De Havik

                                                 was op bezoek bij mijn eigen hut  !

Havik met houtduif

Het is alweer enkele maanden geleden dat deze geweldige roofvogel voor mijn hut aan de Aarleseweg in Laarbeek verscheen. De havik was al enkele keren gesignaleerd door zoon Ralf van Franneke de eigenaresse van het erf waarop mijn hut zich bevind. (
http://kiekis.blogspot.nl/2014/03/mijn-fotohut-is-verhuisd.html ) Wat zou ik die graag zelf bij mijn hut zien en kunnen fotograferen.

Plaatselijke witte pauw

Weken heb ik met mijn ogen in de berm gereden, niet voor een buizerd op een paaltje maar speurend naar duiven die iets te houterig gereageerd hadden op een naderende auto. De eerste twee slachtoffers waren voor de poes die lusten ze ook, daarna enkele soepduiven van een inmiddels overleden lokale duivenmelker gekregen maar ook die verdwenen zonder foto, bedankt Peer !

Havik achter die witte pauw

Net toen ik op een middag dacht dat wordt niks ik stop ermee is er paniek voor de hut, alle vogeltjes vluchten weg.
Je denkt waar zit die sperwer want ook die komt om de zoveel tijd langs om mee te eten maar het was niet de sperwer maar de havik die loerend naar het laatste gevonden verkeersslachtoffer zat te kijken.

En wat je dan hoopt gebeurde, hij landt op de duif maar als de havik zijn vleugels om de duif slaat wordt het wit voor mijn ogen niet van de adrenaline maar door een pauw die tussen de hut en de havik is verschenen. Deze leven namelijk ook met zijn zessen in dit buurtschap en pikken ook geregeld een graantje mee. Niks mis mee ook al had ik hem nu wel spreekwoordelijk kunnen schieten.

Havik door de witte pauw

Havik bijna vrij

Maar een beetje natuurfotograaf wacht zijn kansen rustig af. Het leek uren te duren maar binnen enkele minuten kwam de houtduif vrij met gelukkig de havik er nog boven op.

Havik in nep sneeuw

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        Enkele bewijs plaatjes had ik inmiddels toch maar gemaakt je weet immers nooit wanneer het weer vertrekt. Bij thuiskomst en het bekijken van de beelden leken ze wel gemaakt in hartje winter met volop sneeuw wat er ook wel leuk uitziet !

Het plukken

De veren vliegen als vlokken in het rond, wat gaat dat machtig beest tekeer en om dan een scherpe foto te maken valt niet mee.
Gelukkig neemt hij enkele malen een tel de tijd om waakzaam rond te kijken naar eventuele kapers. een buizerd wil een geplukt duifje nog wel eens inpikken.

Waakzaam met haviksogen

Na enkele minuten vol spanning kwam niet de buizerd maar de kat de zaak verstoren waarop de havik vertrok met de geplukte houtduif en ik ging met een zowat vol kaartje bewogen beelden maar gelukkig ook nog enkel scherpe naar huis. Zo wat was dit super !


Gr Michel

De sperweruil

                                                                                                             een jaar na dato !

Sperweruil

Zwolle 12 november 2013 werd er een sperweruil waargenomen vanuit een trein, de machinist Gerrit Retsma zag hem zitten op een paal boven het spoor.

Na het melden bij www.waarneming.nl door zijn zus Anne, begon de gekte rondom deze prachtige uil. Hij was in Nederland nog maar een drie keer waargenomen.
Dit exemplaar heeft er gezetten van 12 november 2013 tot 13 februari 2014. Duizenden vogellaars en natuurfotografen kwamen er op af en wilde deze zeldzame soort zien en toevoeren aan hun soortenlijst !


Zelf heb ik lang getwijfeld of ik zou gaan, Zwolle is toch wel ver vanuit Aarle-Rixtel maar omdat je zo`n kans niet vaak krijgt ben ik ook gegaan. Door die twijfel wel pas een maand later, ik kon dan gelijk mijn foto ophalen die in het kasteel Groenendaal hing, ivm de Roots fotowedstrijd van 2013.






