Diego Costa
Diego Costa | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Diego Deivid Costa Santos | |||||||
Bijnaam | El Mapache (De Wasbeer) | |||||||
Geboortedatum | 7 oktober 1988 | |||||||
Geboorteplaats | Lagarto, Brazilië | |||||||
Nationaliteit | Braziliaans | |||||||
Lengte | 188 cm | |||||||
Been | Rechts | |||||||
Positie | Spits | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | Grêmio | |||||||
Rugnummer | 19 | |||||||
Contract tot | 31 december 2025 | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren * | ||||||||
| ||||||||
Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
* Bijgewerkt op 23 augustus 2023 | ||||||||
** Bijgewerkt op 23 augustus 2023 | ||||||||
|
Diego da Silva Costa (Lagarto, 7 oktober 1988) is een Spaans-Braziliaans[1] voetballer die als spits uitkomt voor Grêmio. Diego Costa debuteerde in 2014 in het Spaans voetbalelftal.
Clubcarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Diego Costa voetbalde tot zijn zestiende op straat in São Paulo. In februari 2006 begon hij aan zijn Europees avontuur bij het Portugese Braga. In juli 2006 werd hij uitgeleend aan Penafiel, dat in de tweede divisie uitkwam. In december 2006 werd hij voor anderhalf miljoen euro verkocht aan Atlético Madrid. Hij werd voor de rest van het seizoen terug uitgeleend aan Braga. Hij maakte zijn eerste doelpunt voor Braga in de UEFA Cup tegen Parma. De twee daaropvolgende jaren werd hij tweemaal uitgeleend, eerst aan Celta de Vigo en daarna aan Albacete. Op 23 januari 2012 werd hij tot het einde van het seizoen uitgeleend aan Rayo Vallecano. In het seizoen 2012/13 kreeg hij zijn kans bij Atlético Madrid. In het seizoen 2013/14 werd Costa na het vertrek van Radamel Falcao belangrijker voor Atletíco en ondanks de komst van mede-aanvaller David Villa wist hij in de eerste tien competitiewedstrijden al elfmaal te scoren. Op 22 oktober 2013 debuteerde hij in de UEFA Champions League met twee doelpunten tegen Austria Wien. Na in acht duels acht doelpunten gemaakt te hebben, stond Costa in de finale (4–1 verlies) van de UEFA Champions League tegen Real Madrid in de basis. Door een blessure moest hij zich in de negende minuut door Adrián laten vervangen.[2] Op 14 augustus 2021 tekende Costa tot eind december 2022 een contract bij Atlético Mineiro. Hij scoorde bij zijn debuut op 29 augustus 2021, kwam van de bank in de tweede helft en zorgde voor een 1–1 gelijkspel in de Série A tegen Red Bull Bragantino. Op 16 januari 2022 liet Costa via Instagram weten Atlético Mineiro te verlaten.[3] Costa won met Atlético Mineiro de Série A en Copa do Brasil.
In september tekende Costa, na ruim acht maanden zonder club te hebben gezeten, een eenjarig contract bij Wolverhampton Wanderers.
Clubstatistieken
[bewerken | brontekst bewerken]Seizoen | Club | Competitie | Competitie | Beker | Europa | Totaal | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | |||
2006/07 | → FC Penafiel | Segunda Liga | 13 | 5 | 0 | 0 | 0 | 0 | 13 | 5 |
Sporting Braga | Primeira Liga | 6 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 6 | 0 | |
2007/08 | → Celta de Vigo | Segunda División A | 30 | 6 | 0 | 0 | 0 | 0 | 30 | 6 |
2008/09 | → Albacete | 35 | 10 | 0 | 0 | 0 | 0 | 35 | 10 | |
2009/10 | Real Valladolid | Primera División | 34 | 8 | 2 | 1 | 0 | 0 | 36 | 9 |
2010/11 | Atlético Madrid | 28 | 6 | 5 | 1 | 6 | 1 | 39 | 8 | |
2011/12 | → Rayo Vallecano | 16 | 10 | 0 | 0 | 0 | 0 | 16 | 10 | |
2012/13 | Atlético Madrid | 31 | 10 | 8 | 8 | 5 | 2 | 44 | 20 | |
2013/14 | 35 | 27 | 6 | 1 | 9 | 8 | 50 | 36 | ||
2014/15 | Chelsea | Premier League | 26 | 20 | 4 | 1 | 7 | 0 | 37 | 21 |
2015/16 | 28 | 12 | 5 | 2 | 8 | 2 | 41 | 16 | ||
2016/17 | 35 | 20 | 7 | 2 | – | 42 | 22 | |||
2017/18 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | ||
Atlético Madrid | Primera División | 15 | 3 | 3 | 2 | 5 | 2 | 23 | 7 | |
2018/19 | 16 | 2 | 0 | 0 | 4 | 1 | 20 | 3 | ||
2019/20 | 7 | 2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 9 | 2 |
Bijgewerkt tot en met 20 oktober 2019.
Interlandcarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Diego Costa maakte op 29 oktober 2013 bekend dat hij voor het Spaans voetbalelftal wilde uitkomen. Omdat de twee wedstrijden die hij op dat moment al voor Brazilië had gespeeld allebei vriendschappelijk waren, stond de FIFA deze wissel toe.
Diego Costa debuteerde op woensdag 5 maart 2014 in het Spaans voetbalelftal. Toenmalig bondscoach Vicente del Bosque stelde hem die dag op tijdens een oefeninterland die de op dat moment regerend wereld- en Europees kampioen in het Estadio Vicente Calderón in Madrid met 1–0 won van Italië. Diego Costa maakte op het wereldkampioenschap 2014 in Brazilië zijn debuut in een interlandtoernooi. Hij speelde 63 minuten in een met 1–5 verloren groepswedstrijd tegen Nederland, waarna hij werd vervangen door Fernando Torres.[4] In de 27e minuut liet Costa zich vallen na een verdedigende actie van Stefan de Vrij, waarna scheidsrechter Nicola Rizzoli een strafschop toekende. De strafschop werd bekritiseerd en beschouwd als onterecht.[5] Tijdens zijn aanwezigheid op het veld werd Costa uitgefloten door het Braziliaanse publiek.[6]
Costa scoorde op zondag 12 oktober 2014 voor het eerst voor het Spaans voetbalelftal, dat die dag een kwalificatiewedstrijd voor het EK 2016 in en tegen Luxemburg speelde. Hij maakte in de 69ste minuut de 0–3 in een wedstrijd die in 0–4 eindigde.
Costa maakte eveneens deel uit van de Spaanse selectie, die onder leiding van interim-bondscoach Fernando Hierro in 2018 deelnam aan de WK-eindronde in Rusland. Daar wist de ploeg niet te overtuigen; in groep B werd gelijkgespeeld tegen Portugal (3–3) en Marokko (2–2). Spanje won in de poulefase alleen van Iran (1–0). In de achtste finales trokken de Zuid-Europeanen vervolgens in de strafschoppenreeks aan het kortste eind in het duel met gastland Rusland (3–4), nadat beide teams in de reguliere speeltijd plus verlenging op 1–1 waren blijven steken. Koke en Iago Aspas misten voor Spanje vanaf elf meter, oog in oog met de Russische doelman Igor Akinfejev. Costa kwam in alle duels in actie, maar werd in alle gevallen voortijdig naar de kant gehaald. Hij scoorde drie keer.
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]Competitie | ||||
---|---|---|---|---|
Aantal | Jaren | |||
Atlético Madrid | ||||
UEFA Europa League | 1x | 2017/18 | ||
UEFA Super Cup | 3x | 2010, 2012, 2018 | ||
Primera División | 2x | 2013/14, 2020/21 | ||
Copa del Rey | 1x | 2012/13 | ||
Chelsea | ||||
Premier League | 2x | 2014/15, 2016/17 | ||
Football League Cup | 1x | 2014/15 | ||
Atlético Mineiro | ||||
Campeonato Brasileiro Série A | 1x | 2021 | ||
Copa do Brasil | 1x | 2021 |
- Individueel/records als speler
Prijs | ||||
---|---|---|---|---|
Aantal | Jaren | |||
Individueel | ||||
La Liga – Speler van de Maand | 1x | September 2013 | ||
La Liga – Team van het Seizoen | 1x | 2013/14 | ||
Trofeo EFE | 1x | 2013/14 | ||
UEFA Champions League – Team van het Seizoen | 1x | 2013/14 | ||
Trofeo Zarra | 1x | 2013/14 | ||
Premier League – Speler van de Maand | 2x | Augustus 2014, november 2016 | ||
PFA – Team van het Jaar | 1x | 2014/15 | ||
Records | ||||
UEFA Super Cup – Snelste Doelpunt | 1x | 2018 (49 seconden tegen Real Madrid[7]) |
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Lijst van Premier League-winnaars
- Lijst van spelers van Atletico Madrid
- Lijst van spelers van Chelsea FC
- ↑ Brazilian-born Atletico Madrid striker Diego Costa opts for Spain ahead of World Cup The Daily Telegraph, 30 oktober 2013. Gearchiveerd op 26 september 2021.
- ↑ Wedstrijdgegevens op soccerway.com
- ↑ 'Salernitana gaat voor nieuwe stunt: Diego Costa moet Ribéry vergezellen' Voetbal International, geraadpleegd op 24 januari 2022
- ↑ Wedstrijdgegevens op eu-football.info. Gearchiveerd op 3 april 2023.
- ↑ Controversial refereeing dominates opening games of World Cup Deutsche Welle, 14 juni 2014. Gearchiveerd op 17 februari 2015.
- ↑ Diego Costa reageert luchtig na afstraffing elfvoetbal.nl, 14 juni 2014
- ↑ (en) Costa sets UEFA Super Cup record with first minute goal against Real Madrid Goal.com, geraadpleegd op 25 januari 2022. Gearchiveerd op 25 januari 2022.