Pacific Crest Trail
Het Pacific Crest Trail (PCT) is een langeafstandspad voor wandelaars en paardrijders in de bergachtige gebieden in het westen van Noord-Amerika, dat loopt vanaf de grens met Mexico in het zuiden naar de grens met Canada in het noorden.
Route
[bewerken | brontekst bewerken]Het Pacific Crest Trail loopt langs de hoogste delen van de Sierra Nevada en de Cascade Range, die zo'n 160 à 240 km ten oosten van de Amerikaanse Stille Oceaankust liggen. Het pad begint in het zuiden in het plaatsje Campo (Californië) op de grens met Mexico. Van daaruit loopt het noordwaarts langs heuvelruggen en bergketens. De route doorkruist vijfentwintig nationale bossen, zeven nationale parken en verschillende beschermde wildernisgebieden. Het pad strekt zich uit over de staten Oregon en Washington alvorens het noordelijk eindpunt te bereiken net over de grens met Canada in het Manning Park in de staat Brits-Columbia. De totale lengte van het pad bedraagt 4286 kilometer en het hoogteverschil is ongeveer 4000 meter. De hoogste bergpas is de Forester Pass. De meeste wandelaars lopen de route van zuid naar noord, de keuze is ook afhankelijk van het seizoen van aanvang.[1]
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Het idee voor het langeafstandspad kwam in 1932 van Clinton C. Clarke. In 1968 werd het Pacific Crest Trail aangeduid als National Scenic Trail, hoewel het tot 1993 officieel niet voltooid was. In 1995 werd een deel van het pad bewandeld door schrijfster Cheryl Strayed die haar belevenissen beschreef in het boek Wild: Over jezelf verliezen en terugvinden en 1700 kilometer hiken. Het boek behaalde in 2012 de toppositie van de New York Times-bestsellerlijst en werd in 2014 verfilmd als Wild met Reese Witherspoon in de rol van Cheryl.
In 2016 liep de Belg Karel Sabbe de gehele route af in een recordtijd van 52 dagen 8 uur en 25 minuten, waarmee hij de recordhouder tot dan toe, Joe McConaughy, te snel af was. De prestatie staat vermeld in het Guinness Book of Records.[2] In datzelfde jaar liep ook de Nederlander Tim Voors de gehele route. Zijn belevenissen beschreef hij in het boek Alleen dat in 2018 uitkwam en werd vertaald in het Duits en Engels.
Op 22 juli 2021 verbrak de 37-jarige ultraloper Timothy Olson, het record van Sabbe met een tijd van 51 dagen, 16 uur en 55 minuten, vijftien en een half uur sneller dan de tijd van Sabbe. Olson werd ondersteund door een kleine groep familie en vrienden.[3]
In 2023 waagde Sabbe zich opnieuw aan deze uitdaging en deed 46 dagen, 12 uur en 56 minuten over de tocht. Hij verbreekt hiermee het record van Olson met meer dan vier dagen.[4]
Plaatsen en natuurgebieden op de route
[bewerken | brontekst bewerken]Nummers tussen haakjes komen overeen met de nummers op de kaart.
Californië
[bewerken | brontekst bewerken]- Campo, nabij het zuidelijke uiteinde
- Anza-Borrego Desert State Park (41)
- Cleveland National Forest (40)
- Big Bear Lake
- Cajon Pass
- Angeles National Forest (35)
- Vasquez Rocks
- Agua Dulce
- Walker Pass
- Owens Peak Wilderness (34)
- South Sierra Wilderness (34)
- Golden Trout Wilderness (34)
- Kings Canyon National Park (33)
- Forester Pass, hoogste punt op het pad
- John Muir Wilderness (31)
- Ansel Adams Wilderness (30)
- Yosemite National Park (29)
- Sonora Pass, Ebbetts Pass en Carson Pass
- Desolation Wilderness
- Lassen National Forest (22)
- McArthur-Burney Falls Memorial State Park (21)
- Shasta-Trinity National Forest (19)
- Klamath Mountains
Oregon
[bewerken | brontekst bewerken]- Cascade–Siskiyou National Monument (17)
- Rogue River National Forest (16) en Winema National Forest (14)
- Crater Lake National Park (15)
- Umpqua National Forest (13)
- Willamette National Forest (11) en Deschutes National Forest (12)
- Mount Hood National Forest (9)
- Columbia River Gorge National Scenic Area (8)
- Mark O. Hatfield Wilderness
- Cascade Locks, Oregon, laagste punt op de route
- Bridge of the Gods over de Columbia River
Washington
[bewerken | brontekst bewerken]- Gifford Pinchot National Forest (7)
- Mount Rainier National Park (6)
- Mount Baker-Snoqualmie National Forest (5)
- Snoqualmie Pass
- Stevens Pass
- Lake Chelan National Recreation Area
- Stehekin (Washington), laatste dorp langs het pad, zo'n 16 km van het eigenlijk pad afgelegen
- North Cascades National Park (2)
- Okanogan National Forest (3)
- Pacific Northwest National Scenic Trail
- Grensmonument nr. 78
Brits-Columbia
[bewerken | brontekst bewerken]- E.C. Manning Provincial Park, het noordelijke uiteinde
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ The Pacific Crest Trail - van Mexico naar Canada. The Hike (15 augustus 2019). Gearchiveerd op 29 december 2021. Geraadpleegd op 29 december 2021.
- ↑ https://www.guinnessworldrecords.com/world-records/78823-fastest-walk-of-the-pacific-crest-trail. Gearchiveerd op 11 mei 2021.
- ↑ Timothy Olson Sets the Men’s Supported Pacific Crest Trail FKT. Gearchiveerd op 25 september 2023.
- ↑ Fenomenaal: Belgische ultraloper Karel Sabbe finisht loodzware Pacific Crest Trail in een recordtijd. Gearchiveerd op 26 augustus 2023.