Iets na half 8 was ik op de desbetreffende plek, geen vogel en vogelaar te zien maar het duurde niet lang of er werd gevraagd of ik hem al gezien had. Nee dus samen opzoek en bij een parkeerplaats van een sportpark zag ik hem boven in een boompje zitten.  Auto gehaald en geparkeerd langs een auto met een pedaalemmer (hele hele grote lens) uit het raam die ons in eerste instantie niet eens opgevallen was maar er al gestaan moet hebben.

Eerste foto

Rijstzak werd op het open raam gelegd met daarop mijn fotocamera en werden de eerste beelden gemaakt van deze zeldzame sperweruil en was de lange rit niet voor niets.  Druppelsgewijs  kwamen er meer vogelaars en fotografen (toen ik ging rond 1uur waren het er rond de 50) wat de vogel niet boeide, hij was zo leek helemaal niet schuw en vloog alleen op om te jagen.  In de uren die ik er ben geweest, heeft hij vier muisjes gevangen.

Sperweruil met muis

Het is me twee maal gelukt om daar een redelijke foto van te maken, de afstand bepaald namelijk een heel groot gedeelte van de kwaliteit.

en nog een muisje

Hier zat hij op een meter of zes en waren mijn 420mm voldoende maar duurde het maar kort omdat een persoon met een compact camera iets te dicht bij kwam (ook die wil de sperweruil) waarop hij vertrok en het muisje vastgeklemd tussen enkele takjes achterlied.  Hij bleek vaker zijn prooi ergens opgehangen te hebben om later terug te keren als hij weer echt honger had.

Rustig genietend van alle aandacht 

De toegestroomde vogelaars en natuurfotografen en andere nieuwsgierige wandelde weer naar de plek waar het uitje geland was, zo heb ik dat een keer of acht meegemaakt.  Lange tijd zat hij zich rustig te poetsen op het terrein van stroommaatschappij  Ennexis.

Een van mijn mooiste van de sperweruil

Al vliegend

Waarna hij weer in de aanval ging en het grasveld afspeurde naar muizen. Foto is slecht maar ik heb hem vliegend :) !


Inmiddels was het al middag geworden en moest k bijna verder om niet bij gesloten deuren van kasteel Groenenveld aan te komen.








Op de terug weg naar de auto liep ik langs het eerder opgehangen muisje en kreeg het idee om dan toch maar even de geleende manualfocus 500mm van mijn clubgenoot van de IVN fotowerkgroep"Kiek nou"Arjan Jeurgens te gebruiken.  Het muisje hing namelijk muisstil dan moet het handmatig lukken toch !
?

Hangt hij dan, muisstil 

En om te laten zien dat hij echt al vol zat en er dit muisje er niet meer bij kon heb ik het bovenstaand filmpje gemaakt en is het meteen een mooie afsluiter van deze geweldige beleving met ook nog een paar mooie foto`s


Gr Michel

Steenuilen deel 9 ( ze gaan hun eigen weg ! )

              en dan blijven de ouders achter !

nee je moet echt gaan !

De jongen gaan steeds verder van de kast vandaan en dan komt de tijd dat ze zich echt gaan verspreiden in een straal van 2 tot 10 km  rondom de nestplek en ze hun eigen weg gaan !

een dik tevreden ouder.

De ouders krijgen zo hun wel verdiende rust na het goed verzorgen van hun kroost.

mis ze toch wel.

Alle drie de uilskuikens zijn in goede conditie vertrokken van het erf van Franneke.

nog even bij de schuur kijken.

Vanaf al hun favoriete plekjes ( hoog en goed uitzicht ) op het erf wordt er gekeken of ze echt weg zijn.

vlieg jij ook weg !

Het wiel is rond en ze beginnen weer van voren, het hof maken, bruidstijd inclusief paren, eileg, broeden enc enc enc enc ...

en toen viel de duister in !

