Bu makale, modern devletin doğuş evresinde düzen,huzur ve barış ortamı ihtiyacı ile beraber ortay... more Bu makale, modern devletin doğuş evresinde düzen,huzur ve barış ortamı ihtiyacı ile beraber ortaya çıkan güvenlik kavramını, siyaset bilimcilerin görüşleri temelinde tartışmaktadır.Özellikle klasik toplum sözleşmecilerin görüşlerine yer verilmiş ,modern devlet ve modern iktidar kavramlarının oluşturulmasındaki önemleri korunmakla beraber daha çok eleştirel yaklaşımda bulunulmuştur.Çalışmada özellikle güvenlik kavramını iktidarın bireyler üzerinde sınırlandırma yetkiselliği temelinde, modern devletin temellerini atan düşünürün değerlendirmelerine yer verilmiştir Metin yeni bir fikir ortaya atmaktansa belli başlı kuramcıların iktidar ve onun güvenlik adına kişilere müdahale yetkileri temelindeki düşünceleri bağlamında güvenlik konusu özgürlük ile beraber düşünülüp, işlenmektedir. 2.Modern Devletin Doğuşu ve İktidar –Güvenlik İlişkiselliği Güvenliğin tanımını farklı çalışma yapılan alanlara göre farklılık göstermektedir. Örneğin uluslararası ilişkiler açısından bakılınca dış güvenlik, psikoloji açısından bakılınca ise ontolojik bir çevreye ve kendine güveni temsil etmektedir. Devletin vatandaşı fiziksel olarak korumasından , ifade özgürlükleri anlamında yasalarla onu güvence altına almasına,bireyin ekonomik yaşam şartlarında kendini güvende hissettiği sosyal güvenlikte örneklerden sadece bir tanesidir.Ancak kamu yönetimi açısından bakınca konu ister istemez birey-devlet ilişkiselliğinde incelenmektedir.Hele ki önümüzde bu kadar geniş bir literatür ben daha çok iktidarın güvenlik temelinde bireylere ne kadar müdahale edebileceği sınırını ,klasik toplum sözleşmeciler ve diğer modern devlet oluşumunda önemli rol oynayan düşünürlerle belirlemeyi uygun buldum. Hâlihazırda varlığını sürdüren anlamı ile güvenlik sözcüğü, güvende olma hâline işaret eder ve özgül olarak korku, tehlike, risk, endişe, yoksulluk ve kaygıdan azade olmak anlamını taşır. Köken olarak Latince endişe, tasa, acı, üzüntü anlamlarına gelen cura ile olmaksızın, olmadan,-sız/-siz anlamlarına gelen sine sözcüklerinin birleşimi olan sine cura'dan türetilmiş olan securitas/securus sözcüğünden gelir.1 The Oxford English Dictionary, güvenlik kelimesinin anlamını farklı kullanım biçimlerinden hareketle üç temel bölüm altında değerlendirir. İlk bölümde yer verilen dört kullanım şöyledir: 1-Korunma ya da tehlikeye maruz kalmama hâli, güvenlik, 2-Şüpheden azade olmak; güven, teminat. Sağlam temelli güven, kesinlik, 3-Kaygı, tedirginlik ve endişeden azade olmak; tehlikenin olmaması hâli ya da tehlike karşısında güvende ya da özgür olma hissi. Dikkatsizlik ya da tedirginliğin olmaması, 4-Güvenli şekilde yerleştirilmiş ve eklenmiş olma özelliği, istikrar, sabitlik2 Neocleous ' göre güvenlik, özgürlüğün, demokrasinin ve sağlıklı toplumun temelidir; aslolan , "güvenliğimizin sağlaması" için devlet iktidarının nasıl daha etkili kullanılacağıdır. Bu anlamlar bağlamında güvenlik, bir duruma (güvenli ve korunmuş olma), bir hâle (dert ve tasadan azade olma) ve bir özelliğe (güvenli bir biçimde konumlandırılmış olma) işaret etmektedir. Türk Dil Kurumu ise güvenliği " Toplum yaşamında yasal düzenin aksamadan yürütülmesi, kişilerin korkusuzca yaşayabilmesi durumu, emniyet " olarak tanımlamıştır.3Dil bilimsel açıklamalardan sonra güvenlik kavramının nasıl ortaya çıktığına göz atmak gerekir. Güvenliğin kökenleri disiplin ve düzen ihtiyacına dayanır. Kendi başlarına bırakıldıklarında bireyler kendi çıkar ve amaçlarını daha ileriye götürebilmek için çalışır ve bunu kendi çıkarlarının lehine olacak şekilde yapar.
