Jump to content

Flavius Sabinianus

E Vicipaedia

Flavius Sabinianus (natus saeculo 5, mortuus post annum 508) dux militum et vir publicus Imperii Romani Orientalis erat.

Pater eius Sabinianus Magnus magister militum per Illyricum fuit, qui a Zenone imperatore anno 481 supplicio affectus est. Tamen filius cursum militarem coepit. Frater eius Flavius Moschianus (consul 512) erat. Sabinianus filiam Flavii Probi, fratris Anastasii I imperatoris in matrimonium duxit et filium habuit: Flavius Anastasius Paulus Probus Sabinianus Pompeius Anastasius anno 517 consulatum gessit.

Cursus honorum

[recensere | fontem recensere]

Sabinianus magister militum per Illyricum anno 504 exercitum Romanum et auxilia Bulgarorum contra Mundonem regem et copias Theodorici in Illyricum duxit. Ab eis exercitus Romanus victus est. Sirmium urbs tum a barbaris expugnatum est. Tamen anno 505 consulatum administravit una cum Flavio Theodoro Romae.

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]


Antecessores:
Flavius Rufius Petronius Nicomachus Cethegus (sine collega)
Consul
505
cum
Flavio Theodoro
Successores:
Flavius Ennodius Messala et Flavius Areobindus Dagalaifus Areobindus