Flavius Iulius Patricius
Flavius Iulius Patricius (natus saeculo 5, mortuus post annum 471) vir publicus et filius Flavii Ardaburii Aspari et brevi tempore Caesar Imperii Romani Occidentalis erat.
Familia
[recensere | fontem recensere]Avus eius Flavius Ardaburius erat, pater Flavius Ardaburius Asparus erat, fratres Flavius Ardaburius Iunior (consul anni 447) et Flavius Hermenericus (consul 465) erant. Leontiam filiam Leonis I imperatoris in matrimonium duxit.
Cursus honorum
[recensere | fontem recensere]Anno 459 Patricius consulatum ipse gessit una cum Ricimerio, magistro militum Imperii Romani Occidentalis. Pater eius, qui anno 457 Leonem I imperatorem proclamaverat, anno 470 a Leone petivit, ut Patricium Caesarem et successorem nominaret[1]. Quo facto Patricius etiam filiam iuniorem imperatoris Leontiam in matrimonium duxit. Maiorem natu filiam iam Zeno duxit. Sed anno 471 Pater et avus depositi et necati sunt, Patricius titulum Caesaris amisit, devortium facere debuit cum Leontia, sed vitam retinuit[2].
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Notae
[recensere | fontem recensere]
Antecessores: Imp. Caesar Flavius Iulius Valerius Maiorianus Augustus et Imp. Caesar Flavius Valerius Leo Augustus |
Consul 459 cum Ricimerio |
Successores: Flavius Magnus et Flavius Apollonius |