Philippus Rösler
Philippus (vulgo: Philipp) Rösler (natus 24 Februarii 1973 in provincia Khánh Hòa (Vietnamia)) vir publicus Theodiscus et sodalis Factionis Democraticae Liberalis Germaniae est.
Iuventus et munus
[recensere | fontem recensere]Rösler infans a familia Theodisca adoptatus est et Hamburgi, Buceburgii Hannoveraeque erudiebatur. Anno 1992 Hannoverae testimonium maturitatis adeptus est atque eodem anno aspirans praefecti militum factus est et Hannoverae medicinae studebat. Anno 2002 doctor medicinae promotus est. Anno 2008 exercitum medicus praetorii reliquit.
Cursus honorum
[recensere | fontem recensere]Rösler anno 1992 sodalis FDP factus est et annis 2000 - 2004 secretarius generalis suae factionis in Saxonia Inferiore erat. Anno 2003 legatus senatus terrae Saxoniae Inferioris creatus praeses legatorum suae factionis electus est. Anno 2006 etiam praeses suae factionis in hac terra foederalis fiebat. 18 Februarii 2009 ab Christiano Wulff praeside ministrorum (CDU) Rösler administer oeconomiae Saxoniae Inferioris et vicarius praeses ministrorum nominatus est. 24 Octobris eiusdem anni Angela Merkel cancellaria foederalis eum novum Administrum Foederalem Salutis Publicae proposuit. 28 Octobris nominatus est. Mense Aprili 2011, postquam factio eius electiones in terris Badenia-Virtembergia et Rhenania-Palatinato perdidit, sodales praesidem FDP Guidonem Westerwelle ad abdicandum se a magistratu coegerunt. Rösler ab omnibus factionem regnantibus novus praeses factionis et cancellarius vicarius propositus est[1]. Die 12 Maii novus Administer Foederalis Oeconomiae nominatus est[2] et proximo die etiam praeses FDP electus est[3]. 18 Maii ab Angela Merkel cancellaria et cancellarius vicarius nominatus est[4]. Die 23 Septembris 2013 ab officio praesidis factionis se recessit, postquam FDP electionem ad Dietam Foederalem perdidit et primo tempore ab anno 1949 in parlamento Germaniae legatos non habiturus fuit[5]. Die 7 Decembris 2013 autem Christianus Lindner novus praeses factionis electus est successor Philippi Rösler, qui post cladem acceptem candidatus non iam fuit[6].
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vicimedia Communia plura habent quae ad Philippus Rösler spectant. |
Notae
[recensere | fontem recensere]
Ludovicus Erhard (CDU) |Curtius Schmücker (CDU) |Carolus Schiller (SPD) |Helimutus Schmidt (SPD) |Ioannes Friderichs (FDP) |Otto Comes Lambsdorff (FDP) |Manfredus Lahnstein (SPD) |Otto Comes Lambsdorff (FDP) |Martinus Bangemann (FDP) |Helimutus Haussmann (FDP) |Georgius Möllemann (FDP) |Gunterus Rexrodt (FDP) |Werner Müller (nullius factionis) |Gualphangus Clement (SPD) |Michael Glos (CSU) | Carolus Theodorus zu Guttenberg (CSU) |Rainer Brüderle (FDP) |Philippus Rösler (FDP) |Sigmarius Gabriel (SPD) |Brigitta Zypries (SPD) | Petrus Altmaier (CDU) | |
Elizabeth Schwarzhaupt (CDU) |Catharina Strobel (SPD) |Catharina Focke (SPD) |Antje Huber (SPD) |Anca Fuchs (SPD) |Henricus Geißler (CDU) |Rita Süssmuth (CDU) |Ursula Lehr (CDU) |Gerda Hasselfeldt (CSU) |Horatius Seehofer (CSU) |Andrea Fischer (Virides) | Ulla Schmidt (SPD) |Philippus Rösler (FDP) |Daniel Bahr (FDP) |Hermannus Gröhe (CDU) |Ioannes Spahn (CDU) 2018 | | |
Angela Merkel (CDU) | Guido Westerwelle (FDP) | Thomas de Maizière (CDU) | Volfgangus Schäuble (CDU) | Sabina Leutheusser-Schnarrenberger (FDP) | Carolus Theodorus zu Guttenberg (CSU, ad diem 1 Martii 2011) | Ioannes-Petrus Friedrich (CSU, a die 3 Martii 2011) | Rainer Brüderle (FDP, ad diem 12 Maii 2011) | Daniel Bahr (FDP, a die 12 Maii 2011) | Ilse Aigner (CSU, ad diem 30 Septembris 2013) | Franciscus Josephus Jung (CDU, ad diem 27 Novembris 2009) | Ursula de Leyen (CDU) | Christina Schröder (CDU, a die 30 Novembris 2009) | Philippus Rösler (FDP) | Petrus Ramsauer (CSU) | Norbertus Röttgen (CDU, ad diem 22 Maii 2012) | Petrus Altmaier (CDU, a die 22 Maii 2012) | Annetta Schavan (CDU, ad diem 14 Februarii 2013) | Ioanna Wanka (CDU, a die 14 Februarii 2013) | Theodericus Niebel (FDP) | Ronaldus Pofalla (CDU) | |
Theodorus Heuss 1948 | Franciscus Blücher 1949 | Thomas Dehler 1954 | Reinholdus Maier 1957 | Ericus Mende 1960 | Gualterus Scheel 1968 | Ioannes-Theodericus Genscher 1974 | Martinus Bangemann 1985 | Otto Comes Lambsdorff 1988 | Nicolaus Kinkel 1993 |Wolfgangus Gerhardt 1995 | Guido Westerwelle 2001 | Philippus Rösler 2011 | Christianus Lindner 2013 | |