Wintervakantie

Het was spannend dit jaar, of eigenlijk vorig jaar. Want niet alleen hier was het ongewoon warm voor de winter, ook in ons favoriete Oostenrijk. Geen sneeuw, een graad of 12, een vorstgrens op 3500 meter.. De meneer van het hout had het er flink benauwd van.
Vlak voor kerst gingen we toch maar die kant op, volgens de websites en fora was er echt wel te skiën. We konden ons daar met deze temperaturen niets bij voorstellen dus het inpakken van spullen was lastiger, hoe vaak we ook al geweest zijn, zo warm was het nog nooit.

En inderdaad, er was te skiën/snowboarden. Er lag een dikke laag kunstsneeuw, ons respect voor de sneeuwkunstenaars ter plekke is enorm gegroeid. Visueel was het gek. Groene bergen, groene bomen, stroken sneeuw in het landschap. Pistes waren soms half zo smal, soms leken zo ook alleen maar smaller.

 We moesten er maar aan wennen, het was al fijn dat we wel volop konden skiën. Onze kleine dame ging in volle vaart dus voor het eerst konden we tochten maken en langere dagen weg blijven. Dat was dan weer het geluk van dit weer; strak blauwe luchten en alle mogelijkheid om tussen de middag buiten te picknicken, jas uit, vest los. Het was een nieuwe ervaring, dit weer in december/januari.
Genoten van het uitzicht, de zon, de sneeuw en alle afdalingen!

 

Op Instagram plaatste ik meer foto's tijdens deze vakantie.

 

Fijn weekend,

Christel

 

ps. Het grauwe en grijze hier is wel erg wennen. We hopen op strak blauw, zonnig en vorst, zonder de gladheid waar het noorden last van had natuurlijk.

 

Huis vol stenen

 

Deze zomer ging er een record aan stenen mee naar huis. De eerste twee wandelingen raapten de dames hun zakken vol, gelukkig werd het daarna iets minder. Ik had aangegeven dat er aan het eind van de vakantie een keuze gemaakt moest worden maar de slimmerds maakten een dealtje met de meneer van het hout (waar ik zogenaamd niets van wist) en namen alle stenen mee. En waar schelpen het ook leuk doen in een glazen bak ofzo is dat met stenen niet het geval dus daar wilden we iets op verzinnen.

Totdat ik met het verschuiven van accessoires het huis tegenkwam en de mooiste exemplaren daar prima een plek in konden vinden.

 

 

Neem jij wel eens stenen mee van vakantie? Waar laat je ze dan?

 

groet,

Christel

Dag vakantie!

Na een aantal weken afwezigheid ben ik er weer. Ik was alweer begonnen met meelezen (zoals een aantal van jullie vast al had gemerkt), maar het schrijven komt er nooit zo van in de vakantie. We waren weg òf ik 'moest' werken en de niet-werkdagen waren vol met de dametjes die natuurlijk nog wel vakantie hadden.

We waren in Oostenrijk, 3 volle weken. Nu gaan we daar natuurlijk iedere winter naar toe, dit was toch echt totaal anders. We waren erg lang niet in de zomer geweest, wilden graag gaan als de dametjes goed mee konden lopen in de bergen. Nou dat konden ze dit jaar!

 

Het landschap was afwisselend, het weer prachtig, we hebben genoten!

 

En nu begint morgen de school weer en alles wat daarbij hoort...

 

groet,

Christel

Winter?!

Het lijkt maar geen echte winter te willen worden. Niet alleen hier trouwens, de meneer van het hout had hevige stress of er wel sneeuw zou vallen voordat wij naar Oostenrijk afreisden. Zoveel stress dat er zelfs 'niet gaan' als optie voorbij is gekomen. Maar we gingen natuurlijk wel al was het de eerste dagen inderdaad wat minimaal met de (kunst)sneeuw. Gelukkig ging het na een paar dagen sneeuwen, niet altijd evenveel maar wel lang achter elkaar.
Of zoals de kleine dame zei 'Nu sneeuwde het toen ik uit bed kwam, toen ik naar bed ging sneeuwde het nog en nu kom ik weer uit bed en sneeuwt het nog steeds. Denk je dat nog stopt?' Dat deed het, na 48 uur. Het leverde prachtige plaatjes op