The Cure

The Cure
instantia de: banda[*]
data de creation: 1976
sito web official: http://www.thecure.com
Commons: The Cure

The Cure (Le Cura) es un banda britannic que initiava su carriera al fin del annos 1970. Le membros ha cambiate qualque vices; Robert Smith (vocales, guitarra) es le unic constante membro.

Su prime disco Three Imaginary Boys esseva producite in un momento musical cognoscite como Post-Punk. Su musica misce melodias pop con un stilo de Rock de sono gothic e obscur.

Historia

1970s

In 1979, le album Three Imaginary Boys marcava le comenciamento de un longe carriera.

Malgrado le cambiamentos in le formation e plure dramas typic del rock and roll, The Cure ha sapite remaner e emerger con fortia, con ventas de plus de 27 milliones de discos in omne le mundo, e illo sin facer concessiones ni trair lor proprie convictiones.

Le formation original del banda, olim Easy Cure, le gruppo nasceva in un schola de Crawley, un citate construite super le ruina del guerra in un parve burgo in le centro del corde del campania anglese in le sud de Anglaterra.

Robert Smith (leader del gruppo) esseva le amate filio de un familia felice, sed su imagination esseva invadite per cosas profunde e obscur. Ille diceva: "Io habeva libros, libros que forsan io non deberea haber legite, libros que alludeva al desperation e al disintegration ..."

Ben que Easy Cure habeva surgite como un banda punk, quando illes simplificava lor nomine a The Cure, le crescente fascination de Smith per le themas obscur e oppressive, jam se habeva unite su habilitate pro canalisar iste ideas in cantos passionate, e isto esseva lo que faceva a Three Imaginary Boys un album multo differente e foras de contexto intra del movimento punk de ille dies.

Con lor prime single de successo in le Regno Unite, A Forest, le bassista original del banda , Michael Dempsey partiva; iste esseva reimplaciate per Simon Gallup qui, insimul con Smith, ha essite un del membros plus constante del gruppo.

A Forest se placiava in le Top 30 del Regno Unite.

1980s

Le secunde album, Seventeen Seconds (1980), confirmava lo que le criticos jam habeva advertite - The Cure esseva illac pro remaner. Lor tertie album, totevia, collabeva omne expectationes.

Hic Robert Smith comencia a cantar lontan, interrante su voce detra le guitarras e le bassos illuminate. Su canto, deveniva un instrumento in cavo inter tote le alteres, alora illo se revela como un vector de emotiones perturbate, de questiones existential e de omnes le problemas que habita le corde e le spirito del adolescentes sensibile.

Le album Faith, esseva secundo le parametros del industria del musica de initio del annos 80, un tentativa de suicidio. Illo esseva un disco de introspection morbide e de intime abstraction, ubi cata un del cantos desperate esseva obviemente create pro destruer le fragile sensibilitate del programmatores de radio.

Iste album insimul con Seventeen Seconds e Pornography es le melior placiate e plus appreciate como melior albums de The Cure.

Iste album ingenera le nascentia del Rock Gothic, representate illac in su senso plus pur. Nam sin ornamentos, The Cure continuava a construer hic, implicitemente, su portrait intertemporal del malesser, que esseva plenmente finite con le album sequente sub le forma de apocalypse interior.

Le obscur Pornography, le quarte album de 1982, deveniva le prime album de The Cure que entrava in le Top Ten britannic.

Pornography resta pro multe le emblema indispensabile de lo que on nomina le cold wave o totevia plus le Rock Gothic.

Ma facer discos de tal intensitate non faceva multo ben a omne membros del gruppo.

Illes viveva un vita excessive. Le clavierista del banda, Matthieu Hartley, abandonava le gruppo in 1981 e Simon Gallup non esseva capabile de restar in le mesme orbita que Smith.

Illes debeva registrar un canto pro le disco de presentation del revista Flexipop. Le canto, le version original de Lament, il esseva realisate con un Smith plen de acido, e como membro unic del gruppo.

Le sequente single de The Cure esseva Let's Go To Bed. Smith e le batterista original del banda, que postea deveniva clavierista, Lol Tolhurst, esseva le duo unic membros original.

Illo esseva le prime single de The Cure que esseva publicate in SUA.

In Julio de 1983, The Walk se placiava sin effortio al numero 12 in le Regno Unite, sequite de un successo major, The Lovecats.

Postea un nove album estranie The Top.

Con le absentia problematic de Simon Gallup in le basso.

The Top esseva create durante un periodo in le qual Smith esseva plus implicate con Siouxies and The Banshees e su projecto The Glove qui ille habeva create con le batterista de Banshees Steve Severin.

Iste album marcarea le prime ver fiasco artistic de The Cure.

In 1985 con le retorno de Simon Gallup, Porl Thompson e le nove batterista Boris Williams regressava le stabilitate al gruppo. In julio se publicava le single In Between Days.

Le album de ille anno, The Head On The Door, attingeva le numero 59 del Billboard. Lol Tolhurst, habeva como debilitate le consumo de bibitas alcoholic, illo le faceva impossibile continuar laborante.

Ille restava in le banda durante le processo de creation del sequente album, sed le clavierista que sonava esseva Roger O'Donnell.

In maio de 1986, le compilation de The Cure, Standing On A Beach, occupava le prime position in le Top 50 de SUA, ille aperiva le via al nove album, Kiss Me Kiss Me Kiss Me, que esseva disco de platino in SUA e con lor singles como Just like Heaven, le canto que Smith nomina: "le melior canto pop que The Cure ha jammais facite".

Iste album marca le partita de Lol Tolhurst. Un disordine excellente, necessari pro acceder al majestose opera que va a esser le sequente album.

