Jesse Hughes
| Jesse Hughes | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Hughes tijdens een optreden met de Eagles of Death Metal.
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Jesse Everett Hughes | |||
| Bijnaam | The Devil J Devil Boots Electric Boots J. Devil Huge J. Everett Hughes J. Hughes Mr. Boogie Man Shanky McBuzcock | |||
| Geboren | 24 september 1972 | |||
| Geboorteplaats | Greenville
| |||
| Land | Greenville, South Carolina 
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | Rock, rock-'n-roll | |||
| Instrument(en) | Zang, gitaar, drums, piano | |||
| Label(s) | AntAcidAudio, Downtown Records | |||
| Act(s) | Eagles of Death Metal, Queens of the Stone Age, Desert Sessions, Jesse's Girls, the blues-based Scary Time Ramblers, the Black List Heroes, The Sort of Quartet, Waxy | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Jesse Everett Hughes (Greenville (South Carolina), 24 september 1972) is een Amerikaans muzikant. Hughes is bekend als frontman en medeoprichter van de rockband Eagles of Death Metal. Zijn snor is ondertussen zijn handelsmerk geworden.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Voor hij zanger werd, was Hughes politiek journalist. Hij huwde ook in die periode, maar het huwelijk duurde niet lang. Na de scheiding werd hij depressief en begon op advies van Josh Homme, met wie Hughes al jaren bevriend was, nummers te schrijven.
Jesse Hughes is een muzikant uit de Palm Desert Scene.
Op 13 november 2015 speelde Hughes met zijn band een concert in de Parijse concertzaal Bataclan, waarna terroristen van Islamitische staat de zaal binnenvielen en in het wilde weg begonnen te schieten. Alhoewel meer dan 80 concertgangers het leven lieten, wist Hughes samen met de rest van de band via een achterdeur te ontsnappen. Een lid van de entourage van de band was minder fortuinlijk en werd in de zaal doodgeschoten.
Nadat Hughes in mei 2016 in een interview met Taki's Magazine[1] zijn eerdere insinuaties op Fox Business Network[2] over betrokkenheid van de bewakers van Bataclan bij de aanslag – waarvoor hij later excuses had aangeboden[3] – had herhaald, besloten twee Franse festivals de Eagles of Death Metal te weren.[4]
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Titel | Functie |
|---|---|---|
| 2003 | Live at Slims | Zang, gitaar |
| 2004 | Peace, Love, Death Metal | Zang, gitaar |
| 2006 | Death By Sexy... | Zang, gitaar |
| 2009 | Heart On | Zang, gitaar |
Soloalbums
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Titel | Functie |
|---|---|---|
| 2011 | Honkey Kong | Basgitaar, gitaar, keyboard, zang, producer |
Gastoptredens
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Titel | Functie |
|---|---|---|
| 1998 | Volumes 3 & 4 | Zang, gitaar |
| 2002 | Cruel & Delicious | Zang, gitaar |
| 2005 | "Lullabies to Paralyze" | Fluit op 'Someone's In The Wolf' |
| 2005 | Cowboy Coffee & Burned Knives... | Achtergrondzang op "Music Is Love" |
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- (en)
Jesse Hughes op Myspace - Interview met 3VOOR12 voorafgaand aan zijn optreden met de Eagles of Death Metal in Paradiso
- Interview met OOR (rond dezelfde tijd als het interview met 3VOOR12)
- Coachella
- discogs.com
- ↑ Surrendering to Death, Taki's Magazine, 14 mei 2016
- ↑ Eagles of Death Metal Frontman: Security Might Have Been in on Paris Attacks, Fox Business Network, 9 maart 2016
- ↑ Eagles of Death Metal's Jesse Hughes Apologizes for 'Baseless' Bataclan Accusations, Rolling Stone, 11 maart 2016. Gearchiveerd op 31 maart 2018.
- ↑ Festivals weren Eagles of Death Metal, NOS.nl, 20 mei 2016. Gearchiveerd op 20 mei 2022.