Ժան Կլոդ Յունկեր
Ժան Կլոդ Յունկեր Jean-Claude Juncker | |
---|---|
Ծնվել է | դեկտեմբերի 9, 1954[1][2][3] (69 տարեկան) |
Ծննդավայր | Redange, Canton of Redange |
Քաղաքացիություն | Լյուքսեմբուրգ |
Կրոն | Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի |
Կրթություն | LMRL? և Ստրասբուրգի համալսարան |
Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ և փաստաբան |
Ամուսին | Christiane Frising? |
Զբաղեցրած պաշտոններ | President of the Eurogroup?, Եվրոպական հանձնաժողովի նախագահ, Լյուքսեմբուրգի վարչապետ, Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ, Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ, Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ, Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ, Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ, Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ և Լյուքսեմբուրգի Պատգամավորների պալատի անդամ |
Կուսակցություն | Քրիստոնեա-սոցիալական ժողովրդական կուսակցություն |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Անդամություն | Eurogroup?, EU troika? և Բարոյական և քաղաքական գիտությունների ակադեմիա |
Կայք | juncker.epp.eu |
Ստորագրություն | |
Jean-Claude Juncker Վիքիպահեստում |
Ժան Կլոդ Յունկեր (լյուքս.՝ Jean-Claude Juncker [ʒ̊ɑːŋ kloːd ˈjʊŋkɐ], դեկտեմբերի 9, 1954[1][2][3], Redange, Canton of Redange), լյուքսեմբուրգյան և համաեվրոպական պետական և քաղաքական գործիչ, 2014 թվականի նոյեմբերի 1-ից սկսած՝ Եվրոպական հանձնաժողովի նախագահ[21], Լյուքսեմբուրգի վարչապետ (1995 թվականի հունվարի 20-ից մինչև 2013 թվականի դեկտեմբերի 4-ը), Լյուքսեմբուրգի ֆինանսների նախարար (1989—2009), եվրախմբի ղեկավար (անգլ. Euro Group, եվրագոտու երկրների ֆինանսների նախարարների ակումբ)։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ժան Կլոդ Յունկերը Քրիստոնեա-սոցիալական ժողովրդական կուսակցության առաջատարն է։ Մաաստրիխտի պայմանագրի հիմնադիրներից մեկը։ 2004 թվականին դիտարկվում էր որպես Եվրամիության հանձնաժողովի նախագահի հավանական թեկնածու։
Գերմանիայի դաշնային կառավարության պաշտոնական ներկայացուցիչ Ուլրիխ Վիլհելմ (գերմ.՝ Ulrich Wilhelm):
[22]
|
2009 թվականի մարտի կեսերին իր հարցազրույցներից մեկում Յունկերը կանխագուշակել է, որ Արևմտյան Եվրոպայում տնտեսական անկումը կխորանան մոտակա ամիսներին, ինչը, իր հերթին, կարող է բերել լուրջ սոցիալական ճգնաժամի, ինչը կարտահայտվի զանգվածային գործազրկության և բնակչության՝ քաղաքական համակարգի նկատմամբ վստահության կորստյան տեսքով[23]։
Եվրոպական խորհուրդը պաշտոնապես Յունկերին նշանակել է Եվրոպական հանձնաժողովի նախագահ 2014 թվականի հունիսի 27-ին այն բանից հետո, ինչ այդ պաշտոնի համար նրանց առաջադրած «Եվրոպական ժողովրդական կուսակցությունը» հաղթեց Եվրոպական խորհրդի ընտրություններում[24]։
Եվրախորհուրդը գաղտնի քվեարկության 2017 թվականի հուլիսի 15-ին Յունկերին նշանակեց Եվրահանձնաժողովի ղեկավար[25]։ Սկսել է պաշտոնավարել 2014 թվականի նոյեմբերին[21]։
Քաղաքական գործունեություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1995 թվականին նշանակվել է Լյուքսեմբուրգի վարչապետ։ Կառավարության ղեկավարի պաշտոնում ողջ Եվրոպայում պաշտոնավարել է առավելագույն ժամկետով։
Յունկերը համարվում է միասնական եվրաբաժնետոմսերի (անգլ.՝ eurobond) ստեղծման կողմնակից, այդ հարցում նրան ընդդիմանում է Գերմանիայի ֆինանսների նախարար Վոլֆգանգ Շոյբլեն[26]։
Centre international de formation européenne (CIFE)-ի նախագահն է։
2013 թվականի հուլիսի 11-ին հրաժարական տվեց լյուքսեմբուրգյան հետախուզական ծառայությունների հետ կապված սկանդալի պատճառով[27]։
Գերմանիայի կանցլեր Անգելա Մերկելը ցանկանում էր հասնել այն բանին, որ Ժան Կլոդ Յունկերը դառնար Եվրոպական հանձնաժողովի նախագահ Ժոզե Մանուել Բարոզուի լիազորությունների ժամկետի ավարտից հետո[28]։ Նրա թեկնածության առաջադրման հակառակորդը Մեծ Բրիտանիան էր` վարչապետ Դևիդ Քեմերոնի հետ միասին․ Լոնդոնում Յունկերին համարում են Բրյուսելում Եվրամիության իշխանության կենտրոնացման կողմնակիցе[29]։
Եվրախորհրդի անդամների հետո հանդիպումներից մեկի ժամանակ Ժան Կլոդ Յունկերը նշել է, որ չի ցանկանում, որ Մեծ Բրիտանիան դուրս գա Եվրամիությունից, ինչի հետ կապված հայտարարել է, որ «երբեք դեմ չի եղել ազգային խորհրդարաններին Բրյուսելի կողմից կազմակերպված և հիմնավոր կերպով լիազորությունների վերադարձին»[29]։
