Լանքասթեր (անգլ.՝ Lancaster, լատին․՝ Lancastria), քաղաք Մեծ Բրիտանիայի հյուսիս-արևմուտքում՝ Անգլիա երկրամասի Լանքաշիր կոմսությունում, որի առավել նշանակալի բնակավայրն է համարվում[1]։ Մինչև 1974 թվականը եղել է այդ կոմսության վարչական կենտրոնը։ Ընկած է Իռլանդական ծովի և նրա մեջ թափվող Լան գետի ափերին։ Բնակչության թվաքանակը 2011 թվականի մարդահամարի տվյալներով եղել է 52․234[2]։ Բնակավայրն առաջին անգամ հիշատակվել է 1086 թվականին, «Ահեղ դատաստանի օրվա գիրք» («Domesday Book ») վերնագրով հայտնի ձեռագիր մատյանում[3], Loncastre անվանումով, որտեղ Lon-ը Լան գետի անվանումն է, castre-ն՝ հին անգլերեն cæster-ը կամ լատիներեն castrum-ը՝ բերդ, ռազմական ճամբար նշանակությամբ[4][5]։ Ըստ ավանդազրույցի՝ քաղաքը կառուցվել է հին հռոմեական լքված ճամբարի տեղում։
Լանքասթերի նավահանգիստը կարևոր դեր է խաղացել դեպի նոր հայտնաբերված Ամերիկա աշխարհամաս առաջին ուղևորությունների իրագործման, ստրուկների վաճառքի կազմակերպման, արդյունաբերական հեղափոխության ժամանակներում։
Լանքասթերի աչքի ընկնող պատմական կառույցներից են ռոմանական ոճով կառուցված ամրոցը, որը հիմնադրվել է 13-րդ դարում և հետագայում՝ Էլիզաբեթ Առաջինի օրոք զգալիորեն ընդլայնվել, միջնադարյան տաճարն ու եկեղեցին և Էշտոնի հուշահամալիրը, որը պատկերավոր կերպով անվանվում է հյուսիսային Թաջ Մահալ։
Լանքասթերյան տունը անգլիական թագավորական ընտանիքի մի ճյուղն է համարվում։ Այսօր էլ Լանքասթերի դքսությունն ընդգրկում է ընդարձակ կալվածքներ, որոնք պատկանում են Լանքասթերի դուքս հանդիսացող Չարլզ 3-րդին։
Քաղաքում զարգացած են մետաղագործությունը, քիմիական արդյունաբերությունը, գործվածքեղենի, կոշկեղենի, կահույքի արտադրությունը[6]։ Գործում է Լանքասթերի համալսարանը։ Այստեղ է գտնվում նաև Քումբրիայի համալսարանի կամպուսներից մեկը։
Shotter, David (2001), «Roman Lancaster: Site and Settlement», A History of Lancaster, Edinburgh: Edinburgh University Press, էջեր 3–31, ISBN0-7486-1466-4
White, Andrew (2001), «Continuity, Charter, Castle and County Town, 400–1500», A History of Lancaster, Edinburgh: Edinburgh University Press, էջեր 33–72, ISBN0-7486-1466-4
Միացյալ Թագավորություն
