Nol van Berckel
Uiterlijk
Nol van Berckel | ||
---|---|---|
Van Berckel, zittend uiterst rechts, voor een wedstrijd met het Nederlands elftal tegen België op 19 maart 1911
| ||
Arnoldus Louis Maria van Berckel | ||
Geboren | 22 december 1890 (Amsterdam) | |
Overleden | 8 september 1973 (Gendringen) | |
Nationaliteit | Nederlands | |
Alma mater | Universiteit van Amsterdam | |
Partner | Maria Dorothea Joanna Erens | |
Religie | Rooms-katholiek | |
Functies | ||
←1948–1961→ | Raadsheer in de Hoge Raad der Nederlanden | |
1940–1942 | Raadsheer bij het Gerechtshof Den Haag | |
1929–1940 | Rechter bij de Rechtbank Haarlem | |
1926–1929 | Rechter bij de Rechtbank Roermond | |
Lijst van spelers van het Nederlands voetbalelftal |
Arnoldus Louis Maria (Nol) van Berckel (Amsterdam, 22 december 1890 – Gendringen, 8 september 1973) was een Nederlands voetballer en rechter.
Van Berckel, telg uit het geslacht Van Berckel, speelde tussen 1910 en 1912 zes wedstrijden voor het Nederlands voetbalelftal en maakte daarbij twee doelpunten. In clubverband speelde hij als aanvaller bij Quick Nijmegen.
Van Berckel had een juridische loopbaan. Hij was rechter en werd na de Tweede Wereldoorlog ook president van het Bijzonder Gerechtshof in Den Haag. Hij was in die hoedanigheid ook betrokken bij het proces tegen Anton Mussert. Na de oorlog werd hij benoemd tot raadsheer in de Hoge Raad der Nederlanden.[1]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ WIJ SPRAKEN MET.... "Het vaderland". 's-Gravenhage, 27-12-1960, p. 3. Geraadpleegd op Delpher op 02-04-2023, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB19:000867048:mpeg21:p0000
- P.J. van Koppen & J. ten Kate, De Hoge Raad in persoon. Benoemingen in de Hoge Raad der Nederlanden 1838-2002, Deventer: Kluwer 2003, p. 142-143.