Naar inhoud springen

Notting Hill Gate (metrostation)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Notting Hill Gate
De noordelijke trap bij Pembridge Road
De noordelijke trap bij Pembridge Road
Algemeen
Beheerd door London Underground
30 juli 1900 opening Central Line
Voorstadsdienst(en)
Zone 1
Underground
Zone 1
Opening 1 oktober 1868
Type Doorgangsstation
Constructie Uitgraving (District & Circle)
Gestapeld station (Central)
Perrons 4
Metrosporen 4
Undergroundreizigers
Jaar In-/uitstappers
2019
2020
2021
2022
2023
15,071 miljoen
5,682 miljoen
6,404 miljoen
11,695[1] miljoen
12,111[2] miljoen
Undergroundlijnen
LijnRichtingVolgend station

EppingQueensway
Ealing BroadwayHolland Park
West RuislipHolland Park
WoodfordQueensway
HainaultQueensway

Edgware RoadBayswater
WimbledonHigh Street Kensington

Overig openbaarvervoer
Buslijn(en) 27, 28, 31, 52, 70,
94, 148, 328 en 452
nachtbus N28, N31 en N207
Ligging
Coördinaten 51° 31' NB, 0° 12' WL
Plaats Notting Hill
District (borough) Kensington and Chelsea
Notting Hill Gate (metro van Londen)
Notting Hill Gate
Transport for London - Lijst metrostations
Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer
Londen

Notting Hill Gate is een station van de Londense metro aan de Central Line, District Line en de Circle Line.

Op 1 oktober 1868 werden de perrons van de District Line en Circle Line geopend. Op 30 juli 1900 werden de perrons van de Central Line geopend voor publiek. In die tijd bestond er een station voor de District en de Circle Line en een station voor de Central Line zonder inpandige overstapmogelijkheid.

Metropolitan Railway

[bewerken | brontekst bewerken]

De Metropolitan Railway (MR) opende in 1863 de eerste metrolijn ter wereld die de spoorwegstations aan de noordrand van de stad onderling verbond. Na verlengingen aan zowel de west- als de oost-kant in 1864 bouwde de MR de Kensington-tak in het kader van een ringlijn die ze samen met de District Line zou vormen. Deze tak tussen Paddington en Gloucester Road werd op 1 oktober 1868 geopend met een station bij Notting Hill Gate. De twee zijperrons liggen in een 9 meter diepe uitgraving die beschut wordt door een stationskap. De glazen stationskap boven de uitgraving met perrons is hier behouden terwijl die bij veel metrostations uit dezelfde periode verloren is gegaan. De stationsnaam Notting Hill Gate kon voor verwarring zorgen omdat het in 1864 geopende Ladbroke Grove al de naam "Notting Hill" droeg. Daarom werd dat station in 1880 omgedoopt in "Notting Hill & Ladbroke Grove" en in 1919 verdween de naam Notting Hill helemaal bij dat station.

Central London Railway

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1891 werd de Central London Railway (CLR), de latere Central Line, opgericht om een oost-west lijn in een geboorde tunnel te bouwen. Deze oost-west lijn kruist de Kensington-tak bij Notting Hill Gate waar dan ook perrons kwamen om een overstap mogelijk te maken. De perrons van de CLR werden boven elkaar gebouwd, voor de metro's naar het westen op 25 meter diepte, voor die naar het oosten op 31 meter diepte. Deze constructie werd gekozen om te vermijden dat onder bestaande gebouwen gewerkt moest worden. Zoals gebruikelijk voor de Eerste Wereldoorlog werden de reizigers met liften vervoerd tussen de stationshal en de perrons. Het stationsgebouw van de CLR stond aan de noordkant van de straat, terwijl het gebouw van de MR aan de zuidkant stond, zodat overstappers de straat moesten oversteken.

London Transport

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1926 begon de District Railway (DR) met diensten op de Kensington-tak en sindsdien rijden zowel de Inner Circle als de DR over de Kensington-tak. In 1933 werd het OV in Londen genationaliseerd in London Transport die de metrobedrijven allemaal de uitgang Line gaf toen ze eenmaal onder hetzelfde bedrijf vielen. In 1949 werd de Circle Line geformaliseerd met een eigen lijnkleur, geel, op de kaart en verdween de Metropolitan Line bij Notting Hill Gate. Eind jaren vijftig van de 20e eeuw werd een gemeenschappelijke verdeelhal gebouwd onder de straat en de liften vervangen door roltrapgroepen.[3] De roltrappen waren als eerste van de metro voorzien van metalen in plaats van houten afdekplaten. De stationsgebouwen van de MR en de CLR werden gesloopt en op 1 maart 1959 werd het venieuwde station geopend met een verdeelhal die aan de westkant toegankelijk is vanuit een voetgangerstunnel. Deze is van weerszijden van de straat met vaste trappen toegankelijk zodat reizigers van beide kanten de verdeelhal kunnen bereiken en de tunnel ook door overstekers gebruikt kan worden. In 2006 plaatste de plaatselijke openbare kunstorganisatie Urban Eye mozaïekzuilen bij de zuidelijke ingang.

In 2010 en 2011 is groot onderhoud uitgevoerd, hierbij is het tegwelerk bij de metro-ingangen, in de reizigerstunnels en de perrons van de Central Line vernieuwd. Tevens is de verdeelhal opnieuw ingericht. Tijdens de werkzaamheden werd een verlaten liftdoorgang van het oorspronkelijke CLR-station uit 1900, sinds 1959 gesloten voor het publiek, blootgelegd en bleek er nog een reeks originele posters uit eind jaren 1950 te hangen, er zijn beelden online gezet. Het plan van architectenbureau Weston Williamson om luifels boven de trappen naar de straat aan te brengen is niet uitgevoerd.

  • Portobello Road, bekend vanwege de Portobello Market
  • Kensington Palace Gardens