Oest-Loega
Plaats in Rusland 
| |||
|---|---|---|---|
  | |||
| Kerngegevens | |||
| Oblast | Leningrad | ||
| Gemeente | Kingisepp | ||
| Coördinaten | 59° 40′ NB, 28° 17′ OL | ||
| Algemeen | |||
| Inwoners (2007) |
2 173 | ||
| Overig | |||
| Postcode(s) | 188471, 188472 | ||
| Netnummer(s) | (+7) 81375 | ||
| OKATO-code | 44 221 828 001 | ||
| Tijdzone | MSK (UTC+3) | ||
| Locatie in oblast Leningrad | |||
 | |||
| |||
Oest-Loega (Russisch: Усть-Луга) is een Russische haven gelegen aan de rivier de Loega, op ongeveer 130 kilometer ten zuidwesten van Sint-Petersburg. De haven is het grootste deel van het jaar ijsvrij. Tussen december tot midden april kan ijs voorkomen waardoor het gebruik van ijsklasse schepen verplicht is.
Ontwikkeling
[bewerken | brontekst bewerken]Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie kon, of wilde, Rusland niet meer vertrouwen op het gebruik van havens of pijplijnen in de voormalige Sovjet staten en Oostbloklanden. Een programma werd gestart om via eigen Russische havens goederen te exporteren. De haven van Primorsk en Oest-Loega vallen hieronder, maar ook de Nord Stream pijplijn waarmee gas via de Oostzee direct naar Duitsland wordt verpompt.
Voor 1997 was Oest-Loega nog een uitgestrekt moeras- en bosgebied met een laag bevolkingsaantal en had haar haven ook nog geen enkel economisch belang. Mede onder druk van huidig president Vladimir Poetin is de haven van Oest-Loega zich sedert jaren volop aan het ontwikkelen tot de grootste haven van Rusland en een van de tien grootste havens ter wereld. Men hoopt om op die manier de internationale handel in het Oostzeegebied naar zich toe te trekken.
De uitbouw van de haven startte in 2001 en wordt sinds 2004 uitgevoerd door de Belgische reder DEME. Deze voorziet baggerschepen die instaan voor de aanmaak van haventerreinen en aanlegplaatsen.
Terminals
[bewerken | brontekst bewerken]Momenteel telt de haven zes terminals voor onder meer kolen, containers en aardolie en wordt er jaarlijks 50 miljoen ton overgeslagen. Bedoeling is van op termijn te komen tot 170 tot 180 miljoen ton per jaar, ongeveer evenveel als de Antwerpse haven.
De vier terminals voor de overslag van specifieke goederen zijn:
- Steenkoolterminal
- Rosterminalugol werd in 1996 opgericht om een steenkoolterminal in Oest-Loega te bouwen. Deze kwam in 2001 in gebruik en wordt in stappen uitgebreid. In 2006 was de capaciteit zo’n 4 miljoen steenkool op jaarbasis en in 2008 werd dit verhoogd naar 8 miljoen ton. De uiteindelijke capaciteit wordt zo’n 12 tot 15 miljoen ton per jaar. Schepen met een maximale diepgang van 14 meter kunnen aanmeren. Het terrein heeft een oppervlakte van 53 hectare een het beschikt over een kade van ongeveer 500 meter lang.
- Olieterminal
- De olieterminal bestaat uit twee onderdelen, een voor ruwe aardolie en een voor olieproducten. De ruwe aardolie wordt aangevoerd via de Baltisch Pijpleidingsysteem-2[1]. Transneft, de Russische monopolist voor het vervoer van olie via pijplijnen, heeft een minderheidsbelang in de ruwe olieterminal.[1] De terminal maakt het transport via Polen en Wit-Rusland naar de West-Europese afzetmarkt niet meer nodig. Beide terminals kunnen nu per jaar zo’n 25 miljoen ton verpompen. Schepen met een diepgang van 16 meter en een draagvermogen van 120.000 ton DWT kunnen hiervan gebruikmaken.[1] Op termijn is een uitbreiding naar 38 miljoen ton aardolie en 30 miljoen ton olieproducten voorzien.[1]
- Zwavelterminal
- Deze terminal kwam in 2008 in gebruik en er wordt gewerkt aan plannen om de capaciteit uit te breiden tot 9 miljoen ton zwavel per jaar. De terminal is in handen van European Sulphur Terminal gevestigd in Sint-Petersburg. De zwavel wordt per trein aangevoerd.
- Containerterminal
- In april 2007 gaf de National Container Company (NCC) (Russisch: Национальная контейнерная компания (НКК)) opdracht voor de bouw van een containerterminal. NCC werd in 2002 opgericht en was het eerste gespecialiseerde containeroverslagbedrijf van Rusland. Naast de terminal in Oest-Loega heeft het bedrijf terminals in de haven van Sint-Petersburg en Riga. In 2011 werd de Oest-Loega Container Terminal in gebruik genomen. Op het terrein van 40 hectare kunnen jaarlijks 440.000 20 voets containers worden verwerkt. Het terrein krijgt een uiteindelijke capaciteit van 3 miljoen TEUs op jaarbasis, een omvang van 140 hectare en dan kunnen zo’n 80.000 TEUs op het terrein tijdelijk geplaatst worden. Containerschepen met een capaciteit van maximaal 6.000 TEUs kunnen hier afmeren om te laden en te lossen. Volgens de huidige plannen zal in 2025 de volle omvang worden bereikt.
De grootste onafhankelijke Russische gasproducent Novatek heeft in de haven een raffinaderij. Hier wordt aardgascondensaat omgezet in lichte brandstoffen als nafta, kerosine en diesel.[2] Per jaar kan 6 miljoen ton condensaat worden verwerkt. Het condensaat wordt per trein vanuit de gasprovincie Jamalië aangevoerd. De geraffineerde producten worden in de haven overgeslagen in zeetankers die de eindproducten naar de buitenlandse afnemers vervoeren.
Overslaggegevens
[bewerken | brontekst bewerken]In 2012 verwerkte de haven 46,6 miljoen ton aan goederen.[3] De drie belangrijkste producten die in de haven werden overgeslagen waren steenkool, bijna 16 miljoen ton, ruwe aardolie, 13 miljoen ton en ten slotte iets meer dan 14 miljoen ton aan olieproducten. Verder werden ruim 165.000 voertuigen via de haven aangevoerd. In 2017 werd voor het eerst meer dan 100 miljoen ton overgeslagen waarna de overslag stabiliseerde.
| Jaar | Overslag (in miljoenen ton) |
| 2009 | 10,4 |
| 2010 | 11,8 |
| 2011 | 22,7 |
| 2012 | 46,6 |
| 2013 | 62,6 |
| 2014 | 75,7 |
| Jaar | Overslag (in miljoenen ton) |
| 2015 | 87,9 |
| 2016 | 93,4 |
| 2017 | 103,3 |
| 2018 | 98,7 |
| 2019 | 103,9 |
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Officiële website haven
- (ru) (en) Website Novotrans
- ↑ a b c d PortNews 1e olietanker geladen in Oest-Loega, 3 oktober 2012, geraadpleegd op 20 januari 2013
- ↑ (en) Novatek Jaarverslag 2012, p. 38, geraadpleegd op 6 november 2013
- ↑ Persbericht Haven van Oest-Loega, overslaggegevens 2012. Geraadpleegd op 18 januari 2013.