Dit is het slot van een geweldige tijd bij de steenuilen van Franneke, gewoon de belevenissen al, die ik niet heb kunnen vast leggen maar wel in mijn geheugen heb opgeslagen.

Wat zijn het prachtige beestjes en wat ben ik blij dat ik dit heb mogen meemaken en dat nu inmiddels voor de tweede keer, super !

            Franneke en uiltjes bedankt !!!

Bedankt voor al jullie reacties groetjes Michel.

Steenuilen deel 7 ( eindelijk uit en op de kast ) !

                                                                         De jonge steenuiltjes laten zich zien !

Met grote ogen kijkt hij rond.

Eindelijk komen de steenuiltjes voor de dag, eerst eentje heel voorzichtig met zijn hoofd door het gat en gat weer snel  terug.
Zo waagt hij zich steeds verder, totdat hij het gat uitvalt en in het portaaltje beland.

Een en een is twee.

Ik zie niks.

En na enkele angstige pogingen wordt ze geholpen met een zetje van het broertje of zusje, die wil ook wel uit de donkere muffe kast maar dan zien of horen iets en ze proppen zich zo vlug als ze kunnen weer door het gaatje.
De dapperste bekijkt het vanuit een andere hoek en blijft nog even !

En daar is nummer drie.

Ma waakt

        Als ma bij de kast is geweest dan zijn de drie jonge steenuiltjes weer gerust en zo vrij als een vogeltje !

                                                       Klik op You Tube voor groter beeld !



                  Even een heel kort filmpje van het eerste uilskuiken door het gat, wat vindt hij het eng !



                          In deel 8 nog meer gebeurtenissen op de kast !


Gr Michel

Steenuilen Deel 6 ( vreten tot ze kotsen )

                                                                                      Het voedsel pakket !

Piep zei de muis.

Heel veel voedsel gaat de kast in, eerst voor het vrouwtje en dan voor de jonge, maar omdat vast te kunnen leggen moet je erbij gaan wonen want in de tijd die ik er aan besteed heb, heb ik de bovenstaande foto en een van het mannetje met een halve kikker kunnen maken.

Meikevers.

Maar omdat er  verschillende controles in de kast zijn geweest heb ik toch wat meer prooien of resten er van kunnen vastleggen, net als op de foto hierlangs van wel vijf in een hoekje opgeslagen meikevers waarvan ze ook heel graag de larven ( emelten ) van op peuzelen.

Bovenkant.

Onderkant.

De meikever kan wel tot drie centimeter groot zijn en wordt pas in de schemer actief en rust overdag de takken in een boom.

Schildjes van meerdere kevers.

Naast de meikevers en de emelten eet de steenuil nog meer ongewervelde prooidieren waaronder rupsen, oorwormen,nachtvlinders,loopkevers,regenwormen en ook bijvoorbeeld langpootmuggen.

Kool of Pimpelmees ?

Ook vogeltjes zijn niet veilig voor de steenuil, wat je wel merkt aan de veertjes in kast.
Meestal zijn het kleine zangvogeltje maar een merel of lijster is gewaarschuwd.

Muis op voorraad.

De muis staat natuurlijk mee bovenaan op het menu en is dan ook veel te vinden in de kast en ligt als voorraad in de hoek opgeslagen.

Snijtanden

Kaakje met tandjes

Schedeltje.

En wat je dan terug vindt tussen alle resten van de uit elkaar gevallen braakballen wijst op een verschillend aantal muizen.








Zoals jullie misschien al meegekregen hebben, kreeg ik van Franneke ook de gelegenheid om te filmen en die draaide ook terwijl ik er niet was wat me heel veel beeld materiaal en informatie heeft verschaft !

                                                 Voor groter beeld klik op You Tube hier boven !



 Dit is een stukje film wat hopelijk op korte termijn een hele dvd mag vullen met heel veel mooie beelden !

Braakballetje steenuil.

