To απόλυτο χορτοφαγικό σαντουϊτσάκι με ψητές μελιτζάνες, σπανάκι και χειροποίητη πάστα ελιάς

Δούλεψα πάνω στο σαντουϊτσάκι αυτό. Δεν του πέταξα ό,τι βρήκα εκεί πέρα και το χλαπάκιασα. Όχι! Δούλεψα με υπομονή, και με υπομονή περίμενα να νοτίσει να το φάω. 

Πρώτα το ερωτεύτηκα σαν το είδα στο veganomicon, 

http://www.amazon.com/Veganomicon-Ultimate-Isa-Chandra-Moskowitz/dp/156924264X

ένα βιβλίο με vegan συνταγές, κοινώς νηστίσιμες. Ύστερα το μύρισα, επειδή είχε δύο πολύ αγαπημένες μου γεύσεις: τη μελιτζάνα και την ελιά. Και φυσικά όλα αυτά κλεινόσαντε σε φρέσκο ψωμί, κι εγώ με τα ψωμιά, τα ζυμάρια, τις πίτες και όλα τα φουρνοειδή έχω έρωτα. Πολλές φορές μπαίνω σε φούρνους και χαζεύω, χωρίς να θέλω να πάρω τίποτε. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως βγαίνω με άδεια χέρια...ΠΟΤΕ!

Μετά τον έρωτα της ματιάς και της μύτης, προχώρησα στον έρωτα που περνά απ' το στομάχι και πήρα τα απαραίτητα: μελιτζάνα, σπανάκι, πιπεριές φλωρίνης και ψωμί. Τα μυρωδικά τα είχα. 

Όλα κυλούσανε απλά και με τάξη. Μέχρι την ώρα που έφτασα να ανοίξω τη γυάλα με τις πιπεριές. Όταν λέμε το καπάκι τα στήλωσε, εννοούμε το καπάκι μουλάρωσε. Τι το' στριψα δεξιά, τι αριστερά, τι το πίεσα προς τα κάτω , τι πήρα πετσέτα, τι το'βαλα κάτω από τρεχούμενο καυτό νερό, τι του' χωσα μυτερό μαχαίρι από κάτω του. Τίποτε ρε παιδί μου, δεν ήθελε. Πάει και τελείωσε.

Πήρα σφυρί. Μάλιστα πήρα σφυρί. Τόσο πολύ συγχίστηκα, που έβαλα το βαζάκι στο νεροχύτη, το'γειρα στο πλάϊ, και μαλακά του'δωσα μία στον γυάλινο πάτο του κι ο πάτος άνοιξε σαν καπάκι. Χα!!!Το καλό το παλληκάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι. Ύστερα το καλό το παλληκάρι μετάγγισε το περιεχόμενο σε άλλο βαζάκι, κι όλο και πασπάτευε  με τα χέρια τις πιπεριές μην έφυγε κανά γυαλάκι κι έχουμε άλλα. Ε, ρε τι περνάμε κι εμείς οι νοικοκυρές ξημερώματα Μεγάλης Τρίτης, των μωρών Παρθένων.

To απόλυτο σαντουϊτσάκι με ψητές μελιτζάνες, σπανάκι και χειροποίητη πάστα ελιάς

Για την πάστα ελιάς
1 φλυτζάνι μαύρες ελιές χωρίς κουκούτσι
1 φλυτζάνι πράσινες ελιές χωρίς κουκούτσι (δεν είχα κι έβαλα μόνο μαύρες)
1/2 φλυτζάνι χοντροκομμένο μαϊντανό
4 σκελίδες σκόρδο (κι αν το έχετε τουρσί ακόμα καλύτερα)
1/2 φλυτζάνι λιαστές ντομάτες (δεν είχα, έβαλα λίγο κανονική ντομάτα)
4 κουταλάκια του γλυκού κόκκινο κρασί ή άσπρο μπαλσάμικο (έβαλα ξύδι)
1/2 φλυτζάνι εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο
Δενδρολίβανο, ρίγανη, βασιλικό, θυμάρι