Rönesans ile beraber sözlü olan nesnel yazılı kelimeye ,belli bir durumdan evrensel kurallara,yer... more Rönesans ile beraber sözlü olan nesnel yazılı kelimeye ,belli bir durumdan evrensel kurallara,yerel bilgiden genel bilgiye ,zamanla sınırlı eylemden zaman dışı kurama geçiş olan 4 boyutlu bir değişim gerçekleşmiştir.Bu dönemin düşünürleri akıl ve mantık yoluyla gerçeğin bulunabileceğine inanmaktadır.Auguste Comte 'a göre sosyal bilimler doğa bilimleri gözlem ve ölçümler yaparak veriler toplamalı ve neden sonuç ilişkileri bulmaya çalışmalıdır.Pozitivistlere göre
ISAİAH BERLİN VE DEĞERLER PLÜRALİZMİ ÜZERİNE 20.yy'ın en değerli siyaset felsefecilerinden biri o... more ISAİAH BERLİN VE DEĞERLER PLÜRALİZMİ ÜZERİNE 20.yy'ın en değerli siyaset felsefecilerinden biri olan Isaiah Berlin son yıllarda özgürlüklerin sınırları ve şartları üzerine günümüzdeki birçok filozofun,siyasetçinin ve hukukçunun incelediği bir düşünür haline gelmiştir.Dönem itibariyle liberalizmin temel yapı taşlarını oluşturmakta yararlanılan düşünür,yalın dili ve verdiği örnekler vasıtasıyla literatüre kazandırdığı kavramlarla da oldukça ses getirmiştir.Özellikle yapıtlarında bahsettiği pozitivistçe Vico'nun eleştirdiği ,birçok ütopyacı ve Hume 'un savunduğu gibi bütün zamanlarda ve yerlerde aynı olan,ortak değerlerle özdeşleşen tipik bir insan doğası var mıdır sorusunu cevaplamadaki çabası ,bizi Berlin'i okumaya tekrar tekrar sevketmektedir.
