Papers by Włodzimierz Osiadacz
International Journal of Immunogenetics
International Journal of Immunogenetics
Reports of Practical Oncology & Radiotherapy, 1999
ABSTRACT W latach 1978–1993, w Klinice Radioterapii Centrum Onkologii w Warszawie, leczono 258 ch... more ABSTRACT W latach 1978–1993, w Klinice Radioterapii Centrum Onkologii w Warszawie, leczono 258 chorych na ziarnicę złośliwą w stopniu zaawansowania klinicznego I-IIIA. 84 chorych (40 kobiet i 44 mężczyzn) zakwalifikowano do leczenia skojarzonego, chemicznego 6 kursami wg programu MOPP z uzupełniającym napromienianiem. Średni wiek chorych wynosił 31 lat, przeważali chorzy: w wieku poniżej 20 roku życia (32%) – z typem histologicznym ziarnicy NS I (49%), w II stopniu zaawansowania klinicznego (IIB – 46%, IIA – 33 %). Zastosowano uzupełniające napromienianie na pola: wydzielone u 48, płaszczowe górne – 26, płaszczowe dolne – 2, STNI – 6, TNI – 2 chorych. Wstępnie określone odsetki prawdopodobieństwa 5 letniego przeżycia całkowitego i wolnego od nawrotu choroby wynosiły odpowiednio: 86 i 81 %. Obserwowany średni czas przeżycia całkowitego wyniósł 76,4 miesiąca (20–116 miesięcy) natomiast przeżycia wolnego od choroby – 64,8 miesiąca (6–115 miesięcy). Przedstawione będą szczegółowo wyniki i powikłania stosowanego leczenia.
Journal of Clinical Oncology, 2011
e18543 Background: IGEV (ifosfamide, gemcitabine, vinorelbine, and prednisolone) is an active reg... more e18543 Background: IGEV (ifosfamide, gemcitabine, vinorelbine, and prednisolone) is an active regimen increasingly used in relapsed/refractory Hodgkin lymphoma (HL) before autologous stem cell transplantation with CR and adequate CD34+ cell collection rate of more than 50% and 90%, respectively. No substantial non-hematological toxicity had been reported so far. METHODS Between December 2009 and October 2010, 12 patients (pts): 5 female and 7 male, median age of 35, range: 23-51, with refractory HL received IGEV regimen. 10 pts were diagnosed with refractory classical HL NS type, one male pts had HL transformed from follicular lymphoma, one female pts had classical HL partly transformed to diffuse large B-cell lymphoma and additionally received rituximab. RESULTS Of a total of 44 cycles followed by G-CSF support, 4 (9%) were delayed and dose reduced due to grade 3/4 hematologic toxicity. 6 pts, 5 female and 1 male (50%) experienced cutaneous toxicity including grade 3/4 reactions in 4/6 pts (60%). Skin symptoms included rash, maculopapular pruritic eruptions and vesicular erythema with serous effusion in 2 pts. Lesions were itchy or burning, located on the trunk and extremities. Skin symptoms occurred repeatedly after each cycle and resolved within 10-14 days with glucocorticoid and antihistaminic treatment. In 1 case, IGEV chemotherapy was terminated due to prolonged itching and burning sensations. Of 11 evaluable pts, 7 responded (64%) with CR in 4 pts (36%). CONCLUSIONS Reportedly, rate of cutaneous adverse events related to gemcitabine monotherapy is up to 30%. Unexpectedly high incidence of skin events in our pts might have resulted from peculiar toxic synergy of combination agents. The only clinical characteristic apparently related to skin toxicity of gemcitabine was female sex.
Blood
Chemotherapy for Hodgkin’s Lymphoma (HL), universally regarded as a standard, i.e. ABVD, is not a... more Chemotherapy for Hodgkin’s Lymphoma (HL), universally regarded as a standard, i.e. ABVD, is not a perfect combination. Bleomycin was proven marginally active (J Clin Oncol2004;22:1532) but more or less toxic in majority of patients (skin, lung toxicity, and pyrexia). There is no convincing evidence of any positive role of Dacarbazine (DIC) in HL, but again its toxicity (hematologic, nausea and vomiting) is remarkable. Recent report on molecular effects of DIC on melanoma cells leading to selection of cells with more aggressive phenotype raised new safety concerns (J Clin Oncol2004;22:2092). Schedule of ABVD regimen requires more frequent patient visits than usual outpatient chemotherapy and a number of i.v. infusions is increased. Response to ABVD is often slow and relapse rate of 20–30% is a concern. ABVD remains a standard because it has been proven superior to MOPP and up to now, there is no clear evidence of superiority of any other regimen. ABVD has not been directly compared t...
