Մարիո Բասլեր

Մարիո Բասլեր գերմ.՝ Mario Basler
Քաղաքացիությունը	Գերմանիա
Ծննդյան ամսաթիվ	դեկտեմբերի 18, 1968(1968-12-18) (55 տարեկան)
Ծննդավայր	Neustadt an der Weinstraße, Ռայնլանդ Պֆալց, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն
Հասակ	186 սանտիմետր
Քաշ	73 կիլոգրամ
Դիրք	կիսապաշտպան

Մարիո Բասլեր (գերմ.՝ Mario Basler; դեկտեմբերի 18, 1968(1968-12-18), Neustadt an der Weinstraße, Ռայնլանդ Պֆալց, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն), գերմանացի ֆուտբոլիստ և ֆուտբոլային մարզիչ։ Խաղացել է եզրային կիսապաշտպանի դիրքում։

Կարիերա

Բասլերը ծնվել է Նոյշտադտում և սկսել է կարիերան տեղի ֆուտբոլային թիմում։ 1984 թվականին տեղափոխվել է «Կայզերսլաուտերնի» պատանեկան թիմ։ 1987 թվականին ներգրավվել է հիմնական կազմի մարզումներին, սակայն հաջորդ երկու մրցաշրջաններում անցկացրել է միայն մեկ հանդիպում Բունդեսլիգայում։

1989 թվականին խաղային պրակտիկայի և հեռանկարների իսպառ բացակայության պատճառով հեռացել է «Կայզերսլաուտերնից» և տեղափոխվել Էսսենի «Ռոտ-Վայս»՝ Երկրորդ Բունդեսլիգայի ակումբ, որտեղ անցկացրել է երկու մրցաշրջան, որոնցից երկրորդն ավարտվել է «Ռոտ-Վայս»-ին մասնագիտական լիցենզիայից զրկելով և ուղարկելով ստորին դիվիզիոն։ 1991/92 և 1992/93 մրցաշրջաններն Բասլերն անցկացրել է Բեռլինի «Հերտայում», որն այդ տարիներին հանդես էր գալիս նաև երկրորդ Բունդեսլիգայում։ Առաջին մրցաշրջանում «Հերտան» երրորդն էր, երկրորդում՝ հինգերորդը։ Երկու մրցաշրջաններն էլ Բասլերն անցկացրել է որպես հիմնական կազմի ամուր խաղացող, թիմի առաջատարներից մեկը, խփել է 17 գոլ։

1993 թվականին տեղափոխվել է Բունդեսլիգայի Բրեմենի «Վերդեր» ակումբ։ 1993/94 մրցաշրջանում «Վերդերը» առաջնությունում դարձավ 8-րդը, փոխարենը նվաճեց Գերմանիայի գավաթը։ Հաջորդ մրցաշրջանում՝ 1994/95, «Վերդերը» դարձավ երկրորդը, բայց 1995/96 մրցաշրջանում կրկին գլորվեց աղյուսակի մեջտեղը՝ 9-րդ հորիզոնական։

Բասլերը արագ առաջադիմեց՝ 1994 թվականին նորամուտը նշելով Գերմանիայի հավաքականում։ Մասնակցել է 1994 թվականի աշխարհի առաջնությանը, մասնակցել է միայն մեկ հանդիպման՝ գերմանացիների համար մեկնարկային մրցաշարում, Բոլիվիայի դեմ խաղում, փոխարինման դուրս գալով կես ժամով (գերմանացիները հաղթել են 1:0 հաշվով), մրցաշարի մնացած մասը նստել է պահեստայինների նստարանին։ Գերմանացիներն այդ ԱԱ-ում դուրս եկան 1/4 եզրափակիչ՝ պարտվելով բուլղարացիներին 1։ 2 հաշվով։

Մարիոն դարձել է Բունդեսլիգայի 1994/95 մրցաշրջանի լավագույն ռմբարկուն՝ խփելով 20 գոլ և այդ կոչումը կիսելով Մյոնխենգլադբախի «Բորուսիայից» Հայկո Հերլիխի հետ։ «Վերդերի» բոլոր երեք մրցաշրջանները Բասլերը եղել է Բրեմենյան բազայի կայուն խաղացող և լավագույններից մեկը թիմի կազմում։

1996 թվականի ամռանը հրավիրվել է հավաքական՝ մասնակցելու Եվրոպայի առաջնությանը։ Մրցաշարն ի վերջո հաղթական դարձավ գերմանացիների համար, իսկ Բասլերն այդպես էլ ոչ մի անգամ խաղադաշտ դուրս չեկավ մրցաշարի մեկնարկից քիչ առաջ ստացած վնասվածքի պատճառով։

