Het arme beestje keek een beetje overstuur rond, het was vast niet zijn bedoeling om hier te zijn.
Toen hij op vloer landde was mama koolmees er als de kippen bij, want ja, ze heeft natuurlijk wel 2 kleintjes te beschermen en dan moet je vreemdelingen goed in de gaten houden.
Het roodborstje vertelde half snikkend dat het zijn familie was kwijtgeraakt en geen idee had hoe hij ze terug moest vinden, daar de hele familie aan het verhuizen was.
Mama koolmees vond het best zielig en gaf het vogeltje een knuffel
Tsja, je bent een zorgzame mama of niet hè ;-)
"Weet je wat," zei ze tegen het roodborstje "wij kunnen ook familie voor je zijn." (Dat had ze mooi bekeken, want ze was een alleenstaande mama en kon wel wat hulp gebruiken om haar kroost groot te brengen).
"Kom, ik stel je voor aan mijn kindertjes."
"Nou, ik weet het niet," zei het roodborstje bij het zien van de kleintjes "jullie lijken op elkaar, ik val er echt buiten."
"Maar we hebben toch allemaal veren?" reageerde mama Mees. Dat valt niet te ontkennen natuurlijk.
En nu zorgen het roodborstje en mama Mees samen voor het kleine grut :-)
Als dat nog geen mooi zondagsverhaaltje is... :-)
Ook het roodborstje is een patroon van Annemiek, van het blog Mieks creaties, binnekort is het patroon bij haar verkrijgbaar. Dank je wel Annemiek voor de leuke patronen!
