Mary Higgins Clark

Mary Higgins Clark, volledige naam Mary Theresa Eleanor Higgins (The Bronx, New York, 24 december 1927 - Naples (Florida), 31 januari 2020) was een Amerikaanse schrijfster van misdaadromans. Al haar 42 boeken zijn bestsellers in Amerika en verschillende Europese landen, en worden nog steeds herdrukt. Haar debuut, 'Waar zijn de kinderen', is in de 75ste druk.

Mary Higgins Clark begon al jong met schrijven. Na een aantal jaar als secretaresse en redacteur werkte ze een jaar als stewardess voor PanAm, voordat ze stopte met werken om te trouwen en een gezin te stichten. Ze vulde het gezinsinkomen aan door korte verhalen te schrijven.

Nadat haar man in 1964 overleed werkte Clark als radio-scriptschrijfster^[1], totdat haar agent haar overhaalde om eens een roman te gaan schrijven. Haar debuutroman Mount Vernon Love Story (1968), een geromantiseerd verhaal over het leven van George Washington, verkocht niet goed, en ze besloot over te gaan op het misdaad/spanning-thema. Haar misdaadromans werden populair en in 2007 zijn er alleen al meer dan 80 miljoen exemplaren van haar boeken verkocht in Amerika.

Haar dochter, Carol Higgins Clark, is ook een misdaadromanschrijfster en ze schreven ook enkele boeken samen.

Jonge jaren (1927-1945)

Mary Theresa Eleanor Higgins was het tweede kind en enige dochter van de Ierse immigrant Luke Higgins en Nora, die eveneens van Ierse afkomst was. Mary scheelt maar 19 maanden met haar oudste broer, Joseph, en drie jaar met haar jongere broer Johnny. Als jong meisje was Mary al erg geïnteresseerd in schrijven. Ze schreef haar eerste gedicht op zesjarige leeftijd en bedacht altijd korte toneelstukjes voor haar vrienden om na te spelen. Toen ze zeven was begon ze met het bijhouden van een dagboek. Haar eerste verslag begon met "Er is niet veel gebeurd vandaag".

Het gezin leefde redelijk goed van de verdiensten uit hun Ierse pub, ze bezaten een huis in de Bronx én een zomerhuis op Long Island Sound. Hoewel 'de grote depressie' in Amerika begon toen Mary nog een baby was, werd haar familie er niet door getroffen en boden ze iedereen die op hun deur klopte, op zoek naar werk, een maaltijd aan. Maar toen Mary ongeveer 10 jaar oud was begon ook de depressie merkbaar te worden in de financiële middelen van het gezin, doordat veel van hun klanten niet meer in staat waren hun rekeningen te betalen. Mary's vader was gedwongen om meerdere personeelsleden te ontslaan en zelf meer uren te gaan werken waardoor hij maar enkele uren per dag thuis was. Het gezin zakte dieper weg in de problemen toen haar vader overleed.

Nora Higgins, weduwe en moeder van drie jonge kinderen, kwam er al snel achter dat maar weinig werkgevers bereid waren een 52-jarige vrouw, die in geen veertien jaar een baan had gehad, in dienst te nemen. Om toch de rekeningen te kunnen betalen werd de slaapkamer van Mary opgeofferd om te verhuren.

Zes maanden na hun vaders dood haalde Mary's oudere broer zijn voet open aan een stuk metaal en liep zware osteomyelitis op. Alle buren kwamen massaal om bloed te geven voor de vele transfusies die de jongen nodig had en ondanks de negatieve voorspellingen van de dokters overleefde Joseph Higgins het. Clark schrijft zijn genezing toe aan de kracht van hun geloof.

Middelbare school

Na haar eindexamen bij Saint Francis Xavier Grammar School ontving Clark een studiebeurs om verder te kunnen leren bij Villa Maria Academy, een school gerund door de nonnen van de Congregation de Notre Dame de Montreal. De rector en de andere leraren moedigden haar aan om haar schrijven verder te ontwikkelen, al waren ze er wat minder blij mee dat ze haar lesuren besteedde aan het schrijven van verhalen in plaats van op te letten. Op haar zestiende deed Mary haar eerste poging een verhaal gepubliceerd te krijgen door het in te sturen naar True Confessions. Het verhaal werd afgekeurd.

Om haar moeder te kunnen helpen de rekeningen te betalen had ze een baantje bij het Shelton Hotel als telefoniste, waar ze vaak meeluisterde naar de gesprekken van de gasten. Op haar vrije dagen hing Mary rond bij winkels waar ze in gedachten alle kleding uitzocht die ze zou dragen als ze een beroemd schrijfster was.

