Twórz swoją biblioteczkę, inspiruj się półkami innych osób, dodawaj oceny i opinie do książek
Katalog
Aktualności
Społeczność
David Lynch
Jennifer L. Armentrout
Jakub Benedyczak
David Walliams
Sarah J. Maas
Anna Rybakiewicz
Edyta Świętek
Kate Quinn
Anthony Ryan
Trudno mówić o wierze u Rosjanina. Wierzy się na Ziemi. On przyleciał tu, by nie musieć wierzyć. Przyleciał mieć pewność.
Po chuj chce pan lecieć do Alfy? - Żeby zrobić to, do czego człowiek został stworzony - odpowiedział sam sobie - Odkrywać nowe światy. Gówno prawda. Człowiek został stworzony, żeby robić nowych ludzi. Żeby jeść, spać, srać. Nie dać się zabić lampartom i bakteriom. Dogadywać się z mądrzejszymi od siebie. Ustępować głupszym. Przetrwać. A potem umrzeć. Zaś nowe światy odkrywa wyłącznie, kiedy w starych nie da się już żyć. To się nazywa depresja, prawda? Nie, panie kolego, to się nazywa zdrowy rozsądek.
Człowiek jest zbyt kruchy. (...) Do przetrwania w kosmosie nie wystarczą nam twarde skorupy. Potrzebujemy złożonych mechanizmów. Zbyt złożonych, żeby je w ogóle zrozumieć. Musimy wierzyć, że będą wystarczająco sprawne. A i tak ochronią nas tylko przed tym, co potrafimy przewidzieć. I musimy też wierzyć, że tam, dokąd podróżujemy, czeka wytchnienie. Nowy dom.
Naraz znów byliśmy wszyscy razem, a potem nie było w ogóle niczego - tylko pięta Boga. Im dłużej próbowałam zrozumieć, co dzieje się ze mną, z Dawidem i wszystkimi innymi, tym bardziej tęskniłem za Ziemią. Ale Ziemi nie było. Tylko Bóg, albo bogowie, bawili się wciąż na nowo, a ja umierałam, żyłam, a czasami w ogóle mnie nie było. I tak w nieskończoność".
Ludzie tkwią w takim specyficznym rozkroku pomiędzy rozumem i emocjami, rozbieraniem rzeczy na części i uogólnianiem. O czymkolwiek chcemy opowiedzieć, okazuje się to - zbyt skomplikowane albo - zbyt proste, - za duze albo - za male. Bardzo czesto jedyną drogą jest - sztuka. Nie mowi nic konkretnego, a jednocześnie wyraża to, co nieuchwytne, nawet jeżeli tylko fragmentarycznie".
-Uważasz, ze wszystko, co jest zrozumiałe dla naszego mózgu, dotyczy wyłącznie możliwości przeżycia? Ze tylko to potrafimy naprawdę poczuć? - Oczywiście - jesteśmy ludźmi, czyli zwierzętami. Mamy nawet nazwę gatunkową(...) - Mozg czlowieka operuje pojęciami, ze świata, w którym powstawał - z plejstoceńskiej sawanny, powiedziała Muñeca. Wszystko inne - jest tylko metaforą. Czas płynie - jak woda, albo biegnie - jak antylopa. Emocje opadają - jak kamień puszczony z dłoni".
-My: ludzkość - odkąd zaczęliśmy obserwacje nieba poza zakresem światła widzialnego, wszystko co zarejestrujemy, najpierw interpretujemy: zdjęcia, filmy, prezentujemy w falszywych kolorach, modele tym bardziej. Jaki kolor ma międzyplanetarne, magnetyczne pole, kiedy zderza się z magnetosferą? - Fioletowy? Bo tak najczęściej je pokazujemy".
Gdybym miała zgadywać, ich szczęście bierze się z przeżycia. Radują się z sukcesów, bo każdy sukces jest wymierny i przekłada się na jakąś ważną w życiu rzecz: czystą wodę, kalorie, dach nad głową, braterstwo, harmonie, ale w życiu po prostu. Kiedy na nich patrzyłam, czułam, że wszystko co robią ma sens. Że zadne z nich nigdy nie siedzi zastanawiając się po co to polowanie, czy naprawa dachu. Byc może dlatego, że kazdy z nich wie po co: zeby przeżyć kolejny dzień".
Ziemia odbija się w człowieku - jest jego właściwym kosmosem. Ten tutaj - to pustka. Wszystko, co możemy w nim dojrzeć, zabraliśmy ze sobą z Ziemi. Zapachy są ziemskie, kolory tak samo. Jak gdyby człowiek utkany był z tęsknoty za tym, co zna. Lecz mało, co ma tutaj kolor czy zapach. Tak, ten kosmos to pustka. A ja jestem tęsknotą.
W średniowieczu załamała się tylko kultura, ale dalej można było uprawiać rolę, łowić, polować. Teraz załamały się całe ekosystemy i żadne klasztory nic na to nie poradzą. Równowaga, która powróci, będzie już zupełnie inna(...) Po co komu: wiedza i nauka, skoro zwyczajnie, nie ma co jeść.
To co powstrzymuje nas od zrozumienia, skad wzięło się życie, to konieczność widzenia świata w kategoriach przyczyny i skutku.
- Nasza podróż tutaj, jest największym grzechem, jaki człowiek mógł popelnic. Czy można okazac sie bardziej pysznym niż wyznaczenie sobie audiencji u Stwórcy i przybywając bez zaproszenia. Jakby to był jeszczw jeden polwysep do podbicia, kolejny kontynent do ogloszenia zdobytym?
Może za każdym razem kiedy nie umiemy powstrzymać sie od alternatywy: wiedzieć lub wierzyć, kiedy nie jesteśmy w stanie przyznać, ze nie tylko nie wiemy, ale i wiedzieć nie chcemy, rozpoczynalismy marsz ku kolejnej apokalipsie.
Wszystko - co spowodowalismy, już z nami zostanie, a co zniszczylismy juz nie powróci.
Przyczyną jest zupełnie wszystko i co za tym idzie - nic konkretnie.
Mózg człowieka operuje pojęciami ze świata, w którym powstał- z plejstoceńskiej sawanny. Wszystko inne jest tylko metaforą. Czas płynie, jak woda, albo biegnie, jak antylopa. Emocje opadają, jak kamień puszczony z dłoni. Zapachy są kwiatowe, zwierzęce bądź ziemiste, a smaki mięsne, słodkie lub słone. Kolory nadajemy tylko falom, które emituje gwiazda codzienna, całą resztę spektrum musimy reprezentować za pomocą tych widzialnych. Dźwięki układają się w rytmy, jak melodia, która tańcem spaja społeczność: Jak bicie serca matki”.
