Naar inhoud springen

Balkankamsalamander

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Balkankamsalamander
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2020)
Balkankamsalamander
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Amfibia (Amfibieën)
Orde:Caudata (Salamanders)
Familie:Salamandridae (Echte salamanders)
Onderfamilie:Pleurodelinae
Geslacht:Triturus (Watersalamanders)
Soort
Triturus karelinii
(Strauch, 1870)
Europese verspreidingsgebied van Triturus karelinii (incl. Triturus arntzenii
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Balkankamsalamander op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

De balkankamsalamander[2] (Triturus karelinii) is een salamander uit de familie echte salamanders (Salamandridae).

Naam en indeling

[bewerken | brontekst bewerken]

De salamander wordt ook wel aangeduid met ook zuidelijke kamsalamander of oostelijke kamsalamander[3] De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Alexander Strauch in 1870. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Triton karelinii gebruikt.[4]

Uiterlijke kenmerken

[bewerken | brontekst bewerken]

Zoals alle kamsalamanders heeft ook deze soort een kleine dunne kam over de rug en staart, vrouwtjes alleen op de staart. Bij de mannetjes is de kam moeilijk te zien buiten de paartijd, omdat ze dan op het land leven en een drogere huid hebben. De kleur is bruin tot donkerbruin, met over het gehele lichaam een patroon van ronde donkere vlekken, ook op de knaloranje tot geel gekleurde keel en buik waar ze erg afsteken. Deze soort lijkt op de gewone kamsalamander (Triturus cristatus), maar heeft een forser lichaam en wordt iets langer; ongeveer 23 centimeter. De salamander wordt relatief oud, waarschijnlijk zo'n 15 jaar, en het kan wel zes jaar duren eer het dier geslachtsrijp is.

De balkankamsalamander komt vooral voor in het oosten van de Balkan, Noord-Turkije en de Kaukasus.[5] De habitat bestaat uit kleine meertjes, sloten, poelen en vennen van zeeniveau tot op 2100 meter hoog, in en rond bossen van zowel naald- als loofbomen. De voorkomens bestaan vooral uit kleine populaties rond wateren. De salamander is voornamelijk nachtactief. Het voedsel bestaat uit kleine waterinsecten en larven. Op het land levende exemplaren eten ook kleine slakken en wormen. Volgens de IUCN is de soort in aantal afgenomen maar wordt ze niet bedreigd.

Bronvermelding

[bewerken | brontekst bewerken]