Kamu Yönetimi

Özet Mali denetim ülkelerin siyasal, sosyal ve ekonomi yönetimlerinde kullanılan önemli araçlardan bir tanesidir. Ülkemizin idari yapısının inşasında birçok kurumuyla Fransa'yı kendisine örnek aldığı bilinmektedir. Fransız Sayıştay'ı ile Türkiye Sayıştay'ı, teşkilat yapısı, görevleri, merkezi yönetimin mali denetimi konusunda bulunduğu konum açısından her iki ülkenin mali yönetimi alanında önemli bir yere sahiptir. Fransız Sayıştay'ı ile Türk Sayıştay'ının karşılaştırmalı şekilde ele alındığı bu çalışmada merkezi yönetimim mali denetimi konusundaki benzerlik ve farkları iki ülke özelinde ortaya konması amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda hazırlanan çalışmada öncelikle Türkiye'de merkezi yönetimin denetimi, mali denetim konuları incelenmiş ardından Fransa'nın mali denetimi ve Türk-Fransız Sayıştay'larının merkezi yönetimin mali denetimindeki görev ve işlevi karşılaştırılmıştır. Abstract Financial audit is one of the most important tools used in country's political, social and economic managements. It is known that Turkey took France, with many of institutions, as an example to herself in the construction of the administrative structure of our country. French Court of Accounts and Turkish Court of Accounts have an important place in the field of financial management of both countries by their organizational structure, functions and the situation that the centralized administration took place for the financial management. French Court of Accounts

Tarihsel süreç içerisinde insanlık birçok değişim ve dönüşüm yaşamıştır. İlk çağlarda mağaralarda veya ağaç kovuklarında kalan insanoğlu, yaşadığı bölgedeki kalma süresini temel ihtiyaçlarına göre belirlemiştir. Daha sonraları teknolojik gelişmelerin başlamasıyla tarımsal üretime ve doğal olarak yerleşik hayata geçmiştir. Yerleşik hayata geçildikten sonra insanoğlunun ilk mekânı köyler olmuştur. Köylerde tarımsal üretimin devam ettirilebilmesi için daha fazla gelişim gösteren insanoğlu, daha sonra medeniyetin sembolü olan kentleri kurmuştur. Kentler, köylerden farklı birçok özelliğe sahip, içerisinde barındırdığı insanı değiştirip, dönüştüren yapılardır. Antikçağdan beri varlığını sürdüren kent, pek çok insanı kendine çekmiş, birçok kişinin yaşamayı düşlediği mekân olmuştur. Birçok olanağa sahip kentler, aynı zamanda birçok sıkıntı ve problemi de içerisinde barındırmaktadır. Çok eski zamanlardan beri varlığını sürdüren kentlerin en önemli gelişimi Endüstri Devrimi ile olmuştur. Bu devrimin ülkemiz kentlerine yansıması, Osmanlı Devleti’nin son zamanlarından itibaren başlamıştır. Endüstri Devrimi sonrası yaşanılan makineleşme, ülkemiz tarımı için büyük önem arz etmiştir. 1950 yılından sonra ABD’den alınan Marshall Yardımları ile daha da arttırılan tarımda makineleşme, köy mekânı ve köylü için bir dönüm noktası olmuştur. Tarımda makineleşmeyle tarımsal üretimde insan gücüne olan ihtiyaç azalmıştır. Bu yüzden de köyde işsiz kalmış insanlar, çalışabilmek ve daha iyi şartlarda yaşayabilmek için kentlere göç etmişlerdir. İlerleyen zamanlarda kentlerde yenilikler hızla artmış ve insanlar belli bir zaman sonra köydeki kötü şartlardan kaçmak için değil kentin cazibesine kapıldıkları için kentlere göç etmeye başlamıştır. Kente o veya bu sebeple gelen “köylü”ler, kentin kendine has davranış ve düşünce sistemlerinden etkilenmiş ve bu nedenle de değişmiş, dönüşmüştür. Bu değişim ve dönüşüm kimi zaman olumlu sonuç vermiş kimi zaman ise sancılı ve sıkıntılı olmuştur. Köylerden kentlere doğru gelme süreci olan kentleşme ve köylerden kentlere gelen kişilerin kentliye dönüşüm süreci kentlileşme, 1960-1980 yılları arasında çekilen Türk filmlerinde sıklıkla ele alınmıştır. Bu filmler, “toplumsal gerçekçilik” olarak nitelendirilen düşünce sisteminin ürünü olduğu için filmlerde genellikle toplumdaki sorun ve sıkıntılar ele alınmıştır. Filmlerde “köylü”, kenti yalnızca duyduklarıyla hayalinde canlandırmış, bolluk ve bereketin yeri olarak bilmiş, kenti gitmeden sevmiştir. Ancak asıl durumu kente geldiğinde anlamış ve kentin, lüks, bolluk, şatafat merkezi olmasından çok sıkıntının mekânı olduğunu görmüştür. Köyden kente gelen “köylü” yine de hayalindeki gibi “kentli” gibi olmak istemiştir. Kimi zaman bunu başarabilmiş ancak çoğu zaman bu dönüşümü becerememiş ve kentte yaşamak onun için büyük bir eziyet haline gelmiştir. 1960-1980 arası dönemde çekilmiş tüm filmler incelenmiş ve 200’ü aşkın film izlenmiştir. En sonunda kentleşme ve kentlileşme süreçlerini ele alan, bu çalışmaya benzer çalışmalarda kullanılmamış ve süreci anlatış açısından diğer çalışmalarda olduğu gibi ele alınması elzem olan filmler seçilerek toplamda 30 Türk filmle çalışılmıştır.

Kentsel mekânların algılanış biçimleri toplumdan topluma değişiklik gösterebilmektedir. Bireyler yetiştikleri ve ait oldukları sosyal gruplara göre
şekillenmekte ve bir kentsel mekân karşısında da bu doğrultuda tavır almaktadır.
Dolayısıyla bir kentsel mekân, kimileri için unutulmaz anılarla dolu daima hatırlanması gereken bir biçimde toplumsal bellekte yer alırken kimileri içinse unutulmak istenen, geçmişte yaşanan herhangi bir olayla ilgili bağ kurulmayan sıradan bir bina olarak varlık bulmaktadır. Sivas kentinde bulunan Madımak Oteli de 2 Temmuz 1993
tarihinde meydana gelen olaylar neticesinde unutulmak istenen veya hatırlanmak istenen bir kentsel mekâna dönüşmüştür. Dolayısıyla bu mekân, ait olunan sosyal gruplar tarafından farklı şekillerde algılanmakta ve anlam bulmaktadır. Bu çalışmada, Sivas kentinde bulunan farklı sosyal grupların Madımak Oteli’ni algılayış biçimlerini
ortaya koymak amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma desenlerinden fenomenoloji kullanılmış bu doğrultuda Sivas kentinde ikamet eden altı Alevi, altı Sünni kişi ile derinlemesine görüşme yapılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular, iki farklı sosyal gruba ait kişilerin Madımak Oteli’ni nasıl algıladıklarını ortaya koymuştur.