Naar inhoud springen

K-1 World Grand Prix

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Overzicht kwalificatie

De K-1 World Grand Prix is een jaarlijks terugkerend kickboksevenement, waarin de acht beste K-1-vechters van dat jaar strijden om de wereldtitel. Het evenement werd in 1993 voor het eerst georganiseerd door K-1's overkoepelende organisatie de Fight Entertainment Group (FEG) op initiatief van Kazuyoshi Ishii. Hij is tevens de bedenker van het K-1.

Van 1993 tot en met 2006 werd de World Grand Prix Final gehouden in het Tokyo Dome in de Japanse hoofdstad Tokio. De edities van 2007, 2008 en 2009 vonden plaats in de Yokohama Arena in Yokohama. In 2010 werd het weer gehouden in Tokio, ditmaal in het Ariake Colosseum.

Er zijn ieder jaar zes 'World GP Qualification'-evenementen. Hiervan worden er twee gehouden in Las Vegas, de andere vier worden gehouden in Seoel, Parijs, Hiroshima en op Hawaï. De zes winnaars gaan door naar de 'Final Elimination' in Osaka. Daar nemen ze het op tegen de acht finalisten van het voorgaande jaar en twee door de organisatie uitgekozen vechters. De acht winnaars gaan door naar de World Grand Prix Final. Daar mogen ze uitvechten wie de wereldkampioen wordt en tevens aan de haal mag gaan met het prijzengeld van 400.000 Amerikaanse dollar. Het finaletoernooi wordt afgewerkt op één en dezelfde dag. Dit is meestal ergens begin december. Dit betekent dat de twee vechters die de finale halen die dag drie partijen vechten.

Winnaars K-1 World Grand Prix

[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds de introductie van de K-1 World Grand Prix in 1993 domineren de Nederlandse deelnemers het toernooi. Van de negentien keer dat het evenement georganiseerd is, is er vijftien keer een Nederlandse wereldkampioen uit de bus gekomen. Deze titels zijn behaald door: Ernesto Hoost (4x), Sem Schilt (4x), Peter Aerts (3x), Remy Bonjasky (3x) en Alistair Overeem (1x). De man die de meeste K-1-finales haalde, is Peter Aerts (6x).

Jaar Wereldkampioen Runner-up
1993 Vlag van Kroatië Kroatië
Branko Cikatić
Vlag van Nederland Nederland
Ernesto Hoost
1994 Vlag van Nederland Nederland
Peter Aerts
Vlag van Japan Japan
Masaaki Satake
1995 Vlag van Nederland Nederland
Peter Aerts
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Jérôme Le Banner
1996 Vlag van Zwitserland Zwitserland
Andy Hug
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Mike Bernardo
1997 Vlag van Nederland Nederland
Ernesto Hoost
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Andy Hug
1998 Vlag van Nederland Nederland
Peter Aerts
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Andy Hug
1999 Vlag van Nederland Nederland
Ernesto Hoost
Vlag van Kroatië Kroatië
Mirko Filipović
2000 Vlag van Nederland Nederland
Ernesto Hoost
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Ray Sefo
2001 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Mark Hunt
Vlag van Brazilië Brazilië
Francisco Filho
2002 Vlag van Nederland Nederland
Ernesto Hoost
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Jérôme Le Banner
2003 Vlag van Nederland Nederland
Remy Bonjasky
Vlag van Japan Japan
Musashi
2004 Vlag van Nederland Nederland
Remy Bonjasky
Vlag van Japan Japan
Musashi
2005 Vlag van Nederland Nederland
Semmy Schilt
Vlag van Brazilië Brazilië
Glaube Feitosa
2006 Vlag van Nederland Nederland
Semmy Schilt
Vlag van Nederland Nederland
Peter Aerts
2007 Vlag van Nederland Nederland
Semmy Schilt
Vlag van Nederland Nederland
Peter Aerts
2008 Vlag van Nederland Nederland
Remy Bonjasky
Vlag van Marokko Marokko
Badr Hari*
2009 Vlag van Nederland Nederland
Semmy Schilt
Vlag van Marokko Marokko
Badr Hari
2010 Vlag van Nederland Nederland
Alistair Overeem
Vlag van Nederland Nederland
Peter Aerts
2024

* Badr Hari werd gediskwalificeerd omdat hij doorging terwijl zijn tegenstander op de grond lag. Naderhand heeft de K-1-organisatie hem als straf zijn prijzengeld ontnomen en heeft het zijn titel als runner-up van de WGP Final 2008 en zijn eerder behaalde K-1 Heavyweight Title ongeldig verklaard.