Naar inhoud springen

Dominique Janssen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dominique Janssen
2015
2015
Persoonlijke informatie
Volledige naam Dominique Johanna Anna Janssen
Geboortedatum 17 januari 1995
Geboorteplaats Horst, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 174 cm
Positie Verdedigster
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Manchester United
Contract tot 30 juni 2027
Jeugd
2013 Vlag van Nederland RKSV Wittenhorst
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2013–2015
2015–2019
2019–2024
2024-
Vlag van Duitsland SGS Essen
Vlag van Engeland Arsenal
Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg
Vlag van Engeland Manchester United
42(3)
66(11)
98(20)
0(0)
Interlands **
2014– Vlag van Nederland Nederland 112(5)
Medailles

* Bijgewerkt op 5 juni 2023
** Bijgewerkt op 5 juni 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Dominique Janssen (Horst, 17 januari 1995) is een Nederlands voetbalster. Ze verruilde in 2024 VfL Wolfsburg voor Manchester United. In 2014 maakte ze haar debuut in het Nederlands voetbalelftal. Tussen 2018 en 2020 voerde Janssen de achternaam van haar toenmalige echtgenoot, Bloodworth, en speelde ze met die naam op haar shirt voor haar club en het Nederlands elftal (o.a. tijdens het WK 2019).[1] Sinds juli 2020 speelt ze weer met haar eigen naam.[2]

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Janssen maakte in het seizoen 2013/14 haar debuut op het hoogste niveau bij SG Essen-Schönebeck, actief in de Duitse Bundesliga. Zowel in haar eerste als tweede seizoen speelde ze 21 competitiewedstrijden voor de club.[3] In juli 2015 tekende ze een contract bij Arsenal WFC, dat speelt in de Super League.[4] Arsenal trok tegelijkertijd de Nederlandse doelvrouw Sari van Veenendaal aan; later in het jaar tekende ook Daniëlle van de Donk een contract bij de club.[5] In haar eerste seizoen verkreeg Janssen direct een plaats in het basiselftal. Met Arsenal won ze in mei 2016 de FA Cup.[6] In mei 2019 sloot ze een contract met VfL Wolfsburg om daar te gaan spelen vanaf de zomer 2019.[7] In 2024 keerde Janssen terug in Engeland om voor Manchester United WFC te gaan spelen.[8]

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

In een wedstrijd om de Cyprus Cup op 5 maart 2014 tegen Australië maakte Janssen haar debuut in het Nederlands elftal. Na ruim een uur spelen verving ze Stefanie van der Gragt; de eindstand was toen al bepaald op 2–2.[9] Janssen behoorde tot de selectie voor het wereldkampioenschap voetbal 2015 in Canada, en speelde mee in één wedstrijd, tegen gastland Canada (1–1).[10] Bondscoach Sarina Wiegman nam Janssen in juni 2017 op in de selectie voor het Europees kampioenschap in eigen land.[11] Tijdens het wereldkampioenschap voetbal 2019, in de tweede wedstrijd van de poulefase tegen Kameroen, scoorde Bloodworth-Janssen haar eerste interlanddoelpunt. Nederland won de wedstrijd in Valenciennes met 3-1.

Interlandgoals
Goal Datum Locatie Tegenstander Score Uitslag Competitie
1 15 juni 2019 Stade du Hainaut, Valenciennes, Frankrijk Vlag van Kameroen Kameroen 2–1 3–1 WK 2019
2 30 augustus 2019 A. Le Coq Arena, Talinn, Estland Vlag van Estland Estland 6-0 7-0 EK-kwalificatie
3 24 juli 2021 Miyagistadion, Rifu, Japan Vlag van Brazilië Brazilië 3-3 3-3 OS 2020
Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Engeland Arsenal
Women's FA Cup 1x 2015/16
FA Women's League Cup 2x 2015, 2017/18
FA WSL 1x 2018/19
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Nederland Nederland onder 19
Europees kampioenschap onder 19 1x Goud 2014
Vlag van Nederland Nederland
Europees kampioenschap 1x Goud 2017
Algarve Cup 1x Goud 2018
Wereldkampioenschap 1x Zilver 2019
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Dominique Janssen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.