Adli Tıp Enstitüsü

Terörün tanımına yönelik uzmanlar belirli bir dereceye kadar görüş birliğine sahiptir. Terör, araştırmacı olmayan kişiler açısından tanımlanması zor bir kavram gibi görünmemektedir. Çoğu kişi içgüdüsel olarak terörizmi tanımlarken bu tanımlarda ortak üç unsurdan bahsedilmektedir. Bu unsurlar; siyasal amaçlarla teşvik edilmiş şiddet, genellikle yumuşak hedeflere yönelik (sivil ve idari hükümet) saldırılar ve belirli bir kitleyi etkilemek (terörize etmek)'tir. 1 Terörün resmî bir tanıma sahip olması, ülkeler için oldukça kritik bir öneme sahiptir. Herhangi bir olayın "terör" olarak kabul ediliyor olması ya da olmaması, ülkenin politik tutumu ve olaya karşı alınacak aksiyonun belirlenmesindeki temel unsurlar ORİJİNAL ARAŞTIRMA

Social trauma caused by terrorism, which has reached an international position with the impact of globalization and long-term wars, significantly affect the formation of group dynamics and the psychology of individuals. Mass trauma lead to negative natural consciousness splits in the mental and social integration of individuals, causing significant pathological transformations in the cultural, political, social and psychological structure of the society. Social violence, leading to negative natural disruptions, causes both individuals and communities to be kept under control and managed under the concept of "cyber terrorism" in digital network platforms. Cyber terrorism psychology aims to enlighten the dynamics of cyber terrorism as a new type of social trauma by revealing the traumatizing effects of mass violence events actively carried out in cyber space on both the individual and the society. The effects of social violence events such as cyber terrorism and wars in the space from the individual to the society negatively affect the skills and psychological resources necessary to deal with the ordinary problems in the actual life of the people and disrupt their social adaptation. The individual whose functionality in daily life is impaired and his capacity for bonding has weakened or that this capacity has evolved in an incompatible way, will continue his life by dissociating the terrorist incidents he has been exposed to in this psychopathogenic process. Dissociative disorders, post-traumatic stress disorder, substance

Öz Ülkemizde ve tüm dünyada hem göçmenlere hem de göç olgusuna yönelik klinik psikoloji ve psikiyatri disiplinleri tarafından yürütülen bilimsel araştırma ve uygulamalara olan akademik ilgi artarak devam etmektedir. Toplumsal değişimin neden olduğu kolektif bir eylem olarak göç; psikolojik, sosyolojik, ekonomik ve bireysel sebeplerle bir yerden başka bir yere yapılan, kısa, orta veya uzun vadede geriye dönüş veya sürekli yerleşim hedefi güden coğrafik, kültürel ve toplumsal bir yer değiştirme hareketidir. Göçmenin kendi ülkesinden ya da ikamet ettiği bölgeden ayrılmasının birtakım nedenleri olduğu gibi göç ettiği yeri ya da toplumda karşılaşacağı tutum ve davranışları öngörmek oldukça güçtür. Göç süreci bazen göçmelerin öngördüğü üzere pozitif gelişmelerle ilerlemekte bazen ise beklentilerin aksine negatif yönde değişimlerin gerçekleştiği durumlar da ortaya çıkabilmektedir. Göçmenlerin sıkça karşılaştıkları olumsuz yaşam deneyimleri arasında sağlık ve eğitim hizmetlerine erişim eksikliği, ayrımcılık, sosyal dışlanma, çalışma izni edinmede yaşanan zorluk, kültür şoku, işsizlik, aile üyelerinden uzak kalma ve göç edilen yerde kendini yalnız hissetme yer almaktadır. Bu travmatik yaşantılar neticesinde göçmenler, sadece geldikleri yeni kültür ve normlarla karakterize olan toplumla uyum sorunu yaşamamakta, aynı zamanda travma sonrası stres bozukluğu, dissosiyatif bozukluk ve somatoform bozukluk gibi kronik psikiyatrik rahatsızlıklar da geliştirebilmektedir. Göçmenlere dair birçok devletin izlediği strateji ve politikalar, bu grubun topluma olan entegrasyonlarının en kısa sürede sağlanması ve psikolojik desteğin uygun koşullar altında verilmesi temel alınarak planlanmakta ve yürütülmektedir.

