Naar inhoud springen

Frederik Nielsen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Frederik Nielsen
Frederik Nielsen tijdens Roland Garros 2019
Frederik Nielsen tijdens Roland Garros 2019
Persoonlijke informatie
Bijnaam Fred
Freddie
Nationaliteit Vlag van Denemarken Deense
Geboorteplaats Vlag van Denemarken Lyngby
Geboortedatum 27 augustus 1983
Woonplaats Vlag van Denemarken Lyngby
Lengte 1,88 m
Gewicht 87 kg
Profdebuut 2001
Slaghand Rechts, tweehandig backhand
Totaal prijzengeld 1.272.931 US dollar
Coach Patrick Langvardt
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 27–33
Titels 0
Hoogste positie 190 (15 augustus 2011)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1ste ronde (2012)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 98–80
Titels 3
Hoogste positie 17 (1 april 2013)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3de ronde (2019)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2de ronde (2013)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Winnaar (2012)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2de ronde (2012-2013, 2016)
Laatst bijgewerkt op: 3 juli 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Frederik Nielsen (Lyngby, 27 augustus 1983) is een Deense tennisser. Hij heeft één grandslamtoernooi in het dubbelspel gewonnen. Daarnaast won hij ook drie ATP-toernooien in het dubbelspel en stond hij ook drie keer in de finale. Hij heeft 32 challengers in het dubbelspel op zijn naam staan.

Jaarverslag 2012

[bewerken | brontekst bewerken]

Hij deed samen met Jonathan Marray mee aan Wimbledon met een wildcard. Ze versloegen no.9 geplaatste spelers Marcel Granollers en Marc López. In de derde ronde versloegen ze no.8 geplaatste spelers Aisam-ul-Haq Qureshi en Jean-Julien Rojer. In de halve finale versloegen ze de titelverdedigers, Bob Bryan en Mike Bryan. In de finale versloegen ze Robert Lindstedt en Horia Tecău. Hij werd de eerste Deense tennisspeler die de Wimbledon titel won. Zijn vader won de titel bij de junioren, en was twee keer finalist bij de pro's.

