ՄԱԿ-ի Մերձավոր Արևելքում Պաղեստինի փախստականների օգնության և աշխատանքների գործակալություն
ՄԱԿ-ի Մերձավոր Արևելքում Պաղեստինի փախստականների օգնության և աշխատանքների գործակալություն | |
---|---|
ՄԱՕԱԳ-ի լոգոն | |
Տեսակ | organization established by the United Nations?, aid agency?, Միջազգային կազմակերպություն, միջկառավարական կազմակերպություն և պրոդյուսերական ընկերություն |
Հապավում | UNRWA |
Հիմնադրված | 1949 թվական, դեկտեմբերի 8 |
Իրավ. կարգավիճակ | Կայուն |
Նպատակներ | Օգնել Պաղեստինի փախստականներին |
Գլխադասային գրասենյակ | Ամման, Հորդանան |
Տեղագրություն | Ամման, Բայադեր Վադի Սիր, փոստարկղ՝ 140157[1] |
Տարածաշրջան | Արևմտյան Ասիա |
Պաշտ. լեզու(ներ) | անգլերեն եբրայերեն |
Ղեկավար | Philippe Lazzarini? |
Վերադաս կազմակերպություն | Միավորված ազգերի կազմակերպություն |
Պատկանելիություն | Միավորված ազգերի կազմակերպություն |
Բյուջե | 1.23 բիլիոն դոլար (2010–2011 թվականների տվյալներ)[2] |
Անձնակազմ | 30 հազար աշխատակից[3] |
Կայք | unrwa.org |
ՄԱԿ-ի Մերձավոր Արևելքում Պաղեստինի փախստականների օգնության և աշխատանքների գործակալություն (ՄԱՕԱԳ) (անգլ.՝ United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East, UNRWA), ՄԱԿ-ի գործակալություններից մեկը, որը հիմնադրվել է Ընդհանուր վեհաժողովի կողմից 1949 թվականի դեկտեմբերի 8-ին Պաղեստինի փախստականներին օգնելու նպատակով[1]։
Այդ նաև հանգստություն ապահովեց հրեաներին և արաբ Պաղեստինի գաղթականներին որոնք գտնվում են Իսրայելի մեջ 1948 թվականի պատերազմից սկսած, մինչև Իսրայելի կառավարությունը իր պատասխանատվությունը իրականացրեց հրեա գաղթականների հանդեպ 1952 թվականին[4]։
Այսօր ՄԱՕԱԳ-ը նախատեսում է կրթություն, առողջապահություն, մարդասիրական օգնություն, սոցիալական ծառայություններ այն 5 միլիոն գրանցված պաղեստինյան փախստականներին, որոնք գրանցվել են 1948 թվականից մինչև 1967 թվականի պատերազմների ընթացքում և որոնց թվաքանակը ներառում է նաև բոլոր նրանց ժառանգներին[5]։ Օգնություն նախատեսվում է նաև պաղեստինյան փախստականներին, որոնք ապրում են Հորդանանում, Լիբանանում և Սիրիայում, ինչպես նաև Գազայի արևմտյան ափին։
Գործունեություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կառույցը սկսել է իր գործունեությունը 1950 թվականի մայիսից։ Փախստականների խնդրի վերաբերյալ համաձայնեցված լուծման բացակայության պատճառով գործակալության լիազորությունների ժամկետը պարբերաբար երկարաձգվում է։ Վերջին անգամ այն երկարաձգվեց մինչև 2011 թվականի հունիսի 30-ը[1]։ Պաղեստինի փախստականների հարցի լուծման բացակայության համար օրենսդրական ժողովը կրկին հետաձգեց ՄԱՕԱԳ-ի մանդատը՝ վերջին անգամ այն երկարացնելով մինչը 2017 թվականի հունիսի 30։
Օգնություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Մերձավոր արևելքում գրանցված 4.8 միլիոն պաղեստինցի փախստականների համար, ներառյալ՝ Հորդանանի, Սիրիայի, Լիբանանի, ինչպես նաև Գազականների հատվածի, Արևմտյան ափի և Արևելյան Երուսաղեմի 58 փախստականների ճամբարում բնակվող 1.4 միլիոն փախստականների համար գործակալությունը հանդիսանում է մի շարք առաջնային ծառայությունների հիմնական մատակարար. կրթություն, առողջապահություն, մարդասիրական օգնություն, հասարակական բարեկեցություն ապահովող աշխատանքներ։ Այն իրականացնում է տեղային ֆինանսավորան ծրագիր և ենթակառուցվածքային աշխատանքներ պաշտոնապես սահանված ճամբարի տարածքներում[3]։
2000 թվականից ի վեր ՄԱՕԱԳ-ն առաջին մարդասիրականօգնություն է ցույց տալիս, որպեսզի հնարավորինս մեղմացնի առկա ճգնաժամի հետևանքները Գազայում և Արևմտյան ափում բնակվող փախստակաների ամենախոցելի շերտի համար[3]։
2006 թվականից մինչ օրս այն ակտիվորեն արձագանքում է Լիբանանում բախումներից տուժած փախստականների կարիքներին։
Գրասենյակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]ՄԱՕԱԳ-ի աշխատանքներին էապես նպաստում են Ամմանում և Գազայում տեղակայված երկու գլխավոր գրասենյակները։ 23 հոգուց բաղկացած Խորհրդատվական հանձնաժողովն օգնում է գլխավոր հանձնակատարին, որը գործակալության աշխատանքների մասին զեկուցում է Ընդհանուր վոհաժողովին։ Խորհրդատվական հանձնաժողովի կազմի մեջ մտնում են.
Տվյալներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Գլխավոր Հանփնակատար՝ Ֆիլիպպո Գրանդի (Իտալիա)
- Գլխավոր գրասենյակ՝ (Ղազա) Գամալ Աբդուլ Նասսեր փողոց,
- Փոստարկղ՝ 61 ք, Ղազա
- Հեռ.՝ (972-8) 288 7333, ֆաքս՝ (972-8) 288-7555
- Գլխավոր գրասենյակ՝ Հորդանան, Ամման, 11814
- Բայադեր Վադի Սիր, փոստարկղ՝ 140157
- էլ փոստ՝ [email protected]
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Հիմնարար Փաստեր», Միավորված Ազգերի կազմակերպություն, Երևան, 2013 թվական, էջ 83
- ↑ Frequently asked questions
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Հիմնարար Փաստեր», Միավորված Ազգերի կազմակերպություն, Երևան, 2013 թվական, էջ 84
- ↑ Howard Adelman, Elazar Barkan (2011 թ․ հունիսի 28). No Return, No Refuge: Rites and Rights in Minority Repatriation. Columbia University Press. էջ 12. ISBN 978-0-231-15336-2.
- ↑ UNRWA in Figures.