Прејди на содржината

Опел Омега

Од Википедија — слободната енциклопедија
Опел Омега
ПроизведувачОпел (Џенерал моторс)
Производство1986–2003
ПретходникОпел Рекорд
Опел Сенатор
Опел Комодоре
НаследникОпел Сигнум
КласаБизнис автомобил (E-сегмент)
РаспоредFR layout
ПлатформаПлатформа GM V

Опел Омега (германски: Opel Omega) — голем семеен автомобил дизајниран и произведен од германскиот производител на автомобили Опел. Производството на Опел Омега траело од 1986 до 2003 година. Првата генерација, Омега А (1986-1993), замената со Опел Рекорд, била изгласана за Европски автомобил на годината за 1987 година и била достапна како седан и караван. Втората генерација, Омега Б, била произведувана од 1993 до 2003 година.

Сите варијанти на Омега се продавале ширум светот, вклучително и во Северна Америка како Кадилак Катера, во Велика Британија како Воксхал Омега и Јужна Америка како Шевролет Омега. Реинженерираната верзија се произведувала во Австралија од 1988 година како Холден комодоре од 1999 година, кои пак биле извезувани во Јужна Америка како „Шевролет Омега“ и Блискиот Исток како „Шевролет Лумина“.

Производството на „Омега“ било прекинато во 2003 година, без директна замена, освен австралиските реинженерирани верзии кои продолжиле до 2006 година како седан и 2007 година со други маски. По одморот на извршниот сегмент на автомобили, Опел се обидел да ја пополни пазарната празнина со „скапи“ верзии на тогаш постојните Опел Вектра и Опел Сигнум.

Омега A (1986–1993)

[уреди | уреди извор]

Развој

[уреди | уреди извор]
Омега A
Познат и какоВоксхал Чарлтон
Шевролет Омега/Супрема
Производство1986–1993
Склопување
Вид каросерија4-врати нотчбек седан
5-врати караван
Пренос4-брзини (автоматско)
5-брзини (рачно)
6-брзини (Лотус Омега)
Меѓуоскино раст.2,730 mм (9.0 ст)
Должина4,687 mм (15.4 ст)
4,730 mм (15.5 ст) (караван)
Ширина1,772 mм (5.8 ст)
Висина1,445 mм (4.7 ст)
1,480 mм (4.9 ст) (караван)
Нетоварена тежина1,150 kg (2,535 lb)
СродниХолден Комодоре (VN)
Холден Комодоре (VP)
Холден Комодоре (VR)
Холден Комодоре (VS)

Оригиналниот модел на „Омега“ излегло во производство во септември 1986 година, како замена за последната верзија на „Опел Рекорд“, која била во производство од 1978 година. Продажбата започнала во ноември. Моделот бил дизајниран како еволуција на претходните модели на Опел, и целта била насочена кон аеродинамиката, со оглед на повисоките цени на горивото и генералниот погон кон поголема ефикасност на горивото. Резултатот бил извонреден, со коефициент на влечење од 0,28 (0,32 за Караванот). Целата програма за развој чинела две милијарди германски марки. Верзијата на Велика Британија за последната генерација на Рекорд се продавала како Воксхал Чарлтон.

Кон крајот на 1986 година,[1] моделот бил прогласен за Европски автомобил на годината за 1987 година, пред високо ценетите нови верзии на Ауди 80 и БМВ 7. Споредено со Рекорд, „Омега“ има многу современи технолошки достигнувања, кои биле нови за Опел во целина, ако не и за обемот на европски автомобилски пазар.

Овие новости вклучувале електронско управување со моторот, ABS, на одборот на компјутерот (кој прикажува параметри како што се моментална потрошувачка на гориво или просечна брзина), климатизиран оддел и LCD кластер на инструменти (достапен во ЦД-верзија од 1987 година). Уште поважно, Омега дошла со систем за само-дијагностицирање (кој сега е стандардна одлика кај денешните автомобили), чиј излез може да го прочитаат соодветно опремени овластени сервисни станици).