Background and aim: In contrast to T lymphoblastic leukemia (T-ALL), there is a little data on th... more Background and aim: In contrast to T lymphoblastic leukemia (T-ALL), there is a little data on the incidence and prognostic value of immunologic subtypes of adult T lymphoblastic lymphoma (T-LBL) as the use of flow cytometry in the absence of leukemia may be problematic. Our aim was to define immunophenotype of T-LBL and T-ALL in 51 consecutive patients by use of the flow cytometry (FCM) of tissue aspirates if peripheral blood (PB) and bone marrow (BM) were uninvolved. We also evaluated prognostic value of immunophenotype and clinical features of adult patients treated on uniform ALL protocol. Methods: Between 1997 and 2006, 51 adult patients with T-LBL/ALL were treated according to the GMALL (German Multicenter Study Group for Adult ALL) 05/93 and T-LBL/2004 protocols (D.Hoelzer et al., Blood 2002; 99:4379). Immunophenotype was determined by specimen immunohistochemical staining and by FCM of cellular suspension obtained from lymph nodes (n=22), skin tumors (n=2) or mediastinal mass (n=9) by fine needle aspiration biopsy (FNAB), as well as of BM (n=6), PB (n=7) and pleural fluid (n=5). Disease subtype was defined according to WHO 2008 classification. Pro-T: cCD3+, CD7+, CD2-, CD1a-, CD34+/-; pre-T: cCD3+, CD7+, CD2+, CD1a-, CD34+/-; cortical T: cCD3+, CD7+, CD2+, CD1a+, CD34-, CD4+, CD8+; medullary T: cCD3+, sCD3+, CD7+, CD2+, CD1a-, CD34-, CD4+ or CD8+. Recognition of pan-T-cell CD antigens (pTAg) expression included: CD1a, CD2, cCD3, sCD3, CD4, CD5, CD7, CD8 and CD10, CD16&CD56, CD56, CD13, CD15, CD33. Results: Patients (pts) characteristics: ALL (BM+ >20%): 37%, LBL: 63%, age < 35: 80%, males: 75%, median WBC: 22 G/L, Hb: 13.6 g/dl, plt: 267 G/L, mediastinal mass (MM): 92%, primary CNS+: 10%, PS 0-1: 60%, LDH > normal: 69% of pts. Immunophenotype: pro-T: 20%, pre-T: 12%, cortical: 51%, medullary: 12%, blastic plasmacytoid dendritic cell neoplasm with skin manifestation: 6% of pts. Number of pTAg present: 0-3: 39%, and 4-7: 61% of pts. Most frequently expressed pTAg were: CD7: 86%, CD5: 78%, CD2: 69%, CD1a: 47%, and CD56: 59%. Myeloid markers: CD13/33/15 were expressed in 14%/23%/10% of pts. Complete and partial remission (mostly residual MM) rate was 75% and 21%. With a median follow up for surviving patients of 62 months, 5 yr overall (OS) and disease-free (DFS) survival (95%C.I.) was 45% (31%; 59%) and 46% (32%, 60%), respectively. 5 yr OS for pts with CD2 and more than 3 pTAg present was 61% and 63% compared to 7% and 19% for pts without CD2 and 3 or less pTAg, (p=0.004 and 0.025) respectively. CD1a expression was favorable but of unconfirmed significance (p=0.09). On Cox's analysis of clinical features, only PS and LDH were predictive for OS and DFS and only expression of CD2 among immunophenotypic variants was significant for OS (p=0.004) and DFS (p=0.004). Conclusion: Combined use of fine needle aspiration biopsy and flow cytometry is a reliable method for defining immunologic subtype of lymphoblastic lymphoma. In a prospective evaluation of 51 consecutive T-LBL/ALL patients treated on GMALL protocols, expression of CD2 antigen -mostly consistent with cortical and pre-T subtypes, and presence of more than 3 pTAg along with PS less than 2 and normal LDH were predictive for favorable outcome.