Մրցանակներ և պատվավոր կոչումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Վաստակավոր ծառայության շքանշանի մեծ խաչ (Նորվեգիա, 1996)
- Էդմոնդ հիմնադրամի «Եվրոպայի տեսլական» մրցանակ (Իսրայել, 1998)
- Վիլհելմի անվան Վեստֆալյան համալսարանի պատվավոր դոկտոր (2001)
- CICERO մրցանակ հռետորական արվեստի համար (2002)
- Ռումինիայի աստղի շքանշանի մեծ խաչ (2003)
- Տրիրի պատվավոր քաղաքացի (2003)
- «Իտալական Հանրապետության նկատմամբ վաստակի» շքանշանի մեծ խաչ (2007)
- 1-ին աստիճանի Ընկերության շքանշան (Ղազախստան, 2008)
- Կաբո Վերդեր հանրապետության առաջին դասի Amilcar Cabral մեդալ (2008)
- ԵՄ մեդալ ոսկով և աստղով (2009)
- «Սոցիալական շուկայական տնտեսություն» մրցանակ (Դույսբուրգ, 2009)
- Պատվավոր լեգեոնի շքանշանի գրանդ-սպա (Ֆրանսիա)
- Մեծ ոսկե աստղ ժապավենի վրա՝ Ավստրիական Հանրապետության նկատմամբ վաստակավոր ծառայության համար» պատվավոր նշան (2010)
- «Վաստակավոր ծառայության» շքանշան (Սաար, 2010)
- «Վաստակավոր ծառայության» շքանշան (Բադեն Վյուրտեմբերգ, 2011)
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 2,0 2,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 3,0 3,1 Munzinger Personen (գերմ.)
- ↑ Der Karlspreisträger 2006 Jean-Claude Juncker (գերմ.)
- ↑ 5,0 5,1 http://www.ordens.presidencia.pt/?idc=154
- ↑ https://www.cicero-rednerpreis.de/preistraeger.htm
- ↑ https://www.eu2005.lu/fr/presidence/membres/juncker/index.html
- ↑ http://www.schlitzohren.org/das-goldene-schlitzohr/
- ↑ https://www.saarland.de/6767_29696.htm
- ↑ Europäischer Handwerkspreis — 1992.
- ↑ https://sip.gouvernement.lu/fr/actualites.gouvernement%2Bfr%2Bactualites%2Btoutes_actualites%2Bcommuniques%2B2007%2B10%2B19-pm-dr.html
- ↑ https://www.boe.es/boe/dias/2007/04/17/pdfs/A16866-16866.pdf
- ↑ Anfragebeantwortung 10542/AB XXIV. GP (գերմ.) / Hrsg.: Österreichisches Parlament — 2012. — S. 1978. — 2038 p.
- ↑ https://www.wort.lu/de/panorama/225-liter-wein-fuer-juncker-4fad3f9ee4b0574e200a2147
- ↑ http://www.tageblatt.lu/kultur/story-krise-in-hollywood-20261429/13241390/
- ↑ https://lpksaar.de/goldene-ente
- ↑ 官報 (яп.) // 官報 — 東京都: 国立印刷局, 2020. — Iss. 号外第230号.
- ↑ https://regiowiki.at/wiki/Preis_f%C3%BCr_Europ%C3%A4ische_Regionale_Integration
- ↑ https://news.provinz.bz.it/de/news-archive/629229
- ↑ https://me.gouvernement.lu/fr/actualites.gouvernement%2Bfr%2Bactualites%2Btoutes_actualites%2Bcommuniques%2B2013%2B11-novembre%2B28-juncker-vilnius.html
- ↑ 21,0 21,1 «MEPs elect Jean-Claude Juncker to head EU Commission». BBC News (անգլերեն). BBC. 2014 թ․ հուլիսի 15. Վերցված է 2014 թ․ հուլիսի 17-ին. «A firm believer in EU integration, he will succeed incumbent Jose Manuel Barroso of Portugal in November.»
- ↑ Նիկոլա Սարկոզին կարծում է, որ ֆինանսական ճգնաժամի պայմաններում եվրագոտու երկրները պետք է ձևավորեն «տնտեսական կառավարություն» իր գլխավորությամբ։
- ↑ Juncker warnt vor sozialer Katastrophe(գերմ.)
- ↑ «EU backs Juncker to head Commission». BBC. 27 июня 2014. Վերցված է 27 июня 2014-ին.
- ↑ «Жан-Клод Юнкер стал председателем Еврокомиссии вопреки мнению членов ЕС». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 18-ին. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 5-ին.
- ↑ Глубокий раскол произошел в руководстве зоны евро по вопросу о выпуске единых облигаций(չաշխատող հղում)
- ↑ Премьер Люксембурга уходит из-за скандала с разведкой
- ↑ Меркель считала, что возглавить Еврокомиссию должен Жан-Клод Юнкер
- ↑ 29,0 29,1 Претендент на пост главы Еврокомиссии не хочет выхода Великобритании из ЕС — газета — ИА «Финмаркет»
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժան Կլոդ Յունկեր» հոդվածին։ |
|
- Դեկտեմբերի 9 ծնունդներ
- 1954 ծնունդներ
- Ապրող անձինք
- Ստրասբուրգի համալսարանի շրջանավարտներ
- Արվեստի և գրականության ֆրանսիական շքանշանի ասպետներ
- Պատվո լեգեոնի շքանշանի Մեծ խաչի ասպետներ
- «Իտալիայի Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի մեծ խաչի ասպետներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Եվրոպական հանձնաժողովի նախագահներ