1255
< XII век | XIII век | XIV век > | |||||||
01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 |
41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 |
51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 |
61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 |
71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 | 77 | 78 | 79 | 80 |
81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 | 87 | 88 | 89 | 90 |
91 | 92 | 93 | 94 | 95 | 96 | 97 | 98 | 99 | 00 |
Грегоријански календар | 1255 MCCLV |
Ab urbe condita | 2008 |
Ерменски календар | 704 ԹՎ ՉԴ |
Асирски календар | 6005 |
Балиски календар | 1176–1177 |
Бенгалски календар | 662 |
Берберски календар | 2205 |
Будистички календар | 1799 |
Бурмански календар | 617 |
Византиски календар | 6763–6764 |
Кинески календар | 甲寅年 (дрв. тигар) 3951 или 3891 — до — 乙卯年 (дрв. зајак) 3952 или 3892 |
Коптски календар | 971–972 |
Етиопски календар | 1247–1248 |
Еврејски календар | 5015–5016 |
Хиндуистички календари | |
- Викрамска ера | 1311–1312 |
- Сачка ера | 1176–1177 |
- Кали-југа | 4355–4356 |
Холоценски календар | 11255 |
Игбоански календар | 255–256 |
Ирански календар | 633–634 |
Исламски календар | 652–653 |
Јапонски календар | Кенчо 7 (建長7年) |
Јавански календар | 1164–1165 |
Јулијански календар | 1255 MCCLV |
Корејски календар | 3588 |
Мингуо-календар | 657 пред Р. Кина 民前657年 |
Нанакшахи | −213 |
Тајландски сончев календар | 1797–1798 |
Тибетски календар | 阳木虎年 (машко дрво-тигар) 1381 или 1000 или 228 — до — 阴木兔年 (женско дрво-зајак) 1382 или 1001 или 229 |
1255 (MCCLV) — година според општоприфатениот календар. Тоа била 1255 година од новата ера, 255. од вториот милениум, 55. од XIII век и шеста од 1250-тите.
Други календари
[уреди | уреди извор]Истата година се среќава поинаку во календарите на различни народи и култури. Меѓу попознатите се вбројуваат: византискиот, асирскиот, еврејскиот, римскиот, кинескиот, будистичкиот и исламскиот.
Така, во византискиот календар, којшто времето го мери од создавањето на светот според Библијата, на 1 септември 5509 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар, истата трае во текот на 6763 и 6764 година. Според асирскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува од 4750 г. п.н.е, кога се проценува дека бил изграден првиот храм во граот Асур, станува збор за 6005 година. Понатаму, во еврејскиот календар, којшто започнува на 1 септември 3760 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар или околу една година пред создавањето на светот според Евреите, годината се протега во текот на 5015 и 5016 еврејска година. Според календарот на Римјаните, којшто започнува од 753 г. п.н.е., кога браќата Ромул и Рем го основале градот Рим (познато и како Ab urbe condita), годината е избројана како 2008.
Во рамките на кинескиот календар, пак, постојат две поделени мислења за почетокот на броењето на годините: едни сметаат дека тоа е 61 година од владеењето на легендарниот Жолт цар или 2637 г. п.н.е.; додека други сметаат дека за почеток треба да се земе годината кога Жолтиот цар станал владетел, т.е. 2697 г. п.н.е. На тој начин, според првото гледиште, 1255 година се протега во 3891 и 3892, додека според второто гледиште, годината трае во текот на 3951 и 3952 кинеска година. Будистичкиот календар започнува да го мери времето од 543 г. п.н.е., година во којашто се смета дека Буда достигнал состојба на нирвана, и годината ја брои како 1798. Според исламскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува со 622 година, т.е. годината на пребегнувањето на пророкот Мухамед од Мека во Медина (позната и како хиџра), годината се протега во текот на 652 и 653 исламска година.
Настани
[уреди | уреди извор]По место
[уреди | уреди извор]Азија
[уреди | уреди извор]- е испратен од неговиот брат Монгке-кан, за да ги уништи преостанатите муслимански држави во југозападна Азија.
Европа
[уреди | уреди извор]- мај - Вилхелм де Рубрук од Цариград се враќа во Кипар, од неговото мисионерско патување да ги преобрати Татарите во Централна и Источна Азија во христијани, но неговите напори биле неуспешни.
- Август - Последното катарско упориште во јужна Франција паѓа.
- Смртта на Свети Хју Линколнски го поттикнува прогонот на Евреите во Англија, врз основа на т.н. крвна клевета.
- Лисабон станува главен град на Португалија.
- Кенигсберг (денес Калининград е основан од Тевтонските витези во Прусија и именуван во чест на кралот Отокар II.
- Теодор II Ласкарис, византиски цар (во егзил) спроведува воен поход за враќање на Тракија од Бугарија. Тој успешно ја завршил задачата една година подоцна, во 1256 година.
- Војводст Баварија е поделено на Горна и Долна Баварија.
- Земјите на династија Насау се поделени.
- Кралот Бела IV доделува на Банска Бистрица општински права на кралски град.
По тема
[уреди | уреди извор]Уметност и култура
[уреди | уреди извор]Трговија
[уреди | уреди извор]- По смртта на Бернардо Бонсињори, неговиот брат, Орландо останува единствен директор на најголемата банкарска фирма во Западна Европа, Гран Тавола во Сиена[1]
Родени
[уреди | уреди извор]- Јули - Албрехт I, Цар на Светото Римско Царство (п. 1308)
- 23 октомври - Фердинанд де ла Серда, шпански благородник (п. 1275)
- Вилијам де Рос, (п. 1317)
- Дучо ди Буонинсења (п. 1319)
- Маргарита Колона (п. 1284)
- Големиот кнез Андреј III Городец (приближен датум, п. 1304)
- Адолф Валбуршки, Крал на Римјаните (приближен датум; п. 1298)
Починале
[уреди | уреди извор]- 1 мај - Валтер де Греј, англиски прелат и државник
- 27 август - Свети Хју Линколнски (р. 1247)
- Бату-кан, Монголски владетел и основач на Сина орда
- Алиса Монфорска, владетел
- Сундијата Кеита, (приближен датум; р. 1190)
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Catoni, Giuliano. „BONSIGNORI“. Dizionario Biografico degli Italiani. Посетено на 20 December 2011.