Hodgkin lymphoma (HL) and diffuse large B cell lymphoma (DLBCL) represent 15% and 20%, respective... more Hodgkin lymphoma (HL) and diffuse large B cell lymphoma (DLBCL) represent 15% and 20%, respectively, of all lymphoma types. The aim of this study was to identify and compare circulating serum miRNA (c-miRNA) and peripheral whole blood miRNA (wb-miRNA) profiles in patients with these lymphomas. Serum samples (20 HL, 21 DLBCL, and 30 healthy controls) and whole blood samples (21 HL, 17 DLBCL patients, and 30 healthy controls) were collected at the time of diagnosis. Serum and whole blood were also collected from 18 HL/17 DLBCL and eight HL/nine DLBCL patients, respectively, after treatment. Pairwise comparisons identified 125 c-miRNAs (adjusted P value < 0.05) showing significant dysregulation between 30 healthy controls and patients; of these, 47 and 55 differentiated controls from pretherapeutic HL and DLBCL patients, respectively. In addition, 60 and 16 c-miRNAs differentiated controls from posttherapeutic HL and DLBCL, respectively. Pairwise comparisons identified 292 wb-miRNAs...
Medical Oncology, 2010
ABVD remains a standard chemotherapy for Hodgkin Lymphoma (HL) despite many efforts to demonstrat... more ABVD remains a standard chemotherapy for Hodgkin Lymphoma (HL) despite many efforts to demonstrate the superiority of other regimens. Bleomycin was proven marginally active in this combination (J Clin Oncol 22:1532–3, 2004) but adding significant toxicity. Response to ABVD is often slow and relapse rate of 20–30% is a concern. ABVD has never been directly compared to CHOP, the other
Reports of Practical Oncology & Radiotherapy, 1999
og61ny pacjentki, przeprowadzono tele-i brachyterapi~zgodnie z zasadami przyj~tymi dla raka szyjk... more og61ny pacjentki, przeprowadzono tele-i brachyterapi~zgodnie z zasadami przyj~tymi dla raka szyjki macicy (w takim samym stopniu zaawansowania). Pacjentka dobrze zniosta leczenie i pozostaje w obserwacji 12 miesi~cy. Badanie przedmiotowe, podmiotowe i dodatkowe nie wykazujq cech nawrotu choroby.
Reports of Practical Oncology & Radiotherapy, 1999
ABSTRACT W okresie 01.01.1994 do 30.06.1998 w Klinice Radioterapii, a następnie w Klinice Nowotwo... more ABSTRACT W okresie 01.01.1994 do 30.06.1998 w Klinice Radioterapii, a następnie w Klinice Nowotworów Układu Chłonnego Centrum Onkologii – Instytut w Warszawie przeprowadzono prospektywne badania kliniczne, w którym oceniono powikłania leczenia w grupie chorych na ziarnicę złośliwą w stopniach zaawansowania klinicznego I–IV. Materiał Analizie poddano 426 chorych w tym 206 kobiet i 220 mężczyzn w wieku 15–77 lat (średnio 35). Przeważali chorzy II stopniu zaawansowania klinicznego, bez objawów ogólnych (A) oraz o stwierdzonym typie mikroskopowym ziarnicy złośliwej NS 1 (szczegółowa charakterystyka grupy zostanie przedstawiona w tabelach). Metoda Analizowaną grupę podzielono na 3 podgrupy: samodzielna radioterapia, samodzielna chemioterapia i metoda leczenia skojarzonego (chemio-radioterapia). Leczenie chemiczne prowadzono schematami: MOPP, MOPP/ABV, EVA; natomiast napromienianie w warunkach terapii megawoltowej promieniami gamma kobaltu 60 lub fotonami X o energii 4,9 lub 15 MeV. Wszystkie badania diagnostyczne (badania laboratoryjne i hormonalne, radiologiczno - ultrasonograficzne) niezbędne tło oceny stopnia zaawansowania choroby, stanu funkcji badanych narządów poddanych ocenie powikłań stosowano wyłącznie w oparciu o bazę Centrum Onkologii w Warszawie. W każdej analizowanej podgrupie przeprowadzono analizę wczesnych i późnych powikłań stosowanego leczenia w oparciu o wiarygodną ocenę stanu chorego przed leczeniem, a powikłania oceniono według stosowanych skal WHO i EORTC / RTOG. Analizie statystycznej poddano również wpływ czynników rokowniczych ziarnicy złośliwej na występowanie powikłań i wzajemne korelacje między nimi. Wyniki Leczenie ukończyło obecnie 273 chorych, 51 chorych kontynuuje leczenie z powodu nawrotu procesu chorobowego. Zmarło 48 chorych pierwszorazowych (14 kobiet i 34 mężczyzn), z powodu postępu choroby (33 chorych), powikłań stosowanego leczenia (6 chorych), drugiego nowotworu (6 chorych) oraz z innych przyczyn (3 chorych). Okres obserwacji chorych po leczeniu wynosił od 9 do 54 miesięcy. Średni czas przeżycia chorych znajdujących się w remisji po leczeniu dla całej grupy wynosi 22 miesiące. Przedstawiono szczegółową analizę najczęściej występujących powikłań wczesnych i późnych: hematologiczne, neurologiczne, hormonalne i kardiologiczne oraz analizę przyczyn zgonów wraz z metodologią prowadzonego badania prospektywnego.
