Hannelore Schroth

Hannelore Schroth
Algemene informatie
Volledige naam	Hannelore Emilie Käte Grete Schroth
Geboren	10 januari 1922
Overleden	7 juli 1987
Land	Duitsland
Werk
Beroep	actrice
	(en) IMDb-profiel
	(mul) TMDb-profiel; (en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Hannelore Emilie Käte Grete Schroth (Berlijn, 10 januari 1922 - München, 7 juli 1987) was een Duits actrice. Zij speelde de rol van Mathilde Obermüller in de film Der Hauptman von Köpenick.

Zij was de dochter van acteur Heinrich Schroth en actrice Käthe Haack en was een halfzus van Heinz Schroth en acteur Carl-Heinz Schroth. In haar eerste huwelijk was zij getrouwd met acteur Carl Raddatz. Uit haar tweede huwelijk met de Oostenrijkse duikpionier Hans Hass werd acteur Hans Hass Jr. geboren. In haar derde huwelijk werd haar tweede zoon geboren.

Biografie

Als dochter van het acteursechtpaar Heinrich Schroth en Käthe Haack volgde ze tot 1938 een acteeropleiding in Lausanne. Hannelore Schroths halfbroer was de acteur Carl-Heinz Schroth. Als kind verscheen ze voor het eerst samen met haar moeder in Max Ophüls' korte filmkomedie Dann schon lieber Lebertran. Haar eerste grote succes volgde in 1938 met Spiel im Sommerwind. Van de vele films die volgden, springt Unter den Brücken van Helmut Käutner met Gustav Knuth en Carl Raddatz eruit. In 1944 stond ze op de gratielijst van het Reichsministerium für Volksaufklärung und Propaganda..

Ondanks talrijke optredens in film en televisie, vond ze in de daaropvolgende jaren steeds weer haar weg naar het podium en kreeg ze theaterrollen in Wenen, Düsseldorf, Hamburg, Berlijn en München. In 1969 ontving ze de Grote Bad Hersfeld Prijs voor haar toneelwerk en in 1980 het Gouden Filmlintje voor haar filmwerk.

Hannelore Schroth heeft ook veel werk verricht op het gebied van nasynchronisatie. Ze leende haar stem aan Paulette Goddard (The Great Dictator), Gina Lollobrigida (The Last Stage), Shirley MacLaine (The Girl Irma la Douce) en Elizabeth Taylor (Who's Afraid of Virginia Woolf?). Ze probeerde ook Franse chansons te zingen en bracht verschillende lp's uit met voordrachten van werken van Ephraim Kishon samen met Friedrich Torberg.

In haar eerste huwelijk vanaf 1944 was Hannelore Schroth korte tijd getrouwd met Carl Raddatz en in haar tweede huwelijk tot 1950 met de Oostenrijkse duikpionier Hans Hass. Haar zoon uit dit huwelijk, Hans Hass jr. (1946-2009), was een tijdlang succesvol als acteur en popzanger. Uit haar derde huwelijk, in 1953 in Rome, met Peter Köster (* 25 oktober 1922 in Berlijn; † 2014), een advocaat en filmproducent met een doctoraat in de rechten, zoon van de voormalige Rijksminister Adolf Köster en zijn vrouw Käthe, geboren Mahr, werd hun zoon Christoph Kantapper Köster (1953-2012) geboren, die als advocaat werkte.

Overlijden

Hannelore Schroth overleed op 7 juli 1987 op 65-jarige leeftijd aan hartfalen in haar flat in München. De Duitse bondskanselier Helmut Kohl betuigde zijn medeleven. Ze werd begraven naast haar moeder Käthe Haack, die het jaar daarvoor was overleden, op de staatsbegraafplaats Heerstraße in wat nu het Westend district van Berlijn is (graflocatie: 16-J-27). Haar zoon Christoph, die door zelfmoord om het leven kwam, werd daar ook begraven in 2012.

Filmografie

1931: Dann schon lieber Lebertran
1939: Kitty und die Weltkonferenz
1939: Der Gouverneur
1939: Spiel im Sommerwind
1939: Weißer Flieder
1939: Kitty und die Weltkonferenz
1939: Der Gouverneur
1940: Friedrich Schiller - Der Triumph eines Genies
1940: Amor doet in kousen
1940: Die Räuber
1941: Menschen im Sturm
1941: Kleine Mädchen - große Sorgen
1942: Sieben Jahre Glück
1943: Die schwache Stunde
1943: Liebesgeschichten
1943: Sophienlund
1944: Seinerzeit zu meiner Zeit
1944: Eine Frau für drei Tage
1946: Unter den Brücken
1948: Das singende Haus
1949: Kätchen für alles
1949: Derby
1949: Lambert fühlt sich bedroht
1949: Hallo - Sie haben Ihre Frau vergessen
1950: Taxi-Kitty
1950: Die wunderschöne Galathee
1951: Das unmögliche Mädchen
1951: Kommen Sie am Ersten
1951: Unschuld in tausend Nöten
1951: Fräulein Bimbi
1952: Der Fürst von Pappenheim
1953: Die Tochter der Kompanie
1953: Dame Kobold
1953: Tobias Knopp, Abenteuer eines Junggesellen (voice)
1955: Wie konnte mir das passieren
1956: Geliebte Corinna
1956: ...wie einst Lili Marleen
1956: Der Hauptmann von Köpenick
1956: Vor Sonnenuntergang
1957: Die Freundin meines Mannes
1958: Der Mann, der nicht nein sagen konnte
1958: Ein Mann, der seinen Namen änderte
1958: Italienreise - Liebe inbegriffen
1958: Ein Glas Wasser
1959: Alle lieben Peter
1960: Himmel, Amor und Zwirn
1960: Liebling der Götter
1960: Zum Geburtstag
1961: Schule der Gattinnen
1961: Aimée
1961: Küß mich Kätchen
1962: Willy
1963: Dantons Tod
1963: Die erste Lehre
1964: Meine Nichte Susanne
1964: Das Pferd
1964: Polizeirevier Davidswache
1964: Der Liebhaber
1965: Mutter Courage und ihre Kinder - Eine Chronik aus dem Dreißigjährigen Krieg
1965: Ein Anruf für Mister Clark
1966: Herzliches Beileid
1967: Neapolitanische Hochzeit
1968: Heinrich VIII. und seine Frauen
1968: Die Aufgabe
1968: Der Sommer der 17. Puppe
1969: Das Foto
1970: Das Loch zur Welt
1970: Auftrag: Mord!
1971: Emil i Lönneberga
1971: Wir hau'n den Hauswirt in die Pfanne
1971: Drei mal Hoffnung
1972: Nya hyss av Emil i Lönneberga
1973: Emil och griseknoen
1976: Bomber & Paganini
1978: Zwischengleis
1979: Lucky Star
1979: Eine Dummheit macht auch der Gescheiteste
1980: Kein Geld für einen Toten
1982: Sicaron
1982: Erinnerung - Sicaron
1984: Aida Wendelstein
1984: Revolution im Ballsaal
1984: Friedliche Tage
1985: Fridolin
1987: Wann, wenn nicht jetzt
1987: Herz mit Löffel
1988: Fridolins Heimkehr

Televisieseries

1967: Das Kriminalmuseum
1969: Alle Hunde lieben Theobald
1975-1976: Emil i Lönneberga
1977, 1981: Polizeiinspektion 1
1980, 1984: Derrick
1983: Tatort
1983: Engel auf Rädern
1988: L'heure Simenon

Externe link

(en) Hannelore Schroth in de Internet Movie Database

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Hannelore Schroth op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.