Tatanne

Toen ik deze Tatanne tas voor het eerst zag, was ik meteen verkocht. Op het internet verschenen allemaal erg mooie exemplaren. Toch heeft het meer dan drie jaar geduurd voordat ik er zelf eentje heb gemaakt. In de tussentijd (al bijna vier jaar lang) gebruikte ik mijn eigen ontworpen tas. Maar toen deze mankementen begon te vertonen, was het toch echt tijd voor een nieuwe.

Het scheelde dat ik inmiddels het juiste stofje had weten te bemachtigen (gewoon bij de kringloopwinkel). En een duik in mijn stofjeskast leverde een passend binnenstofje op.

Bij deze tas ging ik niet over een nacht ijs. Dit betekende dat het maken in fases ging. Eerst het knippen, daarna het afwerken van de randen en het verstevigen van een aantal patroondelen. Vervolgens het aan elkaar naaien van de patroondelen, het inzetten van de rits in de binnentas, het keren van linten, enz. Ik nam overal de tijd voor. Legde de onafgewerkte tas even weg om hem later met goede moed weer te voorschijn te halen. Soms was het even puzzelen met de patroondelen. Bijvoorbeeld waar de plooien precies moesten komen en hoe de banden moesten lopen. Ik heb ook nog getwijfeld over een magneetsluiting of een rits. Uiteindelijk heeft de magneetsluiting gewonnen en ben ik er super blij mee. Ik had nog nooit eerder een magneetsluiting gebruikt en het bleek erg simpel.

Ik gebruik de tas nu een kleine week en elke keer dat ik hem in de hand neem vind ik het een feest. Mijn eigen zelf gemaakte tas en precies zoals ik hem wilde. Hopelijk gaat deze ook weer vier jaar mee. De papieren patroondelen zal ik sowieso goed bewaren, want ik weet zeker dat er nog een Tatanne zal volgen.

Doilies en kussentjes van spijkerstof

De kussens op stoelen beneden waren aan vervanging toe. Ik was een beetje uitgekeken op de kussentjes die ik eerder had gehaakt. Het spijkerstofje mocht echter nog wel even blijven.

Uiteindelijk heb ik twee doilies gehaakt en die vastgezet op de kussentjes. Het was nog wel even puzzelen welke doily mooi op het kussentje ging passen. En omdat ik niet twee mooie en passende patroontjes kon vinden, heb ik maar twee dezelfde doilies gehaakt.

De doilies zijn gehaakt in Camilla Cotton van Ice Yarn. De kussens kunnen weer een tijdje mee.

Kussen

Heerlijk vind ik het. Op de bank onder een dekentje op de televisie een film kijken en ondertussen met een haakwerkje op mijn schoot. Dit betekent wel dat het aantal kussen momenteel explosief stijgt. Want dat vind ik toch wel het leuks om te haken. Dit keer een patroontje genaamd Angel's Garden dat ik op pinterest gevonden heb. Het patroontje schijnt zo te heten, omdat er engeltjes in te ontdekken zijn. Het is een japans patroon, maar omdat er een chart bij zit heerlijk puzzelen.

Een kant van het kussen had ik al een tijdje klaar (in twee keer kort achter elkaar hetzelfde haken blijk ik minder goed). Toen ik eenmaal de andere kant ook zover had, bleek ik aan het begin een foutje te hebben gemaakt, waardoor ik een engeltje te weinig had. Weer uitgehaald en opnieuw begonnen met nog meer vertraging als resultaat.

Het kussen is gehaakt met heerlijk zacht garen (Baby Merino van Ice Yarn) en ligt nu bij mijn andere exemplaren op de slaapkamer. En weet je wat het ergste is, ik ben alweer met een nieuw kussen begonnen.