Για τα σαντουϊτσάκια
1 μεγάλη μελιτζάνα
3 κουταλιές της σούπας εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο
1 κουταλιά της σούπας κόκκινο ξύδι
3 φλυτζάνια φύλλα από σπανάκι, πλυμμένα και στεγνά
2 πιπεριές φλωρίνης από βάζο
1 φρατζόλα ψωμί χωριάτικη

Ε(χ)τέλεση
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190C/ 375F και λαδώνουμε ελαφρώς ένα ταψί.
Κόβουμε τη μελιτζάνα σε παχουλές ροδέλες, τις τρίβουμε με αλάτι και τις αφήνουμε σε στεγνωτήρι για μισή ώρα. Εντωμεταξύ ετοιμάζουμε την πάστα ελιάς.

Βάζουμε τις ελιές, το μαϊντανό, το σκόρδο και τις λιαστές ντομάτες σ' ένα μπωλ. Ρίχνουμε από πάνω το ξύδι και τα μυρωδικά. Ανακατεύουμε και τα ρίχνουμε στον επεξεργαστή τροφίμων. Ρίχνουμε το λάδι λίγο λίγο και αλέθουμε μέχρι να δημιουργήσουμε μια μαλακή πάστα ελιάς.
Βάζουμε στην άκρη.
Ρίχνουμε στα φύλλα το σπανάκι 1 κουταλιά σούπας ξύδι.

Όταν περάσει μισή ώρα, ξεπλένουμε τις μελιτζάνες με μπόλικο κρύο νερό, τις αλείφουμε με λίγο λάδι και τις στρώνουμε στο λαδωμένο ταψί. Τις ψήνουμε για 20-22 λεπτά, γυρίζοντας κι από την άλλη. Μόλις είναι έτοιμες, τις βγάζουμε και τις ξαπλώνουμε πάνω από το σπανάκι να νοτίσει κι αυτό λιγάκι.

Ύστερα φτιάχνουμε το σάντουϊτς:
Κόβουμε με ένα μυτερό μαχαίρι τη φρατζόλα στη μέση και αδειάζουμε λίγη ψίχα και από τις δύο πλευρές να γίνει κάπως σα βαρκούλα. Απλώνουμε πάστα ελιάς και στα δύο μέρη του ψωμιού. Από πάνω βάζουμε μια στρώση ψητές μελιτζάνες,

φύλλα σπανάκι,

πιπεριές φλωρίνης, κι άλλες μελιτζάνες κι άλλο σπανάκι.

Κλείνουμε τη φρατζόλα και την πατάμε καλά. Την τυλίγουμε σφιχτά με αλουμινόχαρτο, ύστερα με διαφάνεια και την βάζουμε στο ψυγείο, ει δυνατόν με κάποιο βάρος από πάνω της. Για να τραβήξουν οι γεύσεις, το αφήνουμε τουλάχιστον τρεις ώρες στο ψυγείο, ή ακόμα καλύτερα όλη τη νύχτα. Όσο πιο πολύ μένει, τόσο πιο νόστιμο γίνεται.

* Πάρτε ένα πολύ καλό ψωμί, με αρκετά τραγανή κόρα για να απογειώσει τη γεύση μεν και να μην γίνει παπάρα δε.

* Τα σαντουϊτσάκια αυτά είναι εξαιρετικά για νηστεία, πικ νικ, πάρτυ με φίλους, πεζοπορίες και εκδρομές.

* Συνοδεύονται τέλεια με μια σαγκρία και πιατέλα ωμών λαχανικών.

Πήγα στην εκκλησία, κι ένιωσα πολύ κατανυκτικά. Και στην επιστροφή είχα τέτοια χαρά που θα'κοβα το λαχταριστό μου σαντουϊτσάκι να το φάω, που έτρεχα. Έφαγα όσο με άφησα να φάω και γέμισε το στόμα μου γεύσεις και μυρωδιές. Τα υπόλοιπα κομμάτια, τα φύλαξα ως κόρη οφθαλμού στο θησαυροφυλάκιο του ψυγείου μου, τυλιγμένα σφιχτά με διαφάνεια.

Ξερογλείφομαι από τώρα για αύριο.