Naar inhoud springen

Je suis mort mais j'ai des amis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Je suis mort mais j'ai des amis
Regie Guillaume Malandrin en Stéphane Malandrin
Producent Jacques-Henri Bronckart
Olivier Bronckart
Scenario Guillaume Malandrin en Stéphane Malandrin
Hoofdrollen Bouli Lanners
Wim Willaert
Montage Yannick Leroy
Cinema­tografie Hugues Poulain
Productie­bedrijf Versus Production
Distributie O'Brother (België)
Happiness Distribution (Frankrijk)
Première 17 juni 2015[1]
Genre Komedie
Speelduur 96 minuten
Taal Frans
Land Vlag van België België
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Kijkwijzer
Bekijk/bewerk dit op Wikidata
Bekijk/bewerk dit op Wikidata
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Je suis mort mais j'ai des amis is een Frans-Belgische film uit 2015, geschreven en geregisseerd door Guillaume Malandrin en Stéphane Malandrin.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Een groep oude rockers krijgen voor de eerste maal in hun leven de kans om in Los Angeles te gaan optreden, een levensdroom die in vervulling gaat. De drummer van de groep vindt zichzelf echter te oud en er moet een jonge vervanger gevonden worden. Tot overmaat van ramp valt op de vooravond van hun vertrek de zanger Jipé dood. De vier muzikanten vernemen dat hun vriend getrouwd was met Pierre, een homo die een militair blijkt te zijn. Pierre beslist om de groep te vergezellen met de as van zijn overleden vriend, die hij wil uitstrooien in Los Angeles.

Acteur Personage
Bouli Lanners Yvan
Wim Willaert Wim
Serge Riaboukine Pierre
Eddy Leduc Nico
Lyes Salem Dany
Jacky Lambert Jipé
Rosario Amedeo Commandant Van Beek

Er werd gefilmd in juni en juli 2014 in Brussel en Luik en vervolgens in Schefferville (Quebec).[2]

Uitgave en ontvangst

[bewerken | brontekst bewerken]

Je suis mort mais j'ai des amis was op 11 november 2015 de openingsfilm van de 35ste editie van het Noordelijk Film Festival in Leeuwarden.

Prijzen en nominaties

[bewerken | brontekst bewerken]

De film ontving 7 nominaties (onder andere beste film) voor de Magritte du cinéma, de belangrijkste filmprijs van (Franstalig) België.[3]