Palmares dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
gewonnen finales herendubbel
1. 7 juli 2012 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Marray Vlag van Zweden Robert Lindstedt
Vlag van Roemenië Horia Tecău
4-6, 6-4, 7-6(5), 6-7(5), 6-3 Details
2. 5 januari 2014 Vlag van India ATP Chennai Hardcourt Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Kroatië Marin Draganja
Vlag van Kroatië Mate Pavić
6-2, 4-6, [10-7] Details
3. 5 mei 2019 Vlag van Duitsland ATP München Gravel Vlag van Duitsland Tim Pütz Vlag van Brazilië Marcelo Demoliner
Vlag van India Divij Sharan
6-4, 6-2 Details
verloren finales herendubbel
1. 23 september 2012 Vlag van Frankrijk ATP Metz Hardcourt (i) Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin
6-7(3), 4-6 Details
2. 12 januari 2013 Vlag van Australië ATP Auckland Hardcourt Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming
Vlag van Brazilië Bruno Soares
6-7(1), 6-7(2) Details
3. 13 april 2019 Vlag van Marokko ATP Marrakesh Gravel Vlag van Nederland Matwé Middelkoop Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer
Vlag van Kroatië Franko Škugor
4-6, 6-7(6) Details
Gewonnen challengers
1. 30 oktober 2006 Vlag van Canada Rimouski Hardcourt (I) Vlag van Denemarken Kristian Pless Vlag van Nederland Jasper Smit
Vlag van Nederland Martijn Van Haasteren
6-2, 6-4
2. 20 november 2006 Vlag van Verenigd Koninkrijk Shrewsbury Hardcourt (I) Vlag van Duitsland Philipp Marx Vlag van Duitsland Lars Burgsmüller
Vlag van Duitsland Mischa Zverev
6-4, 6-4
3. 15 oktober 2007 Vlag van Denemarken Kolding Hardcourt (I) Vlag van Denemarken Rasmus Nørby Vlag van Duitsland Philipp Petzschner
Vlag van Oostenrijk Alexander Peya
4-6, 6-3, [10-8]
4. 22 oktober 2007 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barnstaple Hardcourt (I) Vlag van Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi Vlag van Nederland Jasper Smit
Vlag van Nederland Martijn Van Haasteren
6-2, 64-7, [10-2]
5. 19 november 2007 Vlag van Verenigd Koninkrijk Shrewsbury Hardcourt (I) Vlag van Denemarken Rasmus Nørby Vlag van Verenigd Koninkrijk Edward Allinson
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Flanagan
6-3, 6-2
6. 17 maart 2008 Vlag van Bosnië en Herzegovina Sarajevo Hardcourt (I) Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Oostenrijk Alexander Peya
Vlag van Kroatië Lovro Zovko
6-4, 7-64
7. 24 november 2008 Vlag van Japan Toyota Tapijt (I) Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Chinees Taipei Ti Chen
Vlag van Polen Grzegorz Panfil
7-5, 6-3
8. 25 mei 2009 Vlag van Verenigde Staten Carson Hardcourt Vlag van India Hars Mankad Vlag van Australië Carsten Ball
Vlag van Verenigde Staten Travis Rettenmaier
6-4, 6-4
9. 20 juli 2009 Vlag van Italië Recanati Hardcourt Vlag van Australië Joseph Sirianni Vlag van Italië Adriano Biasella
Vlag van Kazachstan Andrej Goloebev
6-4, 3-6, [10-6]
10. 9 november 2009 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jersey tapijt (I) Vlag van Australië Joseph Sirianni Vlag van Finland Henri Kontinen
Vlag van Finland Jarkko Nieminen
7-5, 3-6, [10-8]
11. 26 juli 2010 Vlag van Canada Granby Hardcourt Vlag van Australië Joseph Sirianni Vlag van Thailand Sanchai Ratiwatana
Vlag van Thailand Sonchat Ratiwatana
4-6, 6-4, [10-6]
12. 8 november 2010 Vlag van Verenigd Koninkrijk Loughborough Tapijt (I) Vlag van Finland Henri Kontinen Vlag van Australië Jordan Kerr
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski
6-2, 6-4
13. 3 januari 2011 Vlag van Nieuw-Caledonië Nouméa Hardcourt Vlag van Duitsland Dominik Meffert Vlag van Italië Flavio Cipolla
Vlag van Italië Simone Vagnozzi
7-64, 5-7, [10-5]
14. 7 februari 2011 Vlag van Italië Bergamo Hardcourt (I) Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski Vlag van Rusland Michail Jelgin
Vlag van Rusland Aleksandr Koedrjavtsev
opg.
15. 4 april 2011 Vlag van Italië Monza Gravel Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Delgado
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Marray
5-7, 6-2, [10-7]
16. 25 juli 2011 Vlag van Italië Recanati Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski Vlag van Italië Federico Gaio
