Հյուրը (ֆիլմ, 1939)
 ռուս.՝ Гость | |
|---|---|
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ժանր | թրիլեր և ադապտացիա |
| Ռեժիսոր | Հերբերտ Ռապապորտ և Ադոլֆ Մինկին |
| Օպերատոր | Գեորգի Ֆիլատով |
| Երաժշտություն | Գավրիիլ Պոպով |
| Կինոընկերություն | Լենֆիլմ |
| Տևողություն | 87 րոպե |
«Հյուրը» (ռուս.՝ «Гость»), խորհրդային ֆիլմ, Լև Կանտորովիչի Ֆիլմի հարմարեցումը պատմությունը Լև Կանտորովիչի «թշնամիները»։ Բեմադրվել է ռեժիսորներ Ադոլֆ Մինկինի[Ն. 1][1] և Հերբերտ Ռապապորտը 1939 թվականին։ Ֆիլմն էկրան չի բարձրացել և չի պահպանվել։
Սյուժե
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հյուսիսային հեռավոր խուլ վայրեր ուղարկված երիտասարդ չուկչա որսորդ Ավոկի չում է մտնում չսպասված հյուր։ Նա ներկայանում է որպես մոլորված բժիշկ, որը կորցրել է կոլտնտեսության ճանապարհը և խնդրում է օգնել իրեն ու խոստանում է բուժել որսորդի հիվանդ կնոջը։ Ավոկն իր կնոջ հետ ջերմորեն ընդունում է հյուրին։ Ավոկը հյուրի հետ կիսում է այն ամենը, ինչ իր համար թանկ է, նույնիսկ նրան պատմում է իր գլխավոր գաղտնիքը. նա սովորել է կարդալ և որպես ապացույց հյուրի համար բարձրաձայն կարդում է «Ձկնորսի ու ձկան հեքիաթը»՝ առաջին գիրքը, որը կարդացել է առանց ուսուցչի օգնության, պատմում է իր քաղաքում սովորելու գնալու իր նվիրական երազանքի մասին, հպարտությամբ խոսում է կոմսոմոլական համագումարին մեկնելու մասին։ Սական պարզվում է, որ այդ հյուրը թշնամու դիվերսանտ է, և դյուրահավատ Ավոկը դառնում է նրա ակամա օգնականը, իսկ հետո նաև նրա պատանդը։
Դերերում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Պյոտր Արժանով – հյուր[Ն. 2][2]
- Իվան Կուզնեցով – Ավոկ, չուկչա-որսորդ
- Յուլի Ցայ – Յուլյա, նրա կինը
- Սերյոժա Դալիկով – նրա որդին
- Սերգեյ Վասիլև – սահմանապահ
- Զուլա Նախաշկիև – ծերունի
- Վալենտինա Տելեգինա
- Վասիլի Մերկուրև – Վասիլի Վասիլևիչ
Ֆիլմի մասին
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմի սցենարի հիմքում Լև Կանտորովիչի պատմվածքն է, և նա էլ դարձել է ֆիլմի սցենարի հեղինակը։ Նկարահանումներն սկսվել են 1938 թվականին[2]։
…չի եղել պատմության մեխանիկական, բառացի էկրանավորում նաև «Հյուրի» սցենարը։ Դրանում ագել են կարևոր մանրամասներ, որոնք խորացրել են կերպարների մեկնաբանությունը։ Օտար դիվերսանտի հետ երիտասարդ չուկչայի հակամարտությունը վերաճել է բազմաթիվ նոր գծերով։ Գրողի կենսագրության մեջ «Հյուրի» սցենարը ևս մեկ արտահայտիչ էջ է։— Ռաիսա Մեսեր, «Լև Կանտորովիչի կյանքն ու գրքերը» 1983[2]
Ինչպես նշել են ժամանակակից կինոգետները, աչալրջության կոչ անող ֆիլմը «ժանրով մոտենում է թրիլլերի»[3]։
Ֆիլմի ճակատագիրը
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ֆիլմն ավարտվել է 1939 թվականի վերջին, սակայն էկրաններին չի հայտնվել «թեմատիկ նկատառումներով»։ 1941 թվականի մայիսին ելույթ ունենալով կինեմատոգրաֆիայի հարցերով կոմիտեում՝ ՀամԿ(բ)Կ կենտկոմի քարտուղար Ա. Ա. Ժդանովը «Հյուրը» ֆիլմը հիշատակել է որպես «բավական ցածր մակարդակով՝ գաղափարական բովանդակության տեսանկյունից» և «մեզ խորթ գաղափարական միտումների առաջքաշում»[1]։
Կինոգետ Վալերի Ֆոմինը կարծում է, որ ֆիլմն արգելվել է, քանի որ դրանում «սխալ են պատկերված խորհրդային մարդիկ՝ որպես պարզունակ մարդիկ, որոնց հեշտությամբ խաբում են ճապոնացի ճարպիկ լրտեսները»[4][5]։ Հավանական պատճառ է նաև այն, որ ֆիլմը կորցրել է արդիականությունը․ այն նկարահանվել է Հալխին-Գոլի ռազմական հակամարտության ժամանակ, սակայն հակամարտությունն ավարտվել է 1939 թվականի սեպտեմբերին՝ Եվրոպայում ապագայում լինելիք հակամարտություններին չմիջամտելու մասին Ճապոնիայի հայտարարությամբ՝ հետագայում ԽՍՀՄ-ի և Ճապոնիայի միջև չեզոքության մասին պակտի ստորագրմամբ, և նոր իրավիճակում ֆիլմը կորցրել է իր կարևորությունը[6]։
Ֆիլմը պահպանվել է, 2014 թվականին ցուցադրվել է «Կուլտուրա» հեռուստաալիքով[7]։
Նշումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Изъятое кино, 1995, էջ 64
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Жизнь и книги Льва Канторовича / Раиса Давыдовна Мессер. — М.: Советский писатель, 1983. — 197 с. — С. 131
- ↑ Гость // Домашняя синематека: отечественное кино 1918—1996 / Сергей Землянухин, Мирослава Сегида. — М.: Дубль-Д, 1996. — 520 с. — С. 98
- ↑ Кино на войне: документы и свидетельства / Валерий Фомин. — М.: Материк, 2005. — 941 с. — стр. 33
- ↑ История киноотрасли в России, 2012, էջ 2061
- ↑ Кино: политика и люди (30-е годы): к 100-летию мирового кино. — Материк-НИИ киноискусства, 1995. — 229 с. — С. 154
- ↑ Московский комсомолец, № 146, 2014
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Марголит Е. Я., Шмыров В. Ю. (Из'ятое кино). 1924—1953. — М.: Дубль-Д, 1995. — 132 с. — ISBN 5-900902-02-1
- История киноотрасли в России: управление, кинопроизводство, прокат. Отчёт о научно-исследовательской работе / сост. В. И. Фомин, И. Н. Гращенкова, М. Р. Косинова, О. П. Зиборова. — М.: ВГИК, 2012. — 2759 с.
|