Smith reimplaciava a Tolhurst in The Cure in februario de 1989, ante del publication de Disintegration. Le sigillo musical lo considerava iste album como alique quasi invendibile. In parolas de Smith ille diceva : "Io pensava que illo esseva nostre obra de maestro, e illes pensava que esseva un merda".

Desintegration es forsan le melior album que The Cure ha facite usque hodie.

Le disco se placiava in le numero 3 in le Regno Unite e entrante in le Top 20 del Statos Unite pro prime vice, ibi illo ganiava altere disco de platino. Le secunde single de iste album, Lovesong, les duceva directemente in le numero 2 del Billboard. Iste canto es forsan un de plus belle canto de amor del ultime 30 annos.

Desintegration es un symbiosis surrealista inter le obscuritate le plus opac e le desperantia le plus profunde, assi iste opera hypnotisa omne.

1990s

Ben que le banda manteneva un profilo relativemente basse al initio del decennio del 90, in 1991 Illes recipeva un Premio BRIT al Melior Gruppo Britannic e in maio de 1992, le album Wish faceva su debut in le numero 1 del Regno Unite e le numero 2 de USA. In 1993 sorti le albums in vivo, Show e Paris.

Smith se centra in le processo judicial que habeva aperite Lol Tolhurst, qui reclamava derectos super le nomine del banda. Le Tribunal Supreme de London dictava sententia in contra de Tolhurst in septembre de 1994.

O'Donnell, Thompson e Williams continuava progredente ab le initio del decennio e le participation de Simon fluctuava. In maio de 1996 sorti Wild Mood Swings, le ancian roadie de The Cure, Perry Bamonte vadeva al guitarra, Jason Cooper reimplaciava Boris in le batteria e Roger O'Donnell esseva persuadite pro unir se al formation.

Iste album esseva un del minus appreciate e plus controvertibile, nam le diverse rhythmos musical miscite, non va del toto ben con le stilo traditional del gruppo. Sol alicun cantos salva le album inter illos want, Jupiter Crash e le allegre Mint Car.

Illes faceva le major gira jammais facite, illes sonava in plus de 100 concertos fronte a multitude de personas in le stadios plus prestigiose del mundo. Al gira le sequeva un nove compilation in 1997, Galore.

2000s

Bloodflowers (2000) es Nominate al Grammy, il es un attingimento del que Smith es particularmente fer, le tertie capitulo del Obscur Trilogia, insimul Pornography e Disintegration. 2001 es le final del le relation del banda con su sigillo musical Fiction Records. In novembre appare le compilation Greatest Hits, e in januario de 2002, The Cure instaura un nove alliantia con Ross Robinson de I am Records (productor de Korn), aperiente assi un nove capitulo.

The Cure realisava le concerto le plus ambitiose de su carriera in le Tempodrom de Berlin, con le obscur trilogia in complete e in directe durante plus de 3 intense horas. In le primavera de 2003 se publicava le DVD/VHS Trilogy pro le gaudio universal.

The Cure publicava equalmente le serie de 4 CD, Join the Dots, a initio de 2004. Un incantator compendio de facies B, difficile de trovar, raritates e remixes que preparava le via pro su ultime album – The Cure. Convincite per Ross Robinson, Smith volve a confider in The Cure, quando toto appunctava a un separation e un disco in solo.

Assi in 2004 es le momento de un nove disco de studio The Cure.

"Quando io me ascolta parlante de como nos ha registrate le nove disco, illo me sona quasi irreal" diceva Smith,

"Facer iste album ha cambiate mi attitude verso illo que nos face. Ora io spera multe plus de nos".

"Le actuationes de The Cure es multo emotive," explica Smith, "principalmente proque nos registra le contos in directe in le studio, alique que nos habeva facite ab nostre prime album". Le resultato es que, ben que le disco include cantos que imbracia plures stilos musical, le intensitate emotional de cata un de illos non langue in nihil iste album. In maio de 2004 The Cure signava un contracto global de tres discos con Geffen Records... e le historia continua...

Discographia

• Three Imaginary Boys (1979)
• Boys don’t cry (1980)
• Seventeen Seconds (1980)
• Faith (1981)
• Pornography (1982)
• Japanese Whispers (1983)
• The Top (1984)
• Concert (In vivo 1984)
• The Head on the Door (1985)
• Staring at the Sea –The Singles (Compilation 1985)
• Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me (1987)
• Desintegration (1989)
• Mixed up (compilation de remixes 1990)
• Entreat (in vivo 1991)
• Wish (1992)
• Show (in vivo 1993)
• Paris (In vivo 1993)
• Wild Mood Swings (1996)
• Galore (Compilation 1997)
• Bloodflowers (2000)
• Greatest Hits (Best of 2001)
• Joint the Dots (coffro quadruple CD de raritate et inedite 2004)
• The Cure (2004)
• 4:13 Dream (2008)
• Songs of a Lost World (2024)

• Three Imaginary Boys (Edition de luxe 2004)
• Seventeen Seconds (Edition de luxe 2005)
• Faith (Edition de luxe 2005)
• Pornography (Edition de luxe 2004)

Videographia

• Staring at the Sea – The Images (clips 1986)
• The Cure in Orange (in vivo 1988)
• Picture Show (in vivo 1991)
• Play out (in vivo 1991)
• Show (in vivo 1993)
• Galore (clips 1997)
• Greatest Hits (clips 2001)
• Trilogy (Duple DVD in vivo 2003)

Bibliographia

• Historia de The Cure, el Tiempo
• The Cure, les inrocks2
• D-Side, Julio – Augusto 2004