Merycochoerus
Merycochoerus Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Vroeg-Oligoceen | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||||
Merycochoerus Leidy, 1858 | |||||||||||||||||
Typesoort | |||||||||||||||||
Merychochoerus proprius | |||||||||||||||||
Merycochoerus proprius | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
|
Merycochoerus[1] (Grieks: 'herkauwer' (merux) -achtig 'varken' (khoiros)) is een geslacht van uitgestorven hoefdieren uit de familie Merycoidodontidae, endemisch in Noord-Amerika. Het geslacht omvat meerdere soorten die leefden tijdens het Vroeg-Oligoceen 33,9-30,8 miljoen jaar geleden en bestonden ongeveer 3 miljoen jaar. Fossielen zijn wijdverbreid in het westen van de Verenigde Staten.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Het een meter lange lichaam met de korte, stompe poten zou er weleens op kunnen wijzen, dat het dier een semi-aquatisch leven zou kunnen hebben geleid, zoals een nijlpaard, aangezien leden van het geslacht een langwerpig, tonvormig lichaam en korte ledematen bezaten die typische aanpassingen zijn die worden aangetroffen bij semi-aquatische zoogdieren. Merycochoerus was een herkauwende planteneter met een lang gezicht, slagtandachtige hoektanden, zwaar lichaam, lange staart, korte voeten en viertenige hoeven.
Vondsten
[bewerken | brontekst bewerken]Fossielen van Merycochoerus werden gevonden in Gaillard Cut in Panama, op meerdere locaties in de Verenigde Staten en de Canadese provincie Saskatchewan.
Literatuur
- J. Leidy. 1858. Notice of Remains of Extinct Vertebrata, from the Valley of the Niobrara River, Collected during the Exploring Expedition of 1857, in Nebraska, under the Command of Lieut. G. K. Warren, U. S. Top. Eng., by Dr. F. V. Hayden, Geologist to the Expedition. Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia 10:15-89
- E. D. Cope. 1884. Synopsis of the species of Oreodontidae. Paleontological Bulletin 38:503-572
- F. B. Loomis. 1924. Miocene oreodonts in the American Museum. Bulletin of the American Museum of Natural History 51(1):1-37
- C. B. Schultz and C. H. Falkenbach. 1940. Merycochoerinae, a new subfamily of oreodonts. Bulletin of the American Museum of Natural History 77(5):213-306
- J. E. Storer and H. N. Bryant. 1993. Biostratigraphy of the Cypress Hills Formation (Eocene to Miocene), Saskatchewan: equid types (Mammalia: Perissodactyla) and associated faunal assemblages. Journal of Paleontology 67(4):660-6 69
- B. Lander. 1998. Oreodontoidea. In C. M. Janis, K. M. Scott, and L. L. Jacobs (eds.), Evolution of Tertiary mammals of North America 402-425
- B. J. MacFadden. 2006. North American Miocene Land Mammals from Panama. Journal of Vertebrate Paleontology 26(3):720-734
- M. S. Stevens and J. B. Stevens. 2007. Family Merycoidodontidae. In D. R. Prothero, S. E. Foss (eds.), The Evolution of Artiodactyls 157-168
Noten
- ↑ Fossilworks: Merycochoerus. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 01-05-2023.