Vlag van India Purav Raja
6-4, 7-5
17. 1 augustus 2011 Vlag van Spanje Segovia Hardcourt Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
Vlag van Kroatië Lovro Zovko
6-2, 3-6, [10-6]
18. 23 januari 2012 Vlag van Duitsland Heilbronn Hardcourt (I) Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Filipijnen Treat Huey
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dominic Inglot
6-3, 3-6, [10-6]
19. 2 november 2014 Vlag van Verenigde Staten Charlottesville Hardcourt (I) Vlag van Filipijnen Treat Huey Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Burton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Marcus Willis
3-6, 6-3, [10-2]
20. 23 augustus 2015 Vlag van Canada Vancouver Hardcourt Vlag van Filipijnen Treat Huey Vlag van India Yuki Bhambri
Vlag van Australië Michael Venus
7-6(4), 6-7(3), [10-5]
21. 4 oktober 2015 Vlag van Verenigde Staten Tiburon Hardcourt Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Australië Carsten Ball
Vlag van Australië Matt Reid
7-6(2), 6-1
22. 18 oktober 2015 Vlag van Verenigde Staten Fairfield Hardcourt Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Australië Carsten Ball
Vlag van Duitsland Dustin Brown
6-3, 5-7, [10-5]
23. 15 november 2015 Vlag van Verenigde Staten Knoxville Hardcourt (i) Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Verenigde Staten Sekou Bangoura
Vlag van Verenigde Staten Matt Seeburger
6-1, 6-2
24. 24 januari 2016 Vlag van Filipijnen Manilla Hardcourt Vlag van Zweden Johan Brunström Vlag van Filipijnen Francis Casey Alcantara
Vlag van Indonesië Christopher Rungkat
6-2, 6-2
25. 27 maart 2017 Vlag van Frankrijk Saint-Brieuc Hardcourt (I) Vlag van Duitsland Andre Begemann Vlag van Ierland David O'Hare
Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Salisbury
6-3, 6-4
26. 12 maart 2018 Vlag van Canada Drummondville Hardcourt (I) Vlag van België Joris De Loore Vlag van Venezuela Luis David Martínez
Vlag van Canada Filip Peliwo
6-4, 6-3
27. 30 april 2018 Vlag van Zuid-Korea Seoel Hardcourt Vlag van Japan Toshihide Matsui Vlag van Chinees Taipei Ti Chen
Vlag van Chinees Taipei Chu-Huan Yi
6-4, 7-63
28. 21 mei 2018 Vlag van Verenigd Koninkrijk Loughborough Hardcourt (I) Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Salisbury Vlag van Verenigd Koninkrijk Luke Bambridge
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonny O'Mara
3-6, 6-3, [10-4]
29. 11 juni 2018 Vlag van Verenigd Koninkrijk Nottingham Gras Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Salisbury Vlag van Verenigde Staten Austin Krajicek
Vlag van India Jeevan Nedunchezhiyan
7-65, 6-1
30. 5 november 2018 Vlag van Verenigde Staten Knoxville Hardcourt (I) Vlag van Japan Toshihide Matsui Vlag van Verenigde Staten Hunter Reese
Vlag van India Tennys Sandgren
7-66, 7-5
31. 10 november 2019 Vlag van Slowakije Bratislava Hardcourt (I) Vlag van Duitsland Tim Pütz Vlag van Tsjechië Roman Jebavý
Vlag van Slowakije Igor Zelenay
4-6, 7-64, [11-9]
32. 17 november 2019 Vlag van Finland Helsinki Hardcourt (I) Vlag van Duitsland Tim Pütz Vlag van Kroatië Tomislav Draganja
Vlag van Rusland Pavel Krotov
7-62, 6-0

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 2012
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R
Roland Garros
Wimbledon
US Open
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals
Olympische Spelen
Olympische Spelen
Statistieken
Totaal aantal titels 0
Eindejaarsranking -

Mannendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 2012 2013 2014 2015 2016 2018 2019 2020 2021
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 2R 3R 1R 1R
Roland Garros 2R 1R 1R 3R KF 1R
Wimbledon W 2R 2R 3R 1R HF 3R g.t.
US Open 2R 2R 2R 1R
ATP Finals
ATP Finals HF
ATP Masters 1000
Indian Wells 2R g.t.
Miami HF g.t.
Monte Carlo 1R g.t.
Madrid g.t.
Rome 1R
Montreal/Toronto g.t.
Cincinnati 1R
Shanghai g.t.
Parijs
Olympische Spelen
Olympische Spelen g.t. g.t.
Statistieken
Totaal aantal titels 1 0 1 0 0 0 1 0 0
Eindejaarsranking 21 60 94 108 144 58 48 55
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Frederik Løchte Nielsen.