un•til |ˌənˈtil;
«-κοίταα, το βράδυ -αργά θα έρθει ο Κωστάκης ο Σ.
τον ξέρεις τον Κωστάκη τον Σ.;»
«-όχι, από που να τον ξέρω;»
«-λογικό, αφού δεν είσαι από δω»
«-ε ναι, δεν....»
«-λοιπόν, ο Κωστάκης ο Σ. έχει γεννέθλια απόψε»
«-απόψε ή όλη την ημέρα;»
«-Σήμερα ρε»
«-και..;»
«-καιαια... πως να στο πω;»
«-με δικά σου λόγια ίσως;»
«-σε αυτό έχεις ένα δίκιο!»
(ξύνει μάγουλο και φεύγει)
(επιστρέφει μετά από ένα τέταρτο-μετά από τρία-τέσσερα τραγούδια δηλαδή)
«-όλα καλά; αυτό που ακούμε τι είναι;»
«-καλά. Quantic»
«-Ωραίο!»
«-ναι, καλό»
«-σου είπα για τον Κωστάκη τον Σ., ε;»
«-κάτι άρχισες να λές»
«-κοίτα τι θέλω από σένα-ο Κωστάκης ο Σ. είναι ροκάς...»
«-πόσο ροκάς δηλαδή;»
«-ροκάς! παλιός... όταν λοιπόν τελειώσεις αυτά που έχεις στο μυαλό σου να παίξεις
κατά τις δύο δηλαδή, θα ήθελα να βάλεις και καμμια ροκιά,
παλιά δουλεύαμε μαζί και μιας κι έχει γεννέθλια...»
«-είναι ροκάς ο Κωστάκης· και θες να βάλω ροκ· γύρω στις δύο»
«-ναι, θα βάλεις;»
«-εγώ θα βάλω -αυτός να δούμε αν θα τα καταλάβει!»
«-θα τα καταλάβει, αφού είναι ροκάς»
«-οκ»
«-ωραία! συνέχισε έτσι!»
☆
☆
(πεντέξι μουσικές ώρες αργότερα· ξανάρχεται χορεύοντας)
«-τι είναι αυτό που παίζει;»
«-νίκος γράψας»
«-καλό, πρώτη φορά το ακούω»
«-κι εγώ πρώτη φορά το βάζω»
«-να κλείσουμε μελωδικά και με στυλ, ε; έχεις βάλει ότι ήθελες;»
«-ναι, μια χαρά! ο Κωστάκης ο Σ. ήρθε; Του άρεσε;»
«-ναι!! από τη στιγμή που άρχισες να παίζεις ελληνικά και μετά την καταβρήκε»
«-..........»
«-μην κλείσεις ακόμα,
κράτα τρία-τέσσερα κομμάτια.
παράγγειλαν ποτά οι κοπέλες»
«-οκ»
☆
Στα σχόλια είναι και οι τρεις λίστες από τα επεισόδια νούμερο
διακόσα είκοσιοκτώ-εικοσεννιά + τριάντα
