Eugène Michel Antoniadi
Eugène Michel Antoniadi (Grieks: Εὐγένιος Μιχαὴλ Αντωνιάδης), ook wel Eugenios Antoniadis (Istanbul, 1 maart 1870 - 10 februari 1944), was een Grieks astronoom, die hoofdzakelijk in Frankrijk leefde. In sommige documenten wordt ook wel de naam Eugène Michael Antoniadi gebruikt of (incorrect) Eugène Marie Antoniadi.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Antoniadi observeerde de planeet Mars. Na observatie door de 83cm-telescoop in de Parijse sterrenwacht (Observatoire de Paris-Meudon) in 1909 kwam hij tot de conclusie dat de Marskanalen slechts optische illusies waren. Hij observeerde ook Venus en Mercurius. Antoniadi deed ook als eerste een poging om de planeet Mercurius in kaart te brengen. Echter, door een foute inschatting van de synchronisatiehoogte waren er onnauwkeurigheden in zijn kaart.
In de eerste standaardnaamgeving van het Marslandschap door de Internationale Astronomische Unie werden 128 namen overgenomen van de kaart La Planète Mars van Antoniadi uit 1929.[1]
Antoniadi was ook een sterke schaakspeler. Zijn beste resultaat was een gedeelde eerste plaats met Frank Marshall in een toernooi in Parijs in 1907.
Daarnaast is hij vooral bekend van de door hem ontwikkelde schaal die de weersomstandigheden omschrijft tijdens waarnemingen.
Eerbetoon
[bewerken | brontekst bewerken]- De krater Antoniadi op de Maan en een krater op Mars zijn naar hem genoemd.
- Een de bergketen Antoniadi Dorsum op Mercurius is naar hem genoemd.
- De schaal voor weersomstandigheden tijdens waarnemingen draagt zijn naam.
Bronnen
[bewerken | brontekst bewerken]- Dictionary of Scientific Biography, door Abetti Giorgio, deel 1, pagina 172; uitgegeven door Charles Scribner's Sons, New York (1970), ISBN 0684101149.
- McKim, Richard J. (1993). The Life and Times of E.M. Antoniadi, 1870-1944. Part I: An Astronomer in the Making. Journal of the British Astronomical Association 103: 164–170.
- McKim, Richard J. (1993). The Life and Times of E.M. Antoniadi, 1870-1944. Part II: The Meudon Years. Journal of the British Astronomical Association 103: 219–227.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) De schakende astronoom (2002)
- ↑ encyclopedia door Shirley, James H.; Fairbridge en Rhodes Whitmore, isbn=0412069512, Encyclopedia of planetary sciences, pagina 543–550; uitgegeven door Springer(1997).