  • Опел Омега (1986–90)
    Опел Омега (1986–90)
  • Опел Омега (1990–93)
    Опел Омега (1990–93)
  • Опел Омега (1990–93)
    Опел Омега (1990–93)
  • Опел Омега караван (1990–93)
    Опел Омега караван (1990–93)
  • Внатрешност
    Внатрешност

Мотори

[уреди | уреди извор]
Бензин
Мотор Cyl. Сила Вртежи Забелешки[2]
18NV 1.8i 8V I4 83 PS (61 kW; 82 hp) 135 N•m (100 lb•ft) MY 1986–87
18SV 1.8 I4 90 PS (66 kW; 89 hp) 148 N•m (109 lb•ft) MY 1986–87
E18NVR 1.8S I4 88 PS (65 kW; 87 hp) 143 N•m (105 lb•ft) MY 1987–90
18SEH 1.8i I4 116 PS (85 kW; 114 hp) 160 N•m (118 lb•ft) MY 1986–92
C20NEJ 2.0i I4 99 PS (73 kW; 98 hp) 170 N•m (125 lb•ft) MY 1990–93
C20NEF 2.0i I4 101 PS (74 kW; 100 hp) 158 N•m (117 lb•ft)
C20NE 2.0i I4 116 PS (85 kW; 114 hp) 170 N•m (125 lb•ft) MY 1986–93
20SE 2.0i I4 122 PS (90 kW; 120 hp) 175 N•m (129 lb•ft) MY 1986–87
C24NE 2.4i I4 125 PS (92 kW; 123 hp) 195 N•m (144 lb•ft) MY 1988–93
C26NE 2.6i I6 150 PS (110 kW; 148 hp) 220 N•m (162 lb•ft) MY 1990–93
C30LE 3.0i I6 156 PS (115 kW; 154 hp) 230 N•m (170 lb•ft) MY 1986–88
30NE 3.0i I6 177 PS (130 kW; 175 hp) 240 N•m (177 lb•ft) MY 1986–90
C30NE 3.0Si I6 177 PS (130 kW; 175 hp) 240 N•m (177 lb•ft) MY 1990–93
C30SEJ 3.0i 24V I6 200 PS (147 kW; 197 hp) 265 N•m (195 lb•ft) MY 1990–93
C30SE 3000 24V I6 204 PS (150 kW; 201 hp) 270 N•m (199 lb•ft) MY 1989–93 (Омега 3000)
C30XEI 3.0 Evo 500 I6 230 PS (169 kW; 227 hp) 280 N•m (207 lb•ft) MY 1991–1993 (Irmscher for Омега Evo 500)
36NE 3.6i 12V I6 200 PS (147 kW; 197 hp) (Irmscher)
C36NE 3.6i 12V I6 197 PS (145 kW; 194 hp) (Irmscher)
C36NEI 3.6i 12V I6 200 PS (147 kW; 197 hp) (Irmscher)
C40SE 4.0i 24V I6 272 PS (200 kW; 268 hp) 395 N•m (291 lb•ft) MY 1991–92 (Irmscher)
C36GET 3.6i 24V I6 377 PS (277 kW; 372 hp) 557 N•m (411 lb•ft) MY 1991–92 (Омега Lotus)
дизел'
Мотор Cyl. Сила Вртежи Забелешки[2]
23YD 2.3 D I4 73 PS (54 kW; 72 hp) 138 N•m (102 lb•ft) MY 1986–93
23YDT 2.3 TD I4 90 PS (66 kW; 89 hp) 190 N•m (140 lb•ft) MY 1986–88
23DTR 2.3 TD I4 101 PS (74 kW; 100 hp) 218 N•m (161 lb•ft) MY 1988–93

Четирите основни нивоа биле LS, GL, GLS и CD (од најевтини до најскапи). Основната LS верзија била јасно наменета за возниот парк, при што седанот бил недостапен за одделни клиенти на некои пазари. LS Caravan билисто така достапен како комбе со задни странични прозорци покриени со фолија во боја на каросерија наместо заменета со цврсти панели.

Омега Дијамант

[уреди | уреди извор]

Овој пакет со опции бил воведен во 1988 година, и можел да се додаде во GLS, LS и ЦР верзиите. Пакетот вклучувал алуминиумски тркала, метална боја, затемнети прозорци, стерео со плеер за касети, разни кожни облоги во ентериерот и огледала на вратата. Се продавал добро и пакетот се користел со исто име и за Омега Б[3].

Омега 3000

[уреди | уреди извор]

Omega 3000 претставувала спортска верзија на моделот Омега A. Се одликувал со 6 цилиндри и 3,0 Л, дванаесет вентилен мотор, кој произведува 177 КС (130 kW). Други модификации од основниот модел вклучувале спуштена суспензија и ограничен диференцијал на лизгање, како и различни фасции и заден спојлер. Автомобилот имал најголема брзина од 220 км на час, а забрзувањето од 0-100 км на час било за 8,8 секунди. Катализираната верзија на моторот првично имала само 156 КС (115 kW). Некализираниот модел бил прекинат во август 1988 година. Во земји каде што моделот Омега 3000 бил продаван како Воксхал, тој бил наречен Чарлтон GSi 3000.