Ondanks Mary's financiële bijdrage aan het gezin en het geld dat haar moeder verdiende met babysitten moesten de Clarks kleiner gaan wonen. Toen Joseph afstudeerde in 1944 meldde hij zich meteen aan bij de marine, om zijn land te dienen maar ook om zijn moeder financieel te kunnen steunen. Zes maanden na zijn aanmelden liep hij meningitis op en overleed. Het gezin rouwde diep om zijn dood, maar als zijn erfgenaam ontving Nora Higgins zijn pensioenuitkering voor de rest van haar leven en had niet langer Mary's hulp nodig om alle rekeningen te kunnen betalen.

Higgins Clark ligt begraven op het Gate of Heaven Cemetery in Hawthorne.

Bibliografie

1975 - Where Are the Children?, vertaald als Nancy, waar zijn de kinderen? en Waar zijn de kinderen?
1977 - A Stranger is Watching, vertaald als Verbinding verbroken!
1980 - The Cradle Will Fall, vertaald als Moord om middernacht
1982 - A Cry in the Night, vertaald als Compositie in rood
1984 - Stillwatch, vertaald als Dreiging uit het verleden
1987 - Weep No More, My Lady, vertaald als Geen tranen om een actrice, of Tranen om mijn zusje
1989 - While My Pretty One Sleeps, vertaald als Dodelijk ontwerp
1989 - The Anastasia Syndrome and Other Stories, vertaald als Het Anastasia syndroom
1991 - Loves Music, Loves to Dance, vertaald als Moord op afspraak
1992 - All Around the Town, vertaald als Heeft een meisje weggehaald
1993 - I'll Be Seeing You, vertaald als Jou krijg ik nog wel
1993 - Death On The Cape and Other Stories, vertaald als Dood op de Kaap
1994 - Remember Me, vertaald als Vergeet mij niet
1995 - Let Me Call You Sweetheart, vertaald als Vaders mooiste
1995 - Silent Night, vertaald als Stille nacht
1996 - Moonlight Becomes You, vertaald als Maanlicht staat je goed
1996 - My Gal Sunday, vertaald als Zondagskind
1997 - Pretend You don't See Her, vertaald als Doe alsof je haar niet ziet
1998 - You Belong To Me, vertaald als Jij bent van mij
1998 - All Through The Night, vertaald als Het donkerste uur
1999 - We'll Meet Again, vertaald als De weduwe
2000 - Before I Say Goodbye, vertaald als Het bloed kruipt
2001 - On The Street Where You Live, vertaald als De herrezen moordenaar
2002 - Daddy's Little girl, vertaald als Horen, zien, zwijgen
2003 - The Second Time Around, vertaald als Dubbele leugen
2004 - Nighttime is My Time, vertaald als Verdwenen in de nacht
2005 - No Place Like Home, vertaald als De stiefvader
2006 - Two Little Girls In Blue, vertaald als Twee meisjes in het blauw, of Tweelingzusje
2007 - I've Heard That Song Before, vertaald als De spookmelodie
2008 - Where Are You Now?, vertaald als De verdwenen broer
2009 - Just Take My Heart, vertaald als Neem mijn hart
2010 - The Shadow of Your Smile, vertaald als De geheime Erfenis
2011 - I'll Walk Alone, vertaald als Op een mooie zomerdag
2011 - The Magical Christmas Horse (geïllustreerd door Wendell Minor)
2012 - The Lost Years, vertaald als Het geheim van haar vader
2013 - Daddy's Gone a Hunting, vertaald als Zolang ze slaapt
2014 - I've Got You Under My Skin, vertaald als Onder mijn huid
2014 - The Cinderella Murder, vertaald als De moord op Assepoester (coauteur Alafair Burke)
2015 - A stranger is watching, vertaald als Voor de ogen van een kind
2015 - The Melody Lingers On, vertaald als Te mooi om waar te zijn
2015 - All Dressed in White, vertaald als De verdwenen bruid (coauteur Alafair Burke)
2016 - As Time Goes By, vertaald als De erfenis
2016 - The Sleeping Beauty killer, vertaald als De schone slaapster
2017 - Every breath you take, vertaald als Een tweede kans
2018 - I’ve got my eyes on you, vertaald als Ik houd je in de gaten

Bibliografie (samen met dochter Carol Higgins Clark)

2000 - Deck The Halls, vertaald als Losgeld
2001 - He Sees You When You're Sleeping, vertaald als De allerlaatste kans
2004 - The Christmas Thief, vertaald als Gestolen goed
2006 - Santa Cruise, vertaald als De verloren bel
2008 - Dashing Through The Snow, vertaald als De vijfde winnaar

Non-Fictie

2001 - Kitchen Privileges, A Memoir', vertaald als Met gebruik van keuken

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Misdaadauteur Mary Higgins Clark (92) overleden. NOS (1 februari 2020). Gearchiveerd op 21 maart 2023.

[1] Misdaadauteur Mary Higgins Clark (92) overleden. NOS (1 februari 2020). Gearchiveerd op 21 maart 2023.

[1]