Bazı kavramlar özü itibariyle çelişkili ve karmaşıktır. Bu kavramlar üzerinde farklı muhalif değe... more Bazı kavramlar özü itibariyle çelişkili ve karmaşıktır. Bu kavramlar üzerinde farklı muhalif değerlendirmelerin yapılabildiği özü itibariyle yoruma açık olan kavramlardır. Bu yüzden bazı düşünürler bu kavramları değerlendirirken belli sınırlar çizmek zorunda olduklarını düşünmüşlerdir. Örneğin; bir yarışmanın kazananının ve kaybedeninin olması, yarışmacıların aynı çizgiden başlamaları, bir hakemin olması, oyunun ya da yarışmanın belli kurallarının olması o yarışmayı kabul edilebilir kılar ve oyunun kurallarını belirleyen düşünür-düşünce aynı zamanda kazananın sahip olması gereken nitelikleri de belirler. Diğer yandan Wittgenstein'ın de bahsettiği gibi bu tarz kavramların belli keskin tanımları yapılamaz. Kavramların doğası karmaşıktır, nasıl tarih dönüşüm halindeyse ve 100 yıl önce geçerli olan bazı bilimsel kurallar şimdi uygulanabilir değilse, kavramlar da özü itibariyle evrime, yenilenmeye açık olmalıdır. Bu yüzden onlar 'essential contested concepts'(özü itibariyle ihtilaflı kavramlar) olarak tanımlanır. Aynı şekilde 'adalet' kavramı da destekçilerinin odaklandığı farklı bakış açılarının olması, yeni yorumlara kapı açması, ama anlaşılması için sınırlarının da belirlenmesi açısından tartışmaya açık olan bir kavramdır.Bu kavramı 'eşitlik, özgürlük' gibi kavramlarla ilişkilendirerek açıklamak en uygunudur çünkü onları birbirinden ayırmak, atomize etmek konunun özünü anlamak açısından yetersiz kalmaya neden olacaktır. Özellikle adaleti, 'sosyal adalet' olarak ele almakta yarar vardır. Konuya öncelikle liberal bakış açısıyla bakacağız. Etimolojik bakımdan " liberalizm " ve " liberty " (özgürlük) kelimeleri arasında bir bağlantı, bir birleşme vardır. Gerçekten, bireysel hürriyetin önemi hakkındaki ortak bir kanaat çoğu liberalizm yorumlarının kalbinde yatmaktadır. Liberalizmin temel unsurlarından olan bireycilik adalet konusunun incelenmesinde bize yol gösterecektir. Herhangi bir sosyal gruba veya kolektif bütüne karşı olarak, bireysel insanın en yüksek derecede öneme sahip olduğu inancını yansıtır. Bu yaklaşımda beşeri varlıklar her şeyden önce birey olarak görülür. Bireyler eşit ahlaki değerde, ayrı ve biricik şahsiyetler olarak kabul edilir. Bu çerçevede liberalizmin hedefi, içinde bireyin serpilip gelişebileceği, her birinin yeteneği ölçüsünde yapabileceğinin en iyisini yaparak, kendi tanımladığı " iyi " doğrultusunda ilerleyebileceği bir toplum inşa etmektir. Aynı zamanda birey rasyonel bir varlıktır yani kendi aklı yoluyla kendi çıkarlarını, hedeflerini belirleyebilir ve bu hedeflerin peşinde gidebilecek kabiliyete sahiptir. Liberalizme göre her bir birey eşit haklara ve yetkilere sahiptir, bu özellikle de hukuki eşitlikte (kanun önünde eşitlik) ve siyasi eşitlikte (bir kişi bir oy, bir oy bir değer) belirginleşir. Ancak bireyler aynı seviyede yeteneğe ve çalışma isteğine sahip olmadıklarından dolayı, liberaller sosyal eşitliği veya gelir eşitliğini desteklemezler. Bunun yerine, tüm bireylere kendi eşit olmayan potansiyellerini gerçekleştirmeleri bakımından eşit şans tanıyan fırsat eşitliğini (" eşit oyun alanını ") savunurlar. Klâsik liberalizmin, toplumcu değil bireyci olan; pozitif değil, negatif özgürlük anlayışına dayanan; yaygın, müdahaleci ve baskıcı değil, sınırlı ve sorumlu devlet isteyen; yeniden dağıtımcı sosyal adalet anlayışına karşı çıkıp, adaletin en iyi şekilde piyasa ekonomisi içinde kendiliğinden gerçekleştiğine inanan bir liberalizm olduğunu söyleyebiliriz. Devlet " zorunlu bir kötülük " tür. Devlet, en azından düzeni ve güvenliği tesis etmesi ve sözleşmelerin uygulanmasını sağlaması anlamında " zorunlu " dur. Bununla beraber, topluma kolektif bir irade empoze etmesi, dolayısıyla bireyin özgürlüğünü ve sorumluluğunu sınırlaması anlamında " kötülük " tür. Bu yüzden klasik liberal idealde