The aim of this study is to determine the predictive role of childhood traumas on self-harming behaviours, depression, psychoform, and somatoform dissociation in female university students. This study was conducted with 314 female university students. It was evaluated that the differentiation of psychoform dissociation as an independent variable, varied based on negative or positive taxonomy in terms of dependent variables as well as the predictive effect of childhood traumas. It was found that childhood trauma predicted psychoform dissociation experienced in adulthood, and emotional abuse predicted amnestic dissociation, absorption and psychoform dissociation. The findings of the study differed from other studies, especially with clinical samples, and childhood traumas were positively correlated with psychoform dissociation and negatively associated with somatoform dissociation. The findings also emphasise the importance of certain correlations between childhood trauma and self-harming behaviours in a non-clinical sample group, such as female university students, as well as clinical samples.

Dissosiyasyon, normal kosullarda bir butunluk icerisinde calisan bilinc, bellek, kimlik ya da cevresel algininin islevlerinin bozulmasidir. Dissosiyasyon, aslinda uyuma hizmet eden bir tur savunma mekanizmasi iken, ozellikle asiri ve patolojik kullanimi ile birlikte bireyin ruh sagliginda onemli sorunlara yol acabilmektedir. Cok sayida ya da yineleyici, erken yasta baslayan cocukluk cagi travmalari ile karakterize olan dissosiyatif bozukluklar; aile ici siddet, fiziksel, duygusal ve cinsel istismar olmasindan kaynakli olarak adli bilimler, ozellikle adli psikoloji ve adli psikiyatri ile yakindan iliskilidir. Dissosiyatif bozukluklar; ceza ve hukuki ehliyet, tazminat, malpraktis ve malulen emeklilik yonleri acisindan adli bilimler ile oldukca yakin iliski gostermektedir. Etiyolojik acidan cocukluk cagi travmalari ile onemli derecede iliskili olan Sinirda Kisilik Bozuklugu (SKB) yogun durtusellik, duygu durumdaki ve kisilerarasi iliskilerdeki dengesizlik, yogun ofke ve intihar davrani...

Psychotraumatology is a fundamental area of psychology that focuses on the responses of people and communities associated with trauma origin cases or events, psychotherapy of traumas and prevention policies. Psychotraumatology, also defined as evidence-based psychotherapy and

Travma, maruz kalan kişilerin ruhsal bütünlüğünü tehdit eden bir durumdur. Travmatik olay kar- şısında kişilerin savunma mekanizmalarının yetersiz kaldığı durumlarda, travma sonrası stres bozuk- luğu ve dissosiyatif bozukluklar başta olmak üzere birçok psikopatoloji ortaya çıkabilmektedir. Özellikle çocukluk çağında yaşanmış travmaların etkisi, dissosiyasyon riskini arttırabilmektedir. Dissosiyasyon ise, bir kişinin çoğunlukla travmatik bir olaya tepki olarak, altta yatan tıbbi bir bozukluğa bağlı olmadan dü- şünce, duygu, algı veya hatıralara yönelik bilinçte bir farklılaşma durumudur. Dissosiyasyon her ne kadar çocukluk çağında travmanın üstesinden gelmek için kullanılan bir çeşit savunma mekanizması ise de, zaman içinde patolojik bir görünüme dönüşebilir. Travmanın yarattığı bilişsel, duygusal ve fiziksel et- kiler üzerine yapılan araştırmalar, travmatik hafızanın kuşaklararası aktarımı olduğunu kanıtlamakta ve son yıllarda bu çalışmalara epigenetik araştırmalar da eşlik etmektedir. Epigenetik, DNA dizisindeki de- ğişikliklerden bağımsız şekilde gen ifadesini etkileyen genom modifikasyonları olarak tanımlanmakta- dır. Bu derlemede travma, travma sonrası stres ve dissosiyasyon kavramları tanımlanmış; travmanın kuşaklararası aktarımını kanıta dayalı şekilde ortaya koyan epigenetik araştırmalar ve travmatik hafızanın epigenetik hafıza ile birleştiği noktalar ele alınmıştır. Disiplinlerarası çalışmalardan elde edilen bulgu- lar, bu konunun davranışsal, bilişsel ve epigenetik araştırmalarla çok boyutlu incelenmesi gerektiğini ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler: Travma; dissosiyasyon; hafıza; epigenetik; kuşaklararası aktarım