Ήσουνα φεγγάρι - Μαρία Δημητριάδη 

 

Καμιά σκουριά δεν πιάνει

Dalaras, Theodorakis - Se touta edo ta marmara (1974)
Νταλάρας - Θεοδωράκης
Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα...

Τακ τακ εσύ, τακ τακ, εγώ

Kalogiannis, Theodorakis - Andreas (1974)

Καλογιάννης - Θεοδωράκης

Ο καημός - Φαραντούρη - Θεοδωράκης

Farantouri, Theodorakis - O Kaimos (live)

Ποιος τη ζωή μου; Φαραντούρη - Θεοδωράκης

Farantouri, Theodorakis - Pios ti zoi mou (live)

Διότι δεν συνεμορφώθην - Φαραντούρη / Dioti den synemorfothin

Μωβ, ο φόντος

Έτσι και μωβ, λόγω πένθους, για τις τόσες χαμένες ψυχές, που κινούνται ακούραστα μέσα στο ψέμα...

ΙΩΔΕΣ 'Η ΜΩΒ Χρώμα (που αποτελεί την ένωση του μπλε και του κόκκινου χρώματος) όπου εκφράζει πνευματικότητα, εσωτερισμό, μυστήριο, ηθική, αυτοθυσία και ηρεμία. Είναι το χρώμα του αναζητητή της αλήθειας ενώ δηλώνει κατανόηση και υπέρβαση των ψευδαισθήσεων και των φαινομενικών καταστάσεων. Αντιπροσωπεύει τα αγαθά κίνητρα και τις υψηλές πνευματικές επιδιώξεις. Ξεκαθαρίζει φόβους και καταπιεσμένα συναισθήματα ενώ δηλώνει την έκφραση του καθήκοντος που μέσα από την θυσία οδηγεί στην δικαίωση και την ολοκλήρωση. Ακόμα, χρώμα που δηλώνει απελευθέρωση από τα δεσμά του πάθους και των συναισθημάτων ενώ αυξάνει την παραγωγικότητα και ενθαρρύνει τον αυτοέλεγχο. Συνδέεται με την ευημερία, τα πλούτη και την αυξημένη παραγωγικότητα ενώ παράλληλα συμβολίζει την ευφυϊα, την γνώση, την νηφαλιότητα αλλά και την μετάνοια, την λύπη, την νοσταλγία, την θλίψη και ... τα γηρατειά. Στις σκούρες αποχρώσεις του, το ιώδες η μωβ χρώμα εκφράζει κατάθλιψη και πένθος. Στην αρνητική του όψη μπορεί να εκφράζει σνομπισμό, επιτήδευση και απάτη. πηγή

Πόσα "λάθη" ακόμα;

.....
Διάβασα στα πεταχτά κάποια πολύ παλιά σχόλια...
Πόσο κρίμα...
Πόσα λάθη ακόμα, επιτρέπεται στον εαυτό σας και στην παρέα σας;
Πόσα;
10 χρόνια στηριγμένα στο ψέμα...
Πώς μπορείτε;
Τί άνθρωποι είσαστε εσείς;
Απορώ.

Περάσαν τόσα χρόνια... 2006 - 2015

Περάσαν τόσα χρόνια...

2006 - 2015
Να είμαστε γεροί, τίποτ' άλλο!

Παρασκευή, 16 Οκτωβρίου 2015

"Συνωνυμία", ντε!

Να σας συστήσω ένα blog κυκλάμινο που ανθεί... παρέα με πολλούς γνωστούς μου "φίλους", παλιούς και νέους, για να μην μπερδεύεστε, δεν είμαι εγώ.

Όχι, δεν είναι τυχαίο, καθόλου. Εσκεμμένο είναι. Παίζουν" τα παιδιά, αφήστε τα να χαρούν...
Τρέφονται έτσι.
Δεν φταίνε εκείνα, εγώ, σίγουρα.

Στο Φεις την λένε και Κατερίνα, στο μπλογκ, δεν ξέρω.
Το κυκλαμίνα, μού έφτασε.

Καλή συνέχεια, παιδιά!
Αν μπερδεύετε κάποιος συγγενής μου, να του εξηγείτε, σας παρακαλώ.
Να του δείχνετε την παλιά "πόρτα" που με μεγάλη ευχαρίστηση κλείσατε.
"Παίζουμε με την δικιά σου" να του πείτε, είμαστε παλιοί μπλόγγερς που δεν σεβόμαστε ούτε τους ηθικούς κανόνες, ούτε τον κόπο των άλλων, ειδικά της Κατερίνας!"

"Συνωνυμία" να λέτε...
Έτυχε.

Άχ! Να χαρώ το κακό και ασταμάτητο "κέφι" σας....

Καλή συνέχεια σε όλους σας!
Μακάρι να είναι τόσο "κεφάτη" και η ζωή σας!