Bu makale, modern devletin doğuş evresinde düzen,huzur ve barış ortamı ihtiyacı ile beraber ortay... more Bu makale, modern devletin doğuş evresinde düzen,huzur ve barış ortamı ihtiyacı ile beraber ortaya çıkan güvenlik kavramını, siyaset bilimcilerin görüşleri temelinde tartışmaktadır.Özellikle klasik toplum sözleşmecilerin görüşlerine yer verilmiş ,modern devlet ve modern iktidar kavramlarının oluşturulmasındaki önemleri korunmakla beraber daha çok eleştirel yaklaşımda bulunulmuştur.Çalışmada özellikle güvenlik kavramını iktidarın bireyler üzerinde sınırlandırma yetkiselliği temelinde, modern devletin temellerini atan düşünürün değerlendirmelerine yer verilmiştir Metin yeni bir fikir ortaya atmaktansa belli başlı kuramcıların iktidar ve onun güvenlik adına kişilere müdahale yetkileri temelindeki düşünceleri bağlamında güvenlik konusu özgürlük ile beraber düşünülüp, işlenmektedir. 2.Modern Devletin Doğuşu ve İktidar –Güvenlik İlişkiselliği Güvenliğin tanımını farklı çalışma yapılan alanlara göre farklılık göstermektedir. Örneğin uluslararası ilişkiler açısından bakılınca dış güvenlik, psikoloji açısından bakılınca ise ontolojik bir çevreye ve kendine güveni temsil etmektedir. Devletin vatandaşı fiziksel olarak korumasından , ifade özgürlükleri anlamında yasalarla onu güvence altına almasına,bireyin ekonomik yaşam şartlarında kendini güvende hissettiği sosyal güvenlikte örneklerden sadece bir tanesidir.Ancak kamu yönetimi açısından bakınca konu ister istemez birey-devlet ilişkiselliğinde incelenmektedir.Hele ki önümüzde bu kadar geniş bir literatür ben daha çok iktidarın güvenlik temelinde bireylere ne kadar müdahale edebileceği sınırını ,klasik toplum sözleşmeciler ve diğer modern devlet oluşumunda önemli rol oynayan düşünürlerle belirlemeyi uygun buldum. Hâlihazırda varlığını sürdüren anlamı ile güvenlik sözcüğü, güvende olma hâline işaret eder ve özgül olarak korku, tehlike, risk, endişe, yoksulluk ve kaygıdan azade olmak anlamını taşır. Köken olarak Latince endişe, tasa, acı, üzüntü anlamlarına gelen cura ile olmaksızın, olmadan,-sız/-siz anlamlarına gelen sine sözcüklerinin birleşimi olan sine cura'dan türetilmiş olan securitas/securus sözcüğünden gelir.1 The Oxford English Dictionary, güvenlik kelimesinin anlamını farklı kullanım biçimlerinden hareketle üç temel bölüm altında değerlendirir. İlk bölümde yer verilen dört kullanım şöyledir: 1-Korunma ya da tehlikeye maruz kalmama hâli, güvenlik, 2-Şüpheden azade olmak; güven, teminat. Sağlam temelli güven, kesinlik, 3-Kaygı, tedirginlik ve endişeden azade olmak; tehlikenin olmaması hâli ya da tehlike karşısında güvende ya da özgür olma hissi. Dikkatsizlik ya da tedirginliğin olmaması, 4-Güvenli şekilde yerleştirilmiş ve eklenmiş olma özelliği, istikrar, sabitlik2 Neocleous ' göre güvenlik, özgürlüğün, demokrasinin ve sağlıklı toplumun temelidir; aslolan , "güvenliğimizin sağlaması" için devlet iktidarının nasıl daha etkili kullanılacağıdır. Bu anlamlar bağlamında güvenlik, bir duruma (güvenli ve korunmuş olma), bir hâle (dert ve tasadan azade olma) ve bir özelliğe (güvenli bir biçimde konumlandırılmış olma) işaret etmektedir. Türk Dil Kurumu ise güvenliği " Toplum yaşamında yasal düzenin aksamadan yürütülmesi, kişilerin korkusuzca yaşayabilmesi durumu, emniyet " olarak tanımlamıştır.3Dil bilimsel açıklamalardan sonra güvenlik kavramının nasıl ortaya çıktığına göz atmak gerekir. Güvenliğin kökenleri disiplin ve düzen ihtiyacına dayanır. Kendi başlarına bırakıldıklarında bireyler kendi çıkar ve amaçlarını daha ileriye götürebilmek için çalışır ve bunu kendi çıkarlarının lehine olacak şekilde yapar.