Kleine broertjes worden groot

Kleine broertjes worden groot. Zo ook bij ons thuis. Alweer vier jaar. Wat vliegt de tijd. Ik weet nog heel goed dat ik tijdens mijn tweede zwangerschap aangestoken werd door het naaivirus. Wat een zwangerschap toch allemaal niet met je doet. Eerst was ik bang dat het een bevlieging was, maar vier jaar later kan ik zeggen dat dit helemaal niet het geval is. En met het haken is er zelfs nog een hobby bijgekomen.

Maar zoals ik begon kleine broertjes worden groot. En omdat grote broertjes ook een grote jongens kamer willen hebben, is er de afgelopen periode het een en ander aan zijn kamer veranderd. De muren zijn hetzelfde gebleven, namelijk gebroken wit en een muur groen. Een groot bed had hij al een tijdje. Gekregen via een kennis en opnieuw geschilderd. Ook een erg handig model omdat hij er door de opstaande 'golf' niet uit kan vallen. De zwarte vlakken zijn geschilderd met krijtverf en daar kan dus op getekend worden. 

Omdat hij eerder niet echt een kast had waarop hij zijn speelgoed kon uitstallen en zijn boeken in kan bewaren, heb ik mijn man aan het werk gezet. Mijn idee was een boekenkast van steigerhout. We hebben er afgelopen zomer een project van gemaakt en hebben zelf steigerhoutenplanken gehaald. Met een gehuurde bandschuurmachine hebben we de planken redelijk glad gekregen. En mijn man en zoontje hebben de kast toen (min of meer) samen in elkaar gezet. Het was uiteindelijk een erg leuk, maar wel stoffig project (ook al deden we het schuren buiten). En het resultaat mag er zijn. Het staat erg leuk in zijn kamer en de kast stond ook al snel helemaal vol. De fotolijstjes heb ik al een tijdje geleden gekocht bij de kringloop. Met een leuke foto en papier van de Hema, geeft het de witte muur een beetje kleur. 

Het laatste nieuwe in zijn kamer is de kledingkast. Op deze plek stond eerder nog de kast gehorende bij de babykamer. Deze is inmiddels verplaatst naar de zolder en dient als opbergplaats voor mijn stofjes. De 'nieuwe' kast is een oude kast die uit het huis van mijn oma komt. Na het overlijden van mijn oma heeft de kast een tijd bij mijn ouders in huis gestaan. Omdat de kast smal is, maar wel veel planken heeft, is het een ideale kledingkast voor een kleinere kamer. Bij het uit elkaar halen van de kast, werd wel snel duidelijk dat het niet echt een degelijke kast is. De platen aan de achterwand zijn weliswaar van hout, maar helemaal krom getrokken. Verder heeft de kast ook bewoners in de vorm van houtworm. Toch past de kast prima in de kamer. Ik ben er helemaal blij mee. En elke keer als ik de kastdeur openmaak, ruik in een sterke geur die mij aan mijn oma doet denken. Omdat niet iedereen in huis de geur even lekker vindt, heb ik met de lavendel die ik nog had liggen geurzakjes gemaakt. Ik denk alleen dat de geur er nooit echt helemaal uit gaat. Het hoort gewoon bij de kast. Omdat ik nog hartjes had liggen, heb ik meteen een hartjesslinger gemaakt zoals hier. 

Hartjesslinger van behang

Het is alweer een tijd geleden sinds mijn laatste post. Ik merkte dat een blogbericht plaatsen toch best veel tijd kost. Nu met (bijna) twee kinderen op de basisschool hoop ik het bloggen weer meer op te pakken. Want creatief gezien heb ik niet echt stil gezeten. Nog steeds zit ik veel achter de naaimachine en ook haken ben ik nog niet verleerd. En met meer tijd in het verschiet hoop ik dat dit de komende tijd niet minder wordt.

Graag wil ik nog een oud project met jullie delen. Begin dit jaar deed ik via de blog van Kimminita een setje om een behangslinger te maken. Echt super leuk met een duidelijke instructie erbij van Kimminita. Niet veel later ging ik aan de slag en dit is het resultaat. Ik heb het overigens wel iets anders aangepakt, omdat ik de voorkant en achterkant graag in een mooie kleur wilde hebben. Om voldoende hartjes uit het papier te krijgen, heb ik daarom het formaat van de hartjes iets aangepast. En dit is het resultaat.

