Menoceras
| Menoceras Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Mioceen | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
| Geslacht | |||||||||||
| Menoceras Troxell, 1921 | |||||||||||
| Typesoort | |||||||||||
| Menoceras arikarense | |||||||||||
| |||||||||||
| Skelet van Menoceras arikarense | |||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||
Menoceras op  Wikispecies
| |||||||||||
| |||||||||||
Menoceras [1][2]is een geslacht van uitgestorven neushoorns. Het geslacht omvat de twee soorten M. barbouri en M. arikarense, die tijdens het Midden-Mioceen op het Amerikaanse continent leefden.
Uiterlijk en leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Menoceras kenmerkte zich door een twee hoorns van gelijke grootte naast elkaar op de snuit. Hoewel hoorns van neushoorns gemaakt zijn van keratine en niet fossiliseren, wijzen de rugositas, de plaats waar de hoorns verbonden zijn aan de schedel, hierop. Alleen de mannetjes hadden deze dubbele hoorns, de vrouwelijke Menoceras waren hoornloos. Menoceras was een relatief kleine en slanke neushoorn met het formaat van een schaap of varken en een snelle renner.
Fossielen
[bewerken | brontekst bewerken]Fossielen van Menoceras zijn bekend uit Texas, New Mexico, Californië, Colorado, Nebraska, Florida en Gaillard Cut in Panama. Het grote aantal fossielen van Menoceras dat op sommige locaties is gevonden suggereert dat het dier in kuddes leefde.
Literatuur
- H. E. Wood. 1964. Bulletin of the Museum of Comparative Zoology 130
- L. G. Tanner. 1969. Bulletin of the Nebraska State Museum 8(6)
- D. R. Prothero, C. Guerin, and E. Manning. 1989. The history of the Rhinocerotoidea. In D. R. Prothero and R. M. Schoch (eds.), The Evolution of Perissodactyls 321-340
- D. R. Prothero. 1998. Rhinocerotidae. In C. M. Janis, K. M. Scott, and L. L. Jacobs (eds.), Evolution of Tertiary mammals of North America 595-605
- L. B. Albright. 1999. Ungulates of the Toledo Bend local fauna (late Arikareean, early Miocene), Texas Coastal Plain. Bulletin of the Florida Museum of Natural History, Biological Sciences 42(1):1-80
- B. J. MacFadden and P. Higgins. 2003. Middle Miocene land mammals from Panama: evidence for the age of the Neotropical rainforest. Journal of Vertebrate Paleontology 23(3):74A
- M. Mendoza, C. M. Janis, and P. Palmqvist. 2006. Estimating the body mass of extinct ungulates: a study on the use of multiple regression. Journal of Zoology 270(1):90-101.
- Mihlbachler, M.C. 2007. Sexual dimorphism and mortality bias in a small miocene North American rhino, Menoceras arikarense: insights into the coevolution of sexual dimorphism and sociality in rhinos. Journal of Mammalian Evolution 14: 217-238
Noten
- ↑ Fossilworks: Menoceras arikarense. www.fossilworks.org. Geraadpleegd op 21-05-2023.
- ↑ Menoceras barbouri. prehistoric-fauna.com. Geraadpleegd op 21-05-2023.