Braakballen ofwel uilenballen genaamd is wat rest, deze worden gemaakt in een van de twee magen die een steenuil bezit.
Het zijn de niet verteerbare delen van het voedsel samen geperst tot een bal, die meestal langwerpig van vorm is voor het vergemakkelijken van het braken.

Langwerpig.

Bijna rond.

Tussen in.

             
             
                Vele

   soorten en maten !

Konijnenpootje.

                                 
                                                  Alle ballen verzamelen.

Zie je de nageltjes ?

Sneeuwuil.

Ja, ik geloof het zelf ook nog niet maar vorige week zat een van de zeldzaamste uilensoort bij mij op de schutting en heb er met wat geluk deze foto van kunnen maken want hij veranderde steeds van houding en was ook weer smel verdwenen.
Alleen aan het witte op de grond kon je zien dat er een uil had gezeten,tot mijn verbazing had hij wel een braakbal achtergelaten als bewijs !

Sneeuwbal.

Mooi om te weten wat ze eten maar in het volgende blogje laat ik                             zien dat ze al in het portaaltje hebben gezeten !


Gr Michel

Steenuilen deel 5 ( het ringen )

                                                Ze krijgen een nummer en Franneke een gezicht !                                    

Een van Franneke haar steenuiltjes.

Inmiddels was de avond aangebroken waarop de steenuiltjes geringd gingen worden en waarop Franneke zou bellen als ze er waren.
Deze avond waren we bij onze fotoclub " Kieknou ! " bezig met inlijsten van de foto`s voor onze jaarlijkse foto expositie in het IVN gebouw De Bimd in Aarle-Rixtel.

Heel voorzichtig.

Iets na negen ging mijn telefoon en heb ik het inlijsten even overgelaten aan de andere leden en ben toen heel voorzichtig naar de andere kant van Aarle-Rixtel gereden om het ringen bij te wonen.
Marc V van de lokale uilenwerkgroep had inmiddels de drie uilskuikens al uit de kast gehaald en met een stoffen boodschappentas voorzichtig mee naar beneden gebracht.

Mooi gezicht.

Bij aankomst stond Franneke al te glunderen met een van haar inmiddels geringd jong steenuiltje, waarop ik maar vlug mijn fotocamera heb gepakt en snel wat foto`s heb gemaakt ( helaas niet mijn scherpste ) van dit mooi gezicht.

Meten van de vleugels.

John V de ringer was al bezig met het laatste steenuiltje.
Hier meet hij de vleugels op, waaraan ze kunnen zien hoe oud ze ongeveer zijn !

Het wegen.

Het wegen van het laatste waggelend Steenuiltje in het gladde bakje.
Het gewicht is ook belangrijk voor het vast stellen van de leeftijd en de conditie die heel goed bleek te zijn !

John geniet van het genieten.

John is klaar met het het ringen en hier zie je een van de dingen waarom John en Marc heel veel van hun vrije tijd besteden aan de roofvogels in Laarbeek.
Het betrekken van de eigenaren van het erf waar een kast hangt, maakt ze heel enthousiast zodat ze er voor zorgen dat het erf ook geschikt blijft, in dit geval voor Franneke haar steenuiltjes !

Nog heel even Marc.

Franneke heeft ontzettend genoten van het vasthouden van haar steenuiltjes en alle     gegevens die John en Marc hebben gedeeld met haar.
Tenslotte heeft Marc het uiltje bijna af moeten pakken om het weer terug te kunnen zetten in de kast, zodat de weg weer vrij was voor de ouders die natuurlijk alles op een afstandje in gaten hebben gehouden net als Juul de 11 jarige zoon van Marc, die hem later zeker op gaat volgen.
Het is echt een geval van zo als de ouders zongen piepen de jongen, het is nu al geweldig om Juul te horen vertellen over vogels !


Even later nam de ring ploeg afscheid en ben ik weer terug gegaan naar mijn clubleden om de laatste foto`s mee in te lijsten.


                 
                                                        Volgend blog gaat over het eten !



Gr Michel en bedankt voor alle complimenten voor het vorig blog !