Rönesans ile beraber sözlü olan nesnel yazılı kelimeye ,belli bir durumdan evrensel kurallara,yer... more Rönesans ile beraber sözlü olan nesnel yazılı kelimeye ,belli bir durumdan evrensel kurallara,yerel bilgiden genel bilgiye ,zamanla sınırlı eylemden zaman dışı kurama geçiş olan 4 boyutlu bir değişim gerçekleşmiştir.Bu dönemin düşünürleri akıl ve mantık yoluyla gerçeğin bulunabileceğine inanmaktadır.Auguste Comte 'a göre sosyal bilimler doğa bilimleri gözlem ve ölçümler yaparak veriler toplamalı ve neden sonuç ilişkileri bulmaya çalışmalıdır.Pozitivistlere göre
ISAİAH BERLİN VE DEĞERLER PLÜRALİZMİ ÜZERİNE 20.yy'ın en değerli siyaset felsefecilerinden biri o... more ISAİAH BERLİN VE DEĞERLER PLÜRALİZMİ ÜZERİNE 20.yy'ın en değerli siyaset felsefecilerinden biri olan Isaiah Berlin son yıllarda özgürlüklerin sınırları ve şartları üzerine günümüzdeki birçok filozofun,siyasetçinin ve hukukçunun incelediği bir düşünür haline gelmiştir.Dönem itibariyle liberalizmin temel yapı taşlarını oluşturmakta yararlanılan düşünür,yalın dili ve verdiği örnekler vasıtasıyla literatüre kazandırdığı kavramlarla da oldukça ses getirmiştir.Özellikle yapıtlarında bahsettiği pozitivistçe Vico'nun eleştirdiği ,birçok ütopyacı ve Hume 'un savunduğu gibi bütün zamanlarda ve yerlerde aynı olan,ortak değerlerle özdeşleşen tipik bir insan doğası var mıdır sorusunu cevaplamadaki çabası ,bizi Berlin'i okumaya tekrar tekrar sevketmektedir.
Bazı kavramlar özü itibariyle çelişkili ve karmaşıktır. Bu kavramlar üzerinde farklı muhalif değe... more Bazı kavramlar özü itibariyle çelişkili ve karmaşıktır. Bu kavramlar üzerinde farklı muhalif değerlendirmelerin yapılabildiği özü itibariyle yoruma açık olan kavramlardır. Bu yüzden bazı düşünürler bu kavramları değerlendirirken belli sınırlar çizmek zorunda olduklarını düşünmüşlerdir. Örneğin; bir yarışmanın kazananının ve kaybedeninin olması, yarışmacıların aynı çizgiden başlamaları, bir hakemin olması, oyunun ya da yarışmanın belli kurallarının olması o yarışmayı kabul edilebilir kılar ve oyunun kurallarını belirleyen düşünür-düşünce aynı zamanda kazananın sahip olması gereken nitelikleri de belirler. Diğer yandan Wittgenstein'ın de bahsettiği gibi bu tarz kavramların belli keskin tanımları yapılamaz. Kavramların doğası karmaşıktır, nasıl tarih dönüşüm halindeyse ve 100 yıl önce geçerli olan bazı bilimsel kurallar şimdi uygulanabilir değilse, kavramlar da özü itibariyle evrime, yenilenmeye açık olmalıdır. Bu yüzden onlar 'essential contested concepts'(özü itibariyle ihtilaflı kavramlar) olarak tanımlanır. Aynı şekilde 'adalet' kavramı da destekçilerinin odaklandığı farklı bakış açılarının olması, yeni yorumlara kapı açması, ama