Naar inhoud springen

Chen Jiru

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Yunshan-berg

Chen Jiru (traditioneel Chinees: 陳繼儒; 1558–1639) was een Chinees kunstschilder, pottenbakker, kalligraaf, schrijver en literator in de Ming-periode. Chen was geboren in Huating (华亭), het huidige Songjiang-districht in Shanghai. Zijn omgangsnaam was Zhongchun (仲醇) en zijn artistieke namen Migong (麋公) en Meigong (眉公).

Chen Jiru was goed bevriend met Dong Qichang, met wie hij geregeld door China reisde.[1] Hij verwierf met name bekendheid door zijn sierlijk uitgevoerde (shan shui-)landschappen, bamboeschilderingen en stillevens van pruimenbloesem in gewassen inkt. Hij was bedreven in kalligrafie in de stijl van Su Shi (1037–1101) en Mi Fu (1051–1107) uit de Song-periode.[2] Chens literaire werken behandelen diverse onderwerpen, waaronder verhandelingen over thee en gastronomie. Noemenswaardig is zijn autobiografie, waarin hij op een ludieke wijze zijn eigen begrafenis beschrijft.[3]

Pruimenbloesem en bamboe
gewassen inkt en goud op papieren waaier
Zie de categorie Chen Jiru van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.