De slinger heeft een tijdje voor het kerkenraad gehangen, maar is nu verplaatst naar de voordeur. Ik ben er nog steeds super blij mee. Bedankt Kimminita. 

Voor meer info: http://kimminita.blogspot.nl/2014/02/behangpapier-hartenslinger.html

Weer een bloemkussen

Ik vind het grappig om te merken hoe dingen van vroeger je onbewust kunnen beïnvloeden. Toen ik de  kussen met de bloem had gehaakt wist mijn moeder mij te vertellen dat wij vroeger ongeveer zo'n zelfde kussen thuis hadden. Mijn moeder had die zelf gehaakt uit een boekje van Neveda. Mijn moeder had het boekje nog liggen en ik mocht het wel lenen. Ik heb het boekje helemaal doorgebladerd en besloot om dit kussen te haken. 

Waarschijnlijk heeft mijn moeder dit patroon vroeger dus gebruikt voor haar kussen. En nu val ik dus voor dezelfde patroontjes. Toeval?

In het boekje staan nog veel meer mooie patroontjes. Wie weet volgt er nog veel meer.

Elke dag Valentijnsdag

Hier wordt Valentijnsdag eigenlijk niet gevierd. Want eigenlijk is het toch elke dag Valentijnsdag. Morgen vieren vrienden van ons hun vijftien jaar samen. Hartjes vond ik wel op zijn plaats, vijftien om precies te zijn. Zo kun je elke dag Valentijnsdag vieren. Het patroontje vond ik ergens op internet.

Om de slinger op te bergen, heb ik nog een zakje genaaid. Fijne elke dag Valentijnsdag.

Dekentje voor in het poppenwiegje

Ik blogde al eerder over het poppenwiegje. De bekleding van het poppenwiegje was al klaar. Alleen een dekentje ontbrak nog. Ik had al eerder granny's gehaakt om een lampenkapje van Grote Zus. Met de granny's bleek het alleen erg moeilijk om het goed op maat te maken. Het was veel te groot. De gehaakte granny's bleken echter uitstekend voor een dekentje in de wieg. Ik moest ze wel op sommige plekken losmaken en weer aan elkaar haken. En een leuk randje ontbrak nog.

De granny's zijn gehaakt met wol van de Zeeman (die zachte). Pop ligt er heerlijk onder te slapen.

Welkom in de wereld van Barbie

Grote Zus had voor haar zesde verjaardag een Barbie gekregen van haar oma. Omdat ik het haken niet van een vreemde heb, hoorde bij de Barbie ook een hele outfit. Niet alleen gehaakt, maar ook gebreid. Mijn moeder had flink de smaak te pakken. Gelukkig had Grote Zus nog een eerder gekregen Barbie liggen en had mijn moeder ook mijn oude Barbie cadeau gedaan. Alle drie de Barbies konden daarom in het nieuw gestoken worden. Alle patroontjes komen van het internet.

Ik heb zelf ook even gekeken op Ravelry. Daar kwam ik deze mooie jurk tegen. Ik kon het niet laten en heb hem meteen in het roze gehaakt. En de sjaal met muts van Happier than a Pig in Mud vond ik ook erg leuk, dus die kan Barbie inmiddels ook aan haar outfit toevoegen. 

Mijn moeder heeft helemaal de smaak te pakken, dus die is ook alweer bezig met nieuwe outfits. Misschien toch nog een paar Barbies erbij?

Er was er een jarig, hoera hoera

Grote Zus vierde alweer haar zesde verjaardag. Daar hoort natuurlijk een traktatie en een verjaardagsfeestje bij. Altijd erg leuk om te bedenken. Dit jaar werd als thema sprookjes gekozen. De traktatie werd een Kabouterhuisje (paddestoel) met een doosje rozijntjes en een gum. Lekker knippen en plakken. 