Reports of Practical Oncology & Radiotherapy, 1999
Reports of Practical Oncology & Radiotherapy, 1999
U chorych, u kt6rych zastosowano radioterapi~l,lzyskano wyzszy odsetek przezyc bez nawrotu chfoni... more U chorych, u kt6rych zastosowano radioterapi~l,lzyskano wyzszy odsetek przezyc bez nawrotu chfoniaka w por6wnaniu z grupq leczonq wylqcznie chemioterapiq. Szczeg61nie dotyczy to chorych w wyzszym stopniu zaawansowania (III-IV) oraz z obecnosciq duzej masy nowotworu (bulky disease).
Reports of Practical Oncology & Radiotherapy, 1999
og61ny pacjentki, przeprowadzono tele-i brachyterapi~zgodnie z zasadami przyj~tymi dla raka szyjk... more og61ny pacjentki, przeprowadzono tele-i brachyterapi~zgodnie z zasadami przyj~tymi dla raka szyjki macicy (w takim samym stopniu zaawansowania). Pacjentka dobrze zniosta leczenie i pozostaje w obserwacji 12 miesi~cy. Badanie przedmiotowe, podmiotowe i dodatkowe nie wykazujq cech nawrotu choroby.
Reports of Practical Oncology & Radiotherapy, 1999
ABSTRACT Izolowany szpiczak kości (ISK) lub tkanek miękkich (ISTM) stanowi ok. 7% chorób układu k... more ABSTRACT Izolowany szpiczak kości (ISK) lub tkanek miękkich (ISTM) stanowi ok. 7% chorób układu krwiotwórczego. Materiał Grupę stanowi 17 chorych z rozpoznaniem izolowanego szpiczaka kości (ISK) i 10 chorych z izolowanym szpiczakiem tkanek miękkich (ISTM) leczonych w Centrum Onkologii w Warszawie w latach 1990–1998. W grupie ISK było 9 kobiet i 8 mężczyzn w wieku 37–72 (średnia wieku 54 lata) z lokalizacją zmian: kręgi piersiowe (8 chorych), lędźwiowe (2 chorych), szyjne (1 chory), kości biodrowo - kulszowej (3 chorych), kość ramienna (1 chory), żuchwa (1 chory), natomiast w grupie ISTM: 4 kobiety i 6 mężczyzn w wieku 35–81 lat (średnio 61 lat) z lokalizacją zmian: zatoka szczękowa i sitowie (3 chorych) jama nosowa (3 chorych), podniebienie miękkie (2 chorych), krtań (1 chora). Metoda W grupie ISK u 10 chorych wykonano laminektonię z powodu kompresji rdzenia z uzupełniającym napromienianiem w dawce 30–44 Gy/T. Dawka całkowita napromieniania w całej grupie wynosiła 30–50 Gy/T. W grupie EMP 6 chorych leczono wyłącznie napromienianiem, 1 chorego operacyjnie, pozostałych metodą skojarzoną: napromienianie i chemioterapia. Dawka całkowita leczenia napromienianiem wynosiła 30–60 Gy/T. Wyniki W grupie ISK żyje 13 chorych, w tym 2 chorych z uogólnioną postaciąq choroby, 4 chorych zmarło z powodu postępu procesu nowotworowego przejście w szpiczaka mnogiego). Czas wolny od choroby wynosi 12–71 miesięcy (średnio 49 miesięcy). W grupie ISTM żyje 8 chorych, w tym 6 z całkowitąq remisją. Czas przeżycia wolnego od choroby wynosi 29–104 miesiące (średnio 54 miesiące). Wnioski Dotychczasowe obserwacje potwierdzają doniesienia literaturowe: chorzy z postaciąq ISK narażeni są częściej na uogólnienie procesu chorobowego. Okres wolny od choroby w grupie z ISTM jest dłuższy niż chorych z ISK.
