Прејди на содржината

Гарона

Координати: 45°2′29″N 0°36′24″W / 45.04139° СГШ; 0.60667° ЗГД / 45.04139; -0.60667 (Жиронда-Гарона)
Од Википедија — слободната енциклопедија
Гарона
Местоположба
Физички особености
УстиеЖиронда,
Атлантски Океан
45°2′29″N 0°36′24″W / 45.04139° СГШ; 0.60667° ЗГД / 45.04139; -0.60667 (Жиронда-Гарона)
Должина602 км
Особености на сливот

Гарона (француски: Garonne; окситански, каталонски и шпански: Garona; латински: Garumna[1] или Garunna) — река во југозападна Франција и северна Каталонија, (Шпанија) со должина од 602 км.

Географија

[уреди | уреди извор]
Водотекот од клисурите Баранкс и Ескалета

Реката извира во Аранската Долина на Пиринеите, иако точното место е спорно. Предложени се три можности: „Гаронско Око“ (окситански: Uelh deth Garona) (42°42′34″N 0°56′43″E / 42.709494° СГШ; 0.945398° ИГД / 42.709494; 0.945398), во Тарера-Саборедо 42°36′26″N 0°57′56″E / 42.607295° СГШ; 0.965424° ИГД / 42.607295; 0.965424) или на падините на Ането (клисурата Салтерилјо-Баранкс 42°38′59″N 0°40′06″E / 42.6498° СГШ; 0.6683° ИГД / 42.6498; 0.6683 согласно годишното време).

Гарона тече низ Аранската Долина во северен правец и влегува во Франција, минувајќи низ Тулуза и Ажен кон Бордо, па доаѓа до естуарот Жиронда и истекува во Бискајскиот Залив (Атлантски Океан). По течението има три поважни притоки: Арјеж, Тарн и Лот. Веднаш по бордо, реката се спојува со Дордоња, образувајќи го естуарот Жиронда, кој а завршува во Атлантскиот Океан по 100 км. Други притоки се Сав и Жер.

Ова е една од неколкуте реки во светот што добива приливен бран.[2][3][4] По бранот може да се едри на даска и со скутер барем до селото Камб, оддалечено 120 км од океанот

Пловност

[уреди | уреди извор]

Гарона игра важна улога во превозот на стоки. Океанските бродови влегуваат по реката и доаѓаат до Бордо, и се потпомогнати од т.н. „Канал на двете мориња“ (Canal des Deux Mers), што го поврзува Средоземното Море со Атлантскиот Океан, овозможувајќи пократок и побезбеден превоз на стоки од земјоделските подрачја во јужна Франција до Атлантскиот Океан.

Населени места по течението

[уреди | уреди извор]
Гарона во Тулуза

Поважни притоки

[уреди | уреди извор]

Поважни притоки на Гарона (низводно) се следниве:

  • Пик
  • Урз
  • Нест
  • Сала
  • Волп
  • Ариза
  • Луж
  • Жал де Бланкфор

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. Smith, William (1850). A new classical dictionary of Greek and Roman biography, mythology, and geography. London: John Murray. стр. 492. OCLC 223027795.
  2. Chanson, H., Lubin, P., Simon, B., and Reungoat, D. (2010). Turbulence and Sediment Processes in the Tidal Bore of the Garonne River: First Observations. Hydraulic Model Report No. CH79/10, School of Civil Engineering, The University of Queensland, Brisbane, Australia, 97 pages. ISBN 978-1-74272-010-4.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
  3. Simon, B., Lubin, P., Reungoat, D., Chanson, H. (2011). Turbulence Measurements in the Garonne River Tidal Bore: First Observations. Proc. 34th IAHR World Congress, Brisbane, Australia, 26 June-1 July, Engineers Australia Publication, Eric Valentine, Colin Apelt, James Ball, Hubert Chanson, Ron Cox, Rob Ettema, George Kuczera, Martin Lambert, Bruce Melville and Jane Sargison Editors, pp. 1141-1148. ISBN 978-0-85825-868-6.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
  4. Chanson, H., Reungoat, D., Simon, B., Lubin, P. (2011). „High-Frequency Turbulence and Suspended Sediment Concentration Measurements in the Garonne River Tidal Bore“. Estuarine Coastal and Shelf Science, Vol. 95, No. 2-3, pp. 298-306. doi:10.1016/j.ecss.2011.09.012. ISSN 0272-7714. Надворешна врска во |title= (help)CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]