anlaşılması için sınırlarının da belirlenmesi açısından tartışmaya açık olan bir kavramdır.Bu kavramı 'eşitlik, özgürlük' gibi kavramlarla ilişkilendirerek açıklamak en uygunudur çünkü onları birbirinden ayırmak, atomize etmek konunun özünü anlamak açısından yetersiz kalmaya neden olacaktır. Özellikle adaleti, 'sosyal adalet' olarak ele almakta yarar vardır. Konuya öncelikle liberal bakış açısıyla bakacağız. Etimolojik bakımdan " liberalizm " ve " liberty " (özgürlük) kelimeleri arasında bir bağlantı, bir birleşme vardır. Gerçekten, bireysel hürriyetin önemi hakkındaki ortak bir kanaat çoğu liberalizm yorumlarının kalbinde yatmaktadır. Liberalizmin temel unsurlarından olan bireycilik adalet konusunun incelenmesinde bize yol gösterecektir. Herhangi bir sosyal gruba veya kolektif bütüne karşı olarak, bireysel insanın en yüksek derecede öneme sahip olduğu inancını yansıtır. Bu yaklaşımda beşeri varlıklar her şeyden önce birey olarak görülür. Bireyler eşit ahlaki değerde, ayrı ve biricik şahsiyetler olarak kabul edilir. Bu çerçevede liberalizmin hedefi, içinde bireyin serpilip gelişebileceği, her birinin yeteneği ölçüsünde yapabileceğinin en iyisini yaparak, kendi tanımladığı " iyi " doğrultusunda ilerleyebileceği bir toplum inşa etmektir. Aynı zamanda birey rasyonel bir varlıktır yani kendi aklı yoluyla kendi çıkarlarını, hedeflerini belirleyebilir ve bu hedeflerin peşinde gidebilecek kabiliyete sahiptir. Liberalizme göre her bir birey eşit haklara ve yetkilere sahiptir, bu özellikle de hukuki eşitlikte (kanun önünde eşitlik) ve siyasi eşitlikte (bir kişi bir oy, bir oy bir değer) belirginleşir. Ancak bireyler aynı seviyede yeteneğe ve çalışma isteğine sahip olmadıklarından dolayı, liberaller sosyal eşitliği veya gelir eşitliğini desteklemezler. Bunun yerine, tüm bireylere kendi eşit olmayan potansiyellerini gerçekleştirmeleri bakımından eşit şans tanıyan fırsat eşitliğini (" eşit oyun alanını ") savunurlar. Klâsik liberalizmin, toplumcu değil bireyci olan; pozitif değil, negatif özgürlük anlayışına dayanan; yaygın, müdahaleci ve baskıcı değil, sınırlı ve sorumlu devlet isteyen; yeniden dağıtımcı sosyal adalet anlayışına karşı çıkıp, adaletin en iyi şekilde piyasa ekonomisi içinde kendiliğinden gerçekleştiğine inanan bir liberalizm olduğunu söyleyebiliriz. Devlet " zorunlu bir kötülük " tür. Devlet, en azından düzeni ve güvenliği tesis etmesi ve sözleşmelerin uygulanmasını sağlaması anlamında " zorunlu " dur. Bununla beraber, topluma kolektif bir irade empoze etmesi, dolayısıyla bireyin özgürlüğünü ve sorumluluğunu sınırlaması anlamında " kötülük " tür. Bu yüzden klasik liberal idealde
Uploads
Papers by Gülgün Barlas
Drafts by Gülgün Barlas