Reports of Practical Oncology & Radiotherapy, 1999
ABSTRACT Pierwotne chłoniaki kości (PChK) stanowią 3% wszystkich złośliwych nowotworów kości oraz... more ABSTRACT Pierwotne chłoniaki kości (PChK) stanowią 3% wszystkich złośliwych nowotworów kości oraz 4–5% wszystkich chłoniaków pozawęzłowych. Pierwsze przypadki opisane zostały przez Oberlinga w 1928 r. Materiał W latach 1982–1998 leczono w Centrum Onkologii – Instytucie w Warszawie 12 chorych z rozpoznaniem PChK. Grupę stanowiło 8 kobiet i 4 mężczyzn w wieku 20–69 lat (śr. 46,4 lat). Rozpoznanie mikroskopowe ustalono na podstawie badania materiału operacyjnego lub biopsyjnego. U 6 chorych rozpoznano chłoniaka o średniej złośliwości z komórek B i u jednego chorego chłoniaka o wysokiej złośliwości z komórek T. W 10 przypadkach ustalono stopień zaawansowania IEA i w 2- II EA. Lokalizacja zmian nowotworowych: u 4 chorych zmiany w kościach (w tym u 3 pojedyncze i u 1 wieloogniskowe), u 8 chorych nacieki nowotworowe tkanek miękkich. Metoda Zastosowane leczenie: tylko operacyjne – 2 chorych; tylko chemioterapia – 1 chory; tylko radioterapia – 1 chory; u 3 chorych chemioterapia z następową radioterapią; u 4 chorych operacja chemio- i radioterapia oraz u jednego chorego operacja i radioterapia. Dawki leczenia napromienianiem wahały się od 40 do 50 Gy/T. Wyniki 11 chorych żyje; 1 chora zmarła w trakcie leczenia z powodu progresji procesu nowotworowego. Przeżycie wolne od choroby od 6 miesięcy do 13 lat (średnio 65,5 miesięcy). Wnioski Rzadkość występowania PChK, mała liczebność grup chorych, różnorodna histopatologia, różny stopień zaawansowania i schematy postępowania leczniczego oceniane w badaniach retrospektywnych powodują trudności w ustalaniu odpowiedniego sposobu leczenia.
Reports of Practical Oncology & Radiotherapy, 1999
EBV w morfologicznie ztosliwych kom6rkach ziarniczych sugeruje, ze wirus wniknqt do kom6rki przed... more EBV w morfologicznie ztosliwych kom6rkach ziarniczych sugeruje, ze wirus wniknqt do kom6rki przed transformacjq nowotworoWq i klonalnq proliferacjq, zwtaszcza, ze wytqcznie 1 na 10 limfocyt6w jest zainfekowany wirusem. Ekspresji LMP-1 biatku btonowemu wirusa przypisuje si~rol~karcynogennq Biatko to poprzez indukcj~protoonkogenu BcI-2 moze zapobiega6 smierci kom6rki w mechanizmie apoptozy. Analizowano materiat pochodzqcy od 43 chorych na ziarnic~ztosliwq w r6znym stopniu zaawansowania klinicznego oraz histopatologicznego. W oparciu 0 metody immunohistochemiczne oceniano ekspresj~Lmp-1 i Bcl-2w kom6rkach Reed-Sternberga i Hodkina. Otrzymane wyniki mogq potwierdza6 pOWYZSZq tez~. .
Reports of Practical Oncology & Radiotherapy, 1999
ABSTRACT W latach 1978–1993, w Klinice Radioterapii Centrum Onkologii w Warszawie, leczono 258 ch... more ABSTRACT W latach 1978–1993, w Klinice Radioterapii Centrum Onkologii w Warszawie, leczono 258 chorych na ziarnicę złośliwą w stopniu zaawansowania klinicznego I-IIIA. 84 chorych (40 kobiet i 44 mężczyzn) zakwalifikowano do leczenia skojarzonego, chemicznego 6 kursami wg programu MOPP z uzupełniającym napromienianiem. Średni wiek chorych wynosił 31 lat, przeważali chorzy: w wieku poniżej 20 roku życia (32%) – z typem histologicznym ziarnicy NS I (49%), w II stopniu zaawansowania klinicznego (IIB – 46%, IIA – 33 %). Zastosowano uzupełniające napromienianie na pola: wydzielone u 48, płaszczowe górne – 26, płaszczowe dolne – 2, STNI – 6, TNI – 2 chorych. Wstępnie określone odsetki prawdopodobieństwa 5 letniego przeżycia całkowitego i wolnego od nawrotu choroby wynosiły odpowiednio: 86 i 81 %. Obserwowany średni czas przeżycia całkowitego wyniósł 76,4 miesiąca (20–116 miesięcy) natomiast przeżycia wolnego od choroby – 64,8 miesiąca (6–115 miesięcy). Przedstawione będą szczegółowo wyniki i powikłania stosowanego leczenia.
