Activism in the New Century op 19 augustus 1999
- (en) Interview met Peter Sellars op PBS
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Gottfried Meyer-Thoss, Extrakte. Peter Sellars - Amerikanisches Welttheater, Parthas Verlag Berlin 2004
- ↑ 'Delicate schoonheid bij Saariaho' - recensie van Oswin Schneeweisz, in: Theaterkrant, 16 maart 2016.
- ↑ 'Verbeterde kijk op Amerikaanse gold diggers' - recensie van Pieter Verstraete, in: Theaterkrant, 1 maart 2019.
