Est! Est!! Est!!! di Montefiascone
Est! Est | Est | ! di Montefiascone | ||
---|---|---|---|---|
Naam | Est! Est!! Est!!! di Montefiascone | |||
Land | Italië | |||
Streek | provincie Viterbo, Lazio | |||
Locatie | gemeenten Montefiascone, Bolsena, San Lorenzo Nuovo, Grotte di Castro, Gradoli, Capodimonte en Marta | |||
Alcoholpercentage | min. 10,5% | |||
Bescherming | DOCG | |||
Druivenrassen | trebbiano en malvasia | |||
|
Est! Est!! Est!!! di Montefiascone is de naam van een witte wijn uit de streek rond de stad Montefiascone in de provincieViterbo, Lazio, Italië. Het wijnbouwgebied ligt bij het meer van Bolsena in de gemeenten Montefiascone, Bolsena, San Lorenzo Nuovo, Grotte di Castro, Gradoli, Capodimonte en Marta. De vrij eenvoudige wijn wordt gemaakt van de druivenrassen trebbiano en malvasia. Naast de bekendere secco wordt ook een amabile geproduceerd. Vooral het verhaal over de herkomst van de naam draagt bij aan de bekendheid.
Herkomst naam
[bewerken | brontekst bewerken]In het jaar 1111 reisde de Duitse bisschop Johannes Fugger met een groot gezelschap naar Rome om daar de kroning van keizer Hendrik V bij te wonen. Fugger stuurde zijn knecht Martin vooruit om alvast een geschikte herberg te vinden. Hij sprak met hem af dat Martin, wanneer hij een goede herberg gevonden had "Est" ("hier is het") op de deur zou schrijven. Schonk de herberg bovendien ook nog goede wijn, dan zou hij "Est! Est!" op de deur schrijven. Even voor Montefiascone zag de bisschop evenwel een herberg waar op de deur was geschreven: "Est! Est!! Est!!!". Hoewel dit niet was afgesproken, begreep Fugger hier te maken te hebben met een uitzonderlijke herberg waar uitzonderlijke wijn werd geschonken.
Fugger is nooit in Rome aangekomen. Hij verbleef drie jaar lang in Montefiascone en dronk zich letterlijk dood. Hij werd begraven in Montefiascone. Hij liet zijn hele vermogen na aan de stad Montefiascone. Op zijn grafsteen staat nog steeds te lezen: "Est Est Est Propter nimium est hic Io Defuk Dominus meus mortuus est" , hetgeen betekent: "Est Est Est, na een overdaad aan Est is mijn meester Johannes Fugger hier gestorven".
Dit verhaal over Fugger is vermoedelijk een legende. Het is onbekend wie er in het graf ligt, maar het is waarschijnlijk een toenmalige bekende plaatselijke levensgenieter, zoals beargumenteerd is door Renaat Gaspar in zijn artikel Est Est Est: nep uit de zestiende eeuw.[1]