Ash Annual Meeting Abstracts, Nov 16, 2004
Background and aim: In contrast to T lymphoblastic leukemia (T-ALL), there is a little data on th... more Background and aim: In contrast to T lymphoblastic leukemia (T-ALL), there is a little data on the incidence and prognostic value of immunologic subtypes of adult T lymphoblastic lymphoma (T-LBL) as the use of flow cytometry in the absence of leukemia may be problematic. Our aim was to define immunophenotype of T-LBL and T-ALL in 51 consecutive patients by use of the flow cytometry (FCM) of tissue aspirates if peripheral blood (PB) and bone marrow (BM) were uninvolved. We also evaluated prognostic value of immunophenotype and clinical features of adult patients treated on uniform ALL protocol. Methods: Between 1997 and 2006, 51 adult patients with T-LBL/ALL were treated according to the GMALL (German Multicenter Study Group for Adult ALL) 05/93 and T-LBL/2004 protocols (D.Hoelzer et al., Blood 2002; 99:4379). Immunophenotype was determined by specimen immunohistochemical staining and by FCM of cellular suspension obtained from lymph nodes (n=22), skin tumors (n=2) or mediastinal mass (n=9) by fine needle aspiration biopsy (FNAB), as well as of BM (n=6), PB (n=7) and pleural fluid (n=5). Disease subtype was defined according to WHO 2008 classification. Pro-T: cCD3+, CD7+, CD2-, CD1a-, CD34+/-; pre-T: cCD3+, CD7+, CD2+, CD1a-, CD34+/-; cortical T: cCD3+, CD7+, CD2+, CD1a+, CD34-, CD4+, CD8+; medullary T: cCD3+, sCD3+, CD7+, CD2+, CD1a-, CD34-, CD4+ or CD8+. Recognition of pan-T-cell CD antigens (pTAg) expression included: CD1a, CD2, cCD3, sCD3, CD4, CD5, CD7, CD8 and CD10, CD16&CD56, CD56, CD13, CD15, CD33. Results: Patients (pts) characteristics: ALL (BM+ >20%): 37%, LBL: 63%, age < 35: 80%, males: 75%, median WBC: 22 G/L, Hb: 13.6 g/dl, plt: 267 G/L, mediastinal mass (MM): 92%, primary CNS+: 10%, PS 0-1: 60%, LDH > normal: 69% of pts. Immunophenotype: pro-T: 20%, pre-T: 12%, cortical: 51%, medullary: 12%, blastic plasmacytoid dendritic cell neoplasm with skin manifestation: 6% of pts. Number of pTAg present: 0-3: 39%, and 4-7: 61% of pts. Most frequently expressed pTAg were: CD7: 86%, CD5: 78%, CD2: 69%, CD1a: 47%, and CD56: 59%. Myeloid markers: CD13/33/15 were expressed in 14%/23%/10% of pts. Complete and partial remission (mostly residual MM) rate was 75% and 21%. With a median follow up for surviving patients of 62 months, 5 yr overall (OS) and disease-free (DFS) survival (95%C.I.) was 45% (31%; 59%) and 46% (32%, 60%), respectively. 5 yr OS for pts with CD2 and more than 3 pTAg present was 61% and 63% compared to 7% and 19% for pts without CD2 and 3 or less pTAg, (p=0.004 and 0.025) respectively. CD1a expression was favorable but of unconfirmed significance (p=0.09). On Cox's analysis of clinical features, only PS and LDH were predictive for OS and DFS and only expression of CD2 among immunophenotypic variants was significant for OS (p=0.004) and DFS (p=0.004). Conclusion: Combined use of fine needle aspiration biopsy and flow cytometry is a reliable method for defining immunologic subtype of lymphoblastic lymphoma. In a prospective evaluation of 51 consecutive T-LBL/ALL patients treated on GMALL protocols, expression of CD2 antigen -mostly consistent with cortical and pre-T subtypes, and presence of more than 3 pTAg along with PS less than 2 and normal LDH were predictive for favorable outcome.
Uploads
Papers by Włodzimierz Osiadacz