De uitnodiging wilde ik ook graag in het thema hebben. Daarvoor heb ik Roodkapjes uitgeknipt en 

geplakt op een kaartje.

Het verjaardagsfeestje was een grote hit. Eerst een Sprookjes Foto Speurtocht. Daarna (Hans en Grietje) huisjes versieren en kabouters knutselen. Alle kinderen hadden verkleedkleding mee. En tot slot pannenkoeken eten.

We gaan alweer denken over het feestje van volgend jaar. Nee hoor grapje, het is nu tijd voor andere leuke dingen. 

Poppenwiegje

Mijn buurvrouw vroeg of ik nog interesse had in een poppenwiegje. Een ouder buurmeisje was ermee uitgespeeld en aangezien ze zelf twee jongens heeft die het niet wilden hebben, vroeg ze zich af of het iets was voor mijn dochter. Voordat ik ja of nee had kunnen zeggen, had mijn dochter het in haar handen en dan krijg je het er ook niet meer uit. Het wiegje had geen bekleding, maar hier lag voor mij uiteraard een schone taak. Ik had nog meer op 'mijn lijstje' staan, maar ik vond dit zo een leuk project dat ik meteen aan de slag ben gegaan. Geschikte stof had ik gelukkig nog liggen (afgelopen jaar op de vrijmarkt gekocht).

Op internet ging ik zoeken naar een handleiding voor het maken van een hemeltje en de bekleding van het mandje. Helaas kon ik niet echt iets vinden. Ik had ook tips aan mijn moeder gevraagd (die heeft immers het oude wiegje waar mijn kinderen in hebben gelegen tweemaal bekleed), maar uiteindelijk heb ik het - eigenwijs als ik ben - toch helemaal op mijn eigen manier gedaan. In plaats van een tunneltje (het voorstel van mijn moeder) zit het hemeltje vast met elastiekjes aan de onderkant. Door aan de bovenkant de delen 2 cm op elkaar te stikken, kan het hemeltje niet naar voren of achteren schuiven.

De bekleding van het mandje heb ik dubbel gemaakt, zodat de lintjes waarmee de bekleding vast zit mooi naar binnen vallen. Uit een oude krant heb ik de bodem van het wiegje geknipt om het mooi passend te krijgen. Vervolgens heb ik deze maat op stof overgenomen. De volgende stap was het knippen van een lange strook stof (de maat van de omtrek van het mandje aan de bovenkant. De twee delen aan elkaar genaaid, waarbij ik de stof in de ronding iets liet plooien. Dit alles nog een keer gedaan en vervolgens de delen (samen met de lintjes) met de goede kanten op elkaar aan elkaar gestikt. Door een keergat open te laten, kon het geheel  met de goede kanten naar buiten gekeerd worden. De bovenkant nog even helemaal rondom doorstikken (waarbij het keergat gedicht wordt) en de bekleding is klaar.

Nu nog een dekentje voor in het wiegje. Daar heb ik al ideeën over. Dus wordt vervolgd...

Patchwork hond

Op de site van Plus3Crochet kwam ik de Patchwork Dog Pillow. Dat leuk mij een prima project om restjes op te maken. Ik heb Nana vierkantjes gehaakt en die volgens de tutorial aan elkaar gehaakt. 

Het lijkt redelijk simpel, maar het was al met al toch een heel werk. Daar had ik mij een beetje op verkeken. En ik kwam ook niet helemaal uit met het garen, dus moest ik alsnog twee bolletjes kopen en zit ik alsnog met restjes. Ach ja, dat gaat ergens anders wel aan op. 

Mijn dochter krijgt het kussen volgende week cadeau voor haar verjaardag. Ze heeft de hond nog niet helemaal af gezien. Ik ben benieuwd wat ze ervan vindt.