Վիսոկայե

Վիսոկայե
Բնակավայր
	Վիսոկայե
	բելառուս․՝ Высокае
	Զինանշան
Երկիր	Բելառուս
Համայնք	Kamieniec District?
Առաջին հիշատակում	14-րդ դար
Մակերես	5,5625 կմ²
ԲԾՄ	151 մետր
Բնակչություն	▲4913 մարդ (հունվարի 1, 2024)
Ժամային գոտի	UTC+3
Հեռախոսային կոդ	1631
Փոստային դասիչ	225080
	Վիսոկայե (Բելառուս)
	Վիսոկայե (Բելառուս)
	Վիսոկայե Վիքիպահեստում

Վիսոկայե (բելառուսերեն՝ Высо́кае, ռուսերեն՝ Высо́кое, ուկրաիներեն՝ Високе, լեհերեն՝ Wysokie), շրջանային ենթակայության քաղաք Բելառուսում՝ Բրեստի մարզի Կամենեցի շրջանում։ Ընկած է շրջկենտրոնից մոտավորապես 20 կիլոմետր դեպի արևմուտք, մարզկենտրոնից 30 կիլոմետր դեպի հյուսիս, Լեհաստանի հետ Բելառուսի ունեցած պետական սահմանի մոտ։ Բելառուսի ծայր արևմտյան քաղաքն է^[2], որից ոչ հեռու՝ Բուգ գետի ափին է գտնվում այդ հանրապետության ծայր արևմտյան կետը^[3]։

2017 թվականի տվյալներով բնակչության թվաքանակը եղել է 5.113^[4]:

Պատմական փաստաթղթերում առաջին անգամ հիշատակվել է XIV դարում՝ մեծ իշխան Գեդիմինասի այցելության առնչությամբ։ 1494 թվականին Ալեքսանդր Առաջին Յագելոնը մագդեբուրգյան իրավունք և զինանշան է շնորհել քաղաքին։ 1647 թվականին բնակավայրը դարձել է Սապեգո իշխանական տոհմի սեփականությունը։ Սապեգոներն այստեղ ամրոց են կառուցել, որը 1748 թվականին այրվել է։ Լեհաստանի երրորդ բաժանման արդյունքում բնակավայրը հայտնվել է ռուսական կայսրության կազմում։ 1921 թվականին մտել է Լեհաստանի, 1939 թվականին՝ Բելառուսի կազմի մեջ^[5]^[6]^[7]։

Ժողովրդագրություն

Բնակչության թվաքանակը^[8]^[9]^[10]^[11].

Բնակչության ազգային կազմը ըստ 1959 թ. մարդահամարի տվյալների^[12]
ընդամենը (1959)	բելառուսներ		ռուսներ		ուկրաինացիներ		լեհեր
2625	1766	67,28%	652	24,84%	96	3,66%	87	3,31%

Պատկերասրահ

Պալատն ու կոստյոլը. նկարիչ՝ Նապոլեոն Օրդա, 1876
Սապեգոների շինություններից. նկարիչ՝ Նապոլեոն Օրդա, 19-րդ դարի 2-րդ կես
Պոտոցկիների պալատը
Սապեգոների շինություններից
Սբ. Երրորդության կոստյոլը
Սապեգոների շինություններից
Հրեական սինագոգի ավերակները
Քաղաքի կենտրոնում
Ուղղափառ եկեղեցին

Ծանոթագրություններ

↑ Численность населения на 1 января 2024 г. и среднегодовая численность населения за 2023 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов, поселков городского типа — Belstat, 2024.
↑ Mapa de Vysókaye
↑ «Main Geographic Characteristics of the Republic of Belarus». Land of Ancestors. The Scientific and Production State Republican Unitary Enterprise “National Cadastre Agency” of the State Property Committee of the Republic of Belarus. 2011. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 20-ին.
↑ Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2017 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2016 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу Արխիվացված 2020-08-13 Wayback Machine (руск.) . Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (29 сакавіка 2017). Праверана 3 красавіка 2017.
↑ Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1994. — 537 с., [8] к.: іл. ISBN 5-85700-142-0.
↑ Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 684 с.: іл. ISBN 985-11-0314-4.
↑ Цітоў А. Геральдыка беларускіх местаў (XVI — пачатак XX ст.). — Мн.: Полымя, 1998.— 287 с. ISBN 985-07-0131-5.
↑ Drugi Powszechny Spis Ludności z dnia 9 grudnia 1931 r: alfabetyczny wykaz miast w Polsce w granicach administracyjnych z dn. 1.V.1933 r: wyniki tymczasowe Արխիվացված 2020-09-18 Wayback Machine. — Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1933. — S. 1-5.
↑ Беларуская Савецкая Энцыклапедыя: у 12 т. / гал. рэд. П. У. Броўка. — Т. 12: БССР. — Мн.: Беларуская Савецкая Энцыклапедыя, 1975. — С. 697.
↑ Статистический ежегодник Брестской области. — Կաղապար:Мн.: Национальный статистический комитет Республики Беларусь, 2018. — С. 39–41.
↑ Статистический ежегодник Брестской области. — Կաղապար:Мн.: Национальный статистический комитет Республики Беларусь, 2013. — С. 42–44.
↑ НАРБ. Ф. 30, оп. 5, д. 7304, л. 15.

Արտաքին հղումներ

Wysokie Litewskie in the Geographical Dictionary of the Kingdom of Poland (1895) (Լեհերեն)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վիսոկայե» հոդվածին։

[_07a33d3b4ad69ddf-1] Численность населения на 1 января 2024 г. и среднегодовая численность населения за 2023 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов, поселков городского типа — Belstat, 2024.

[2] Mapa de Vysókaye

[statistics-3] «Main Geographic Characteristics of the Republic of Belarus». Land of Ancestors. The Scientific and Production State Republican Unitary Enterprise “National Cadastre Agency” of the State Property Committee of the Republic of Belarus. 2011. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 20-ին.

[4] Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2017 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2016 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу Արխիվացված 2020-08-13 Wayback Machine (руск.) . Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (29 сакавіка 2017). Праверана 3 красавіка 2017.

[5] Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1994. — 537 с., [8] к.: іл. ISBN 5-85700-142-0.

[6] Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 684 с.: іл. ISBN 985-11-0314-4.

[7] Цітоў А. Геральдыка беларускіх местаў (XVI — пачатак XX ст.). — Мн.: Полымя, 1998.— 287 с. ISBN 985-07-0131-5.

[8] Drugi Powszechny Spis Ludności z dnia 9 grudnia 1931 r: alfabetyczny wykaz miast w Polsce w granicach administracyjnych z dn. 1.V.1933 r: wyniki tymczasowe Արխիվացված 2020-09-18 Wayback Machine. — Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1933. — S. 1-5.

[9] Беларуская Савецкая Энцыклапедыя: у 12 т. / гал. рэд. П. У. Броўка. — Т. 12: БССР. — Мн.: Беларуская Савецкая Энцыклапедыя, 1975. — С. 697.

[10] Статистический ежегодник Брестской области. — Կաղապար:Мн.: Национальный статистический комитет Республики Беларусь, 2018. — С. 39–41.

[11] Статистический ежегодник Брестской области. — Կաղապար:Мн.: Национальный статистический комитет Республики Беларусь, 2013. — С. 42–44.

[12] НАРБ. Ф. 30, оп. 5, д. 7304, л. 15.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]