Во октомври 1989 година, моделот на „Омега 3000“ добил опционален нов мотор со 24 вентили. Исто така, користела понапредна единица за контрола на моторот. Енергијата се зголемила на 204 КС (150 kW), со што се зголемила и максималната брзина на 240 км на час, а времето од 0-100 км на час паднало на 7,6 секунди.

Омега 500

[уреди | уреди извор]
Омега 500

Овој бил ограничен модел на серии, произведен заедно со Ирмшер. Изграден е за да може Опел да се натпреварува во Германското првенство. Автомобилот имал 3Л со 6 цилиндри и произведувал 230 КС (172 kW; 233 КС). Автомобилот од 0-100 км на час постигнувал за 7,5 секунди и имал најголема брзина од 249 км на час.

Тркачката верзија користена на патеката имала 380 КС (283 kW; 385 КС), од 0-100 км на час постигнувал за 5 секунди, и можел да достигне скоро 300 км на час. Сепак, моделот не постигнал голем успех[3]

.

Лотус Омега

[уреди | уреди извор]
Опел Омега

Во 1989 година, Опел претставил верзија со високи перформанси на Омега изградена во соработка со Лотус. Оваа верзија била именувана како Лотус Омега или Лотус Чарлтон во зависност од тоа дали основниот автомобил бил продаден како Опел или Воксхол на нивните соодветни европски пазари. Автомобилот бил изграден со користење на различни делови од други добавувачи и производители на ГМ. Моторот се засновал на стандардниот 3,0 литарски 24 вентил на Опел, кој бил предаден на Лотус да го измени.

Како резултат на тоа, капацитетот на моторот се искачил на 3,6 литри; Покрај тоа, биле инсталирани два турбополначи Garrett T25 заедно со меѓубојлер оладен со вода. Управувањето со моторот исто така било изменето и палењето се сменило во типот AC Delco (ист систем како што го користи Лотус Есприт). Резултатот бил добивање на мотор со високи перформанси од 377 КС (281 kW; 382 КС).

Овој Омега исто така наследил поголем диференцијал од Холден Комодоре со LSD 45%, додека менувачот бил шестстепен рачен менувач ZF, наместен на Corvette ZR1. Гумите биле нарачани од Goodyear, и може да се препознаат со малата грчка буква Ω (Омега) од страната. Овие биле потребни бидејќи овој автомобил можел да достигне од 280 до 300 км на час, што го направил овој модел на Омега најбрзиот производствен седан во светот во тоа време.

Ова претставувало контроверзен факт со оглед на тоа што другите големи германски производители кои произведуваат автомобили со високи перформанси биле вградени ограничувачи на брзината за да не дозволат максимална брзина поголема од 250 км на час. Автомобилот од 1.666 кг забрзувал од 0-100 км на час за 5,3 секунди, 0-160 км на час за 11,5 секунди[4][5]

.

Омега B1 (1994–1999)

[уреди | уреди извор]
Омега B1
Познат и какоВоксхал Омега
Кадилак Катера
Производствоаприл 1994–1999
Склопување
Вид каросерија4-врати нотчбек седан
5-врати караван
РаспоредLongitudinal Мотор FR layout
ПлатформаПлатформа GM V
Пренос4-брзини (автоматско)
5-брзини (рачно)
Меѓуоскино раст.2,730 mм (9.0 ст)
Должина4,790 mм (15.7 ст),
4,820 mм (15.8 ст) (караван)
Ширина1,785 mм (5.9 ст)
Висина1,455 mм (4.8 ст),
1,500 mм (4.9 ст) (караван)
Нетоварена тежина1,400–1,560 kg (3,090–3,440 lb)
СродниХолден Комодоре (VT)
Холден Комодоре (VX)
Холден Комодоре (VY)
Холден Комодоре (VZ)
КонструкторВејн Чери, Херберт Килмер

Новиот модел на Омега бил претставен во 1994 година, како нов автомобил со модерен надворешен дизајн, но традиционална шасија за возење на задните тркала. Опсегот на моторот бил нов. Неговиот модел MV6 бил преработен и продаван во Соединетите Држави како Кадилак Катера помеѓу 1997 и 2001 година. Платформата на Омега Б била изменетаи била основана третата генерација на Холден Комодоре во Ацстралија до 2006 година, започнувајќи со сериите VT во 1997 година.

