(6037) 1988 EG
Արտաքին տեսք
1988 EG (1988 EG) | |
---|---|
Հիմնական տվյալներ | |
Հայտնաբերել է | Ջեֆ Ալու, 12 մարտի 1988 թ. |
Ժամանակավոր համար | 1988 EG[1][2] |
Պատկանում է խմբին | Ապոլոնի աստերոիդներ[2] |
JPL Small-Body Database | 20006037 |
Բացարձակ մեծություն (H) | 18,7 |
Հեռավորությունը Արեգակից | 1,271274 ա. մ. |
Ուղեծրային տվյալներ | |
Պերիհելին | 0,636 ա. մ. |
Ապոհելին | 1,9065 ա. մ. |
Մեծ կիսաառանցք | 1,271274 ա. մ.[3] |
Էքսցենտրիսիտետ | 0,499697018099456 |
Սիդերիկ պարբերություն | 523,55 օր (1,43 տարի) |
Միջին շարժում | 0,687615 աստիճան/օր |
Թեքվածություն | 3,5° (Խավարածրի նկատմամբ) |
Ծագման անկյան երկայնություն | 182,61° |
Պերիկենտրոնի արգումենտ | 241,95° |
Միջին անոմալիա | 104,11 |
Ֆիզիկական հատկանիշներ | |
Պտույտի պարբերություն | 2,76 ժ |
← Վեյնբերգ |
(6037) 1988 EG, աստերոիդ ապոլոնի ընտանիքում։ Հայտնաբերվել է 1988 թվականի մարտի 12-ին Ջեֆ Ալուի կողմից Պալոմարում[3]։
Միջին հեռավորությունը Արեգակից կազմում է 1,271274 ա. մ., առավելագույնը մոտենում է 0,636 ա. մ. հեռավորության վրա և հեռանում 1,9065 ա. մ., իսկ Երկրի ուղեծրին աստերոիդը նվազագույնը մոտենում է 0,0244 ա. մ. հեռավորության վրա[3]։ Արեգակի շուրջ մեկ ամբողջական պտույտ է կատարում 523,55 երկրային օրվա ընթացքում, իր ուղեծրով շարժվելով միջինում 0,687615 աստիճան/օր արագությամբ։ Աստերոիդի ուղեծրի և խավարածրի հարթությունները իրար հետ կազմում են 3,5° անկյուն։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Շմադել, Լուց (2003). Փոքր մոլորակների անունների բառարան (5-րդ վերանայված և ընդլայնված հրատարակություն ed.). Գերմանիա: Սփրինգեր. ISBN 978-3-540-00238-3. (անգլ.)
- (6037) 1988 EG աստերոիդը Փոքր մոլորակների կենտրոնի կայքում (ուղեծրի տվյալները և դիտարկումները) (անգլ.)
|