Berdjoang
| Berdjoang | |
|---|---|
| Pengarah | Rd Ariffien |
| Penulis | Rd. Ariffien |
| Dibintangi |
|
| Sinematografi | Siat Yu Ming |
Syarikat penerbitan | Nippon Eigasha |
Tarikh tayangan |
|
| Negara | Hindia Timur Belanda |
| Bahasa | Indonesia |
Berdjoang (harfiah "perjuangan", juga dikenali di bawah tajuk Harapan Selatan) adalah filem 1943 dari diduduki Jepun Hindia Timur Belanda (kini Indonesia). Filem yang dihasilkan oleh studio Jepun Nippon Eigasha, dikreditkan sebagai telah diarahkan oleh Rd Ariffien, walaupun Ariffien mungkin sebenarnya berkhidmat sebagai pembantu. Dibintangi Mohamad Mochtar, Sambas, Dhalia, Kartolo dan Chatir Harro, ia mengikuti beberapa penduduk kampung dan pendekatan yang berbeza mereka kepada pemerintahan tentera Jepun. Filem propaganda bertujuan untuk menarik rakyat Indonesia untuk memasuki tentera Jepun yang ditaja dan kekal, di bahagian, di Belanda.
Plot
[sunting | sunting sumber]Di Legok, jurucakap Jepun memberikan ucapan mengenai pembentukan unit-unit tentera untuk Indonesia asli. Dua kanak-kanak lelaki kampung, rakan-rakan Saman (Sambas) dan Anang (Mohamad Mochtar), cuba untuk menyertai tentera. Saman tidak diterima kerana kaki lemah, tetapi Anang memulakan latihan. Saman, sementara itu, bekerja secara tidak langsung untuk kerajaan pendudukan Jepun dengan mengambil kerja di sebuah syarikat makanan.
Walaupun Anang telah pergi, Ahmad (Chatir Harro) yang berpendidikan di universiti, seorang penduduk kampung, menunjukkan minat dengan teman wanita Anang, kakak Saman Hasanah (Dahlia). Hasanah tidak berminat kerana dia menganggap dia sakit dan malas. Dia memberitahu dia dia harus menyertai pasukan tentera, sesuatu yang Ahmad enggan berbuat. Saman, yang telah membuktikan dirinya dengan usaha beliau, adalah digalakkan dan akhirnya mengahwini anak bosnya, Nani (R.A. Pulunggana).
Satu hari, Anang - kini merupakan ketua unit - pulangan ke kampung dengan beberapa orang. Dia melihat bahawa Saman telah tidak dapat menyertai pasukan tentera dan dengan itu meminta maaf, kerana dia menganggap tindakan mereka sebagai anak-anak mereka yang menyebabkan kecederaan Saman. perbincangan mereka disampuk oleh laungan "Penyamun!" dari luar; mereka tergesa-gesa keluar dan melihat bahawa Ahmad telah ditangkap mencuri dari kilang Saman. Walaupun Saman menyerang Ahmad beberapa kali, dia enggan untuk mendakwa terhadap pencuri. Anang kemudian mengambil cuti untuk kembali kepada tentera. [1][2]
Penerbitan
[sunting | sunting sumber]Empayar Jepun mula menduduki Hindia Belanda (kini Indonesia) pada awal tahun 1942. Industri filem di negara ini telah ditutup: semua tetapi satu studio filem telah ditutup. Studio filem Jepun Nippon Eigasha menubuhkan suatu cawangan di Hindia [3]. Ini adalah syarikat yang menghasilkan Berdjoang. [1] Filem ini adalah salah satu daripada beberapa filem propaganda Jepun dihasilkan sepanjang tempoh itu; Berdjoang bertujuan memikat rakyat Indonesia untuk menyertai tentera. [4]
Berdjoang telah dihasilkan oleh Nippon Eigasha Jepun yang ditaja. Ia dipercayai sebagai telah ditulis dan diarahkan oleh Rd Ariffien, [5] tetapi ahli sejarah filem Indonesia Misbach Yusa Biran mencadangkan bahawa seorang lelaki Jepun bernama Kurata Bunjin merupakan pengarah sebenar, dengan Rd. Ariffien sebagai pembantunya. [1] Ia dibintangi oleh Mohamad Mochtar, Sambas, Dhalia, Kartolo, dan Chatir Harro. Hajopan Bajo Angin adalah pengarah seni. [5] Filem hitam-dan-putih ini mempunyai dialog Indonesia dan bahasa Jepun. [4] Penggambaran bermula pada 1 September 1943, [1] dengan Siat Yu Ming memegang kamera. [4]
Filem ini bertolak daripada kenaikan intelek pergerakan kerja-kerja yang dihasilkan dalam negara pada tahun 1940 dan 1941; filem-filem ini telah menunjukkan pelajar universiti, yang digambarkan oleh pelakon yang berpendidikan tinggi, sebagai wira, manakala Berdjoang membawa elit intelektual ke alam penjenayah kecil. [2]
Keluaran dan sambutan
[sunting | sunting sumber]Berdjoang dikeluarkan pada 1943.[5] Ia merupakan satu-satunya filem domestik yang diterbitkan di Hindia Timur Belanda; Nippon Eigasha dan Persafi, bagaimanapun membuat lima filem pendek dan juga laporan berita sebelum penyerahan Jepun pada Ogos 1945.[6][7]
Filem ini merupakan salah satu filem propaganda Jepun yang masih tersimpan, keseluruhan atau bahagian di Perkhidmatan Maklumat Kerajaan Belanda.[4][8] Gulungan, biarpun menjadi lakonan keempat, telah ditemui di Jakarta dan dibawa ke Belanda, dimana kini disimpan di Netherlands Institute for Sound and Vision.[4] Ekstrak filem ini ditayangkan pada 1997 di Festival Filem Dokumentari Antarabangsa Yamagata, semasa tampilan di gulungan berita Jepun dan penerbitan lain semasa pendudukan Hindia Belanda.[7]
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ a b c d Biran 2009, m/s. 340.
- ^ a b Biran 2009, m/s. 342.
- ^ Biran 2009, m/s. 319, 332.
- ^ a b c d e Beeldengeluid.nl, Berdjoang.
- ^ a b c Filmindonesia.or.id, Berdjoang.
- ^ Biran 2009, m/s. 386–387.
- ^ a b YIDFF, Indonesia.
- ^ Biran 2009, m/s. 351.
Sumber petikan
[sunting | sunting sumber]- "Berdjoang". filmindonesia.or.id. Jakarta: Konfidan Foundation. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-07-27. Dicapai pada 27 July 2012.
- "Berdjoang". beeldengeluid.nl. Netherlands Institute for Sound and Vision. Diarkibkan daripada yang asal pada 2016-03-04. Dicapai pada 20 September 2012.
- Biran, Misbach Yusa (2009). Sejarah Film 1900–1950: Bikin Film di Jawa. Jakarta: Komunitas Bamboo working with the Jakarta Art Council. ISBN 978-979-3731-58-2.CS1 maint: ref=harv (link)
- "Indonesia under Japanese Military Rule". Yamagata: Yamagata International Documentary Film Festival. Diarkibkan daripada yang asal pada 2012-09-20. Dicapai pada 20 September 2012.