Հականիշներ, բառային զույգեր, որոնք արտասանությամբ տարբեր են, իմաստով՝ հակառակ (գագաթ - ստորոտ, չոր - թաց)։ Ձևով տարբեր, իմաստով հակառակ բառերը կոչվում է հականիշ։ Հականիշների յուրաքանչյուր զույգ պատկանում է միևնույն խոսքի մասին՝
Հականիշները կարող են լինել տարարմատ՝ ներս - դուրս, և համարմատ՝ կիրթ - անկիրթ։
Բազմիմաստ բառերն ըստ գործածվող իմաստի կարող են ունենալ տարբեր հականիշներ՝
դատարկ - լի(բաժակ),
դատարկ - զբաղեցրած(տեղ, աթոռ),
դատարկ - բովանդակալից(խոսք),
դատարկ - ճոխ(սեղան):
Իբրև ոճական հնարանք հականիշներն օգտագործվում են հակաթեզներում, որոնք սովորական հակադրությունից տարբերվում են իրենց արտահայտչականությամբ, խիստ հակադրությամբ և հստակ ռիթմով՝ «Սիրուն մանկիկ, ես գնում եմ, դու գալիս ես այս աշխարհ», «Շատ գիտես, քիչ խոսիր»։ Հականիշներն օգտագործվում են նաև առածներում, ասացվածքներում։