Моделот бил прогласен за најдобар на Ирскиот автомобил на годината во 1995 година во Ирска, а 1995 година. Медиумите во тоа време го опишале новиот седан како купе, што шпекулирале за издавање во 1992 или 1993 година[6]. Во меѓувреме, „Кадилак Аурора“ претставена од „Џенерал моторс“ во саемот за автомобили во Чикаго од 1990 година во февруари, претставувал концепт-автомобил што има блиска сличност со евентуалниот стил на дизајнот на Омега Б[7]

  • Поглед од задниот дел
    Поглед од задниот дел
  • Опел Омега караван (1994–1999)
    Опел Омега караван (1994–1999)
  • Воксхал Омега
    Воксхал Омега

Мотори

[уреди | уреди извор]
Мотор Cyl. Сила Вртежи Забелешки[2]
X20SE 2.0i 8V I4 116 PS (85 kW; 114 hp) 172 N•m (127 lb•ft) MY 1994–99
X20XEV 2.0i 16V I4 136 PS (100 kW; 134 hp) 185 N•m (136 lb•ft) MY 1994–99
X25XE 2.5i 24V V6 170 PS (125 kW; 168 hp) 227 N•m (167 lb•ft) MY 1994–2000
X30XE 3.0i 24V V6 211 PS (155 kW; 208 hp) 270 N•m (199 lb•ft) MY 1994–2000
дизел'
Мотор Cyl. Сила Вртежи Забелешки[2]
X20DTH 2.0 DTI 16V I4 101 PS (74 kW; 100 hp) 205 N•m (151 lb•ft) MY 1998–2000
U25TD 2.5 TD I6 132 PS (97 kW; 130 hp) 250 N•m (184 lb•ft) MY 1994–2000
X25TD 2.5 TD I6 133 PS (98 kW; 131 hp) 250 N•m (184 lb•ft) MY 1996–2000

Омега B2 (1999–2003)

[уреди | уреди извор]
Омега B2
Познат и какоВоксхал Омега
Кадилак Катера
Производство1999–2003
СклопувањеГерманија: Риселсхајм
Вид каросерија4-врати нотчбек седан
5-врати Караван
Пренос4-брзини (автоматско)
5-брзини (автоматско)
5-брзини (рачно)
Меѓуоскино раст.2,730 mм (9.0 ст)
Должина4,898 mм (16.1 ст)
Ширина1,776 mм (5.8 ст)
Висина1,455 mм (4.8 ст),
1,540 mм (5.1 ст) (караван)
Нетоварена тежина1,530 kg (3,373 lb)

Омега B2 била лансирана во есента 1999 година како фејслифт формат на моделот. Се одликувал со релативно мали ревизии на предниот и задниот дел и воведување на програма за електронска стабилност (ESP).

  • Поглед
    Поглед
  • Омега караван (1999–2003)
    Омега караван (1999–2003)
  • Внатрешност
    Внатрешност
  • Воксхал Омега
    Воксхал Омега

Мотори

[уреди | уреди извор]
Бензин
Мотор Cyl. Сила Вртежи Забелешки[2]
X20XEV 2.0i 16V I4 136 PS (100 kW; 134 hp) 185 N•m (136 lb•ft) MY 1994–1999
Y22XE 2.2i 16V I4 145 PS (107 kW; 143 hp) 205 N•m (151 lb•ft) Until MY 2000
Z22XE 2.2i 16V I4 145 PS (107 kW; 143 hp) 205 N•m (151 lb•ft) MY 2001–2003
X25XE 2.5 24V V6 170 PS (125 kW; 168 hp) 227 N•m (167 lb•ft) MY 1994–2000
Y26SE 2.6 24V V6 180 PS (132 kW; 178 hp) 240 N•m (177 lb•ft) MY 2001–2003
X30XE 3.0 24V V6 211 PS (155 kW; 208 hp) 270 N•m (199 lb•ft) MY 1994–2000
Y32SE 3.2 24V V6 218 PS (160 kW; 215 hp) 290 N•m (214 lb•ft) MY 2001–2003
дизел'
Мотор Cyl. Сила Вртежи Забелешки[2]
X20DTH 2.0 DTI 16V I4 101 PS (74 kW; 100 hp) 205 N•m (151 lb•ft) MY 1998–2000
Y22DTH 2.2 DTI 16V I4 120 PS (88 kW; 118 hp) 280 N•m (207 lb•ft) MY 2000–2003
X25DT 2.5 TD I6 131 PS (96 kW; 129 hp) 250 N•m (184 lb•ft) MY 1994–2000
Y25DT 2.5 DTI I6 150 PS (110 kW; 148 hp) 300 N•m (221 lb•ft) MY 2001–2003