1996/97 մրցաշրջանի մեկնարկից առաջ «Վերդերից» հեռացել է Մյունխենի «Բավարիա»։ Հաջորդ երեք մրցաշրջանները շատ հաջող էին ինչպես Բասլերի, այնպես էլ նրա ակումբի համար։ 1996/97 և 1998/99 մրցաշրջանները չեմպիոնական դարձան «Բավարիայի» համար, իսկ 1997/98 մրցաշրջանում բավարացիները թեև երկրորդն էին Բունդեսլիգայում՝ զիջելով «Կայզերսլաուտերնին» (այն ակումբին, որտեղ իր կարիերան սկսել է Բասլերը), փոխարենը նվաճեցին Գերմանիայի գավաթը։ Թիմը նվաճել է նաև գերմանական լիգայի երեք գավաթ՝ 1997 (գավաթի պատմության մեջ առաջին խաղարկությունը), 1998, 1999։ 1998/99 մրցաշրջանում «Բավարիան» հասավ Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչ։ Բարսելոնայի «Կամպ Նոու» ստադիոնում կայացած եզրափակիչում հենց Բասլերն էր բացել հաշիվը՝ 6-րդ րոպեին դիպուկ հարվածելով տուգանային հարվածից։ 89-րդ րոպեին, երբ գերմանացիները առաջվա պես առաջ էին տանում 1:0 հաշիվը, Բասլերը, ով հիանալի անցկացրեց խաղը, փոխարինվեց։ Սակայն հետո, արդեն ավելացված ժամանակում, մանկունիացիները ոչ միայն խաղացին, այլև հաղթանակ կորզեցին՝ Շերինգհեմը հավասարեցրեց հաշիվը, իսկ մեկ րոպե անց Սուլշերը խփեց հաղթական գոլը (Նշենք, որ երկու ֆուտբոլիստներն էլ փոխարինման էին դուրս եկել)։ «Մանչեսթեր Յունայթեդը» հաղթեց 2:1 հաշվով։

1999 թվականի նոյեմբերին Բասլերը, հաղթելով ամռանը, առաջնության մեկնարկից առաջ, լիգայի երրորդ գավաթը «Բավարիայի» կազմում, տեղափոխվեց «Կայզերսլաուտեռն»՝ վերադառնալով այնտեղ ուղիղ տասը տարի անց։ Այնտեղ նա խաղաց չորս մրցաշրջան, առաջին երեքում թիմը մնաց աղյուսակի վերին կեսում (համապատասխանաբար 5-րդ, 7-րդ և 8-րդ տեղեր), իսկ չորրորդը ավարտվեց լիգայի ձախողմամբ (14-րդ տեղ), բայց միևնույն ժամանակ ակումբը մտավ երկրի Գավաթի եզրափակիչ, որտեղ 1:3 հաշվով պարտվեց Բասլերի ակնհայտորեն ավելի ուժեղ նախկին թիմին՝ «Բավարիային»։ Բասլերն այդ տարիներին անկայուն էր խաղում, միշտ չէ, որ մտնում էր կազմի մեջ։

2002/03 մրցաշրջանի ավարտից հետո Մարիոն մեկնել է Կատար՝ պայմանագիր կնքելով «Էր Ռայանի» հետ։ Նրա հետ այնտեղ խաղում էր, մասնավորապես, Ֆերնանդո Իեռոն՝ թիմը, չնայած այս մակարդակի վարպետների առկայությանը, անցկացրեց միջակ մրցաշրջան, որի ավարտին Բասլերը ավարտեց խաղային կարիերան։

2004/05 մրցաշրջանում առաջին անգամ իրեն փորձել է մարզչի դերում՝ գլխավորելով Ռեգենսբուրգի «Յան» Գերմանիայի տարածաշրջանային լիգայի (գերմանական ֆուտբոլի երրորդ էշելոն) ակումբը։ Մրցաշրջանի ավարտից հետո ակումբը ավելի ցածր դիվիզիոնով մեկնեց Բավարական Օբերլիգա, այն էլ սնանկացավ։

2007/08 մրցաշրջանում աշխատել է Երկրորդ Բունդեսլիգայի «Կոբլենց» ակումբում որպես ասիստենտ։ 2008-2010 թվականներին մարզել է Թրիերի «Այնտրախտ» ակումբը, որը խաղում է Արևմտյան տարածաշրջանային լիգայում (գերմանական ֆուտբոլային բուրգի չորրորդ մակարդակ)։

2011 թվականի հոկտեմբերի 24-ին Բասլերը նշանակվեց Օբերհաուզենի «Ռոտ-Վայսի» գլխավոր մարզիչ։

Անձնական կյանք

Բասլերն առանձնանում էր շատ անկախ պահվածքով՝ Ֆուտբոլ խաղալիս օրական երկու տուփ էի ծխում։ Մարզումից 15 րոպե առաջ կարող էի մեկ բաժակ գարեջուր խմել։ Ընդ որում՝ ամեն ինչ բաց էր անում։ «Երբեմն ես հատուկ ասում էի ինքս ինձ՝ շեշտելով՝տեսեք, թե որքան անկախ եմ ես".

Ձեռքբերումներ

• Եվրոպայի չեմպիոն 1996
• Գերմանիայի կրկնակի չեմպիոն՝ 1996/97, 1998/99
• Գերմանիայի կրկնակի գավաթակիր՝ 1993/94, 1997/98
• Չեմպիոնների լիգայի եզրափակչի մասնակից՝ 1998/99
• Գերմանիայի գավաթի եզրափակչի մասնակից 2002/03
• Գերմանիայի լիգայի եռակի գավաթակիր՝ 1997, 1998, 1999
• Բունդեսլիգայի 1994/95 մրցաշրջանի լավագույն ռմբարկու, ստացել է «Kicker» ամսագրի մրցանակը (Հայկո Հերլիխի հետ՝ 20-ական գոլ)

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մարիո Բասլեր» հոդվածին։

• Официальный сайт(գերմ.)
• Статистика на fussballdaten.de(գերմ.)