Омега V8 (прототип)

[уреди | уреди извор]
Омега V8 (прототип)
ПроизведувачОпел
Производство1999–2001 (прототип)
СклопувањеГерманија: Риселсхајм
Пренос5-брзини (автоматско)
Меѓуоскино раст.2,730 mм (9.0 ст)
Должина4,898 mм (16.1 ст)
Ширина1,775 mм (5.8 ст)
Висина1,455 mм (4.8 ст),
1,540 mм (5.1 ст) (караван)
Нетоварена тежина2,195 kg (4,839 lb)

Крајот на Омега

[уреди | уреди извор]

Во Велика Британија, моделот на Омега се покажал како успешен седан[8] и покрај тоа што бил предвиден во многу прегледи за тешка амортизација[9] и несигурност[10][11]. Моделите на Омега биле редовно гледани по патиштата на Обединетото Кралство. Сепак, само четири години по претставувањето на својата најнова инкарнација - Омега Б2 и седумнаесет години од воведувањето на Омега А, производството на овој модел завршило без наследник. На 25 јуни 2003 година, последниот Омега излегол од фабриката во Риселхајм со бројка од 797.011 единици.

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „Previous winners“. Car of the year. Архивирано од изворникот на 2010-09-14. Посетено на 2010-09-18.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 „Опел CLUB - Опел Омега“ Проверете ја вредноста |url= (help). Опел Club. Посетено на 2009-05-17.[мртва врска]
  3. ↑ 3,0 3,1 „Senatorman website, Opel Omega A page (German)“. Посетено на 2007-09-11.
  4. ↑ „Specifications for engine and gearbox (Dutch)“. Архивирано од изворникот на 2007-09-29. Посетено на 2007-09-11.
  5. ↑ „Cars++ Specifications for Lotus Omega“. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2007-09-11.
  6. ↑ „Opel Omega: Berlina con l'aria coupé“. Quattroruote. Editoriale Domus. February 1990. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 16 April 2014.
  7. ↑ „Chicago Auto Show - Concept Car - Concept Vehicle History“. Chicago Automobile Trade Association. Посетено на 16 April 2014.
  8. ↑ Olly Smith. „Combined stats (77 models) VAUXHALL OMEGA - How Many Left?“. Howmanyleft.co.uk. Архивирано од изворникот на 2012-04-25. Посетено на 2012-03-25.
  9. ↑ „Vauxhall Omega Estate (94-03) cars for sale, reviews, pictures and prices“. Parkers. Архивирано од изворникот на 2011-09-10. Посетено на 2012-03-25.
  10. ↑ „Omega 1994 | Vauxhall | Car Reviews“. Honest John. 2011-12-01. Архивирано од изворникот на 2016-10-03. Посетено на 2012-03-25.
  11. ↑ „Vauxhall Omega 2.6i Saloon - review and opinion - Omega dream shattered“. Ciao.co.uk. Архивирано од изворникот на 2012-04-03. Посетено на 2012-03-25.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
« пред 1980 — Хронологија на моделите на „Опел“ по 1980 година
Тип 198х 199х 200х 201х
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Мини (A) Агила A Агила B Карл
Адам
Мал (B) Корса A Корса B Корса C Корса D Корса E
Шевет
Ампера-е
Среден (C) Кадет D Кадет E Астра F Астра G Астра H Астра J Астра K
Ампера
Голем (D) Аскона B Аскона C Вектра A Вектра B Вектра C Инсигнија A Инсигнија B
Сигнум
Бизнис (E) Рекорд E Омега A Омега B
Комодоре C
Монца
Луксузен (F) Сенатор A Сенатор B
Спортски (S) Тигра A Тигра ТвинТоп B
Каскада
Манта B Калибра
Спидстер GT
MPV (M) Мерива A Мерива B
Зафира A Зафира B Зафира C
Синтра
SUV (J) Кросленд X
Мока
Фронтера A Фронтера B Антара Грандланд X
Монтереј
LAV Кадет Комбо Комбо B Комбо C Комбо D Комбо E
Пикап Кампо
Микробус Опел Бедфорд Блиц Арена Виваро A Виваро B Виваро C
Мовано A Мовано B
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Опел_Омега&oldid=5192634“