Xoán Biclarense

Xoán Biclarense

Biografía
Nacemento	c. 540 Santarém, Portugal
Morte	621 (>621) (80/81 anos) Xirona, España
Bispo de Xirona
591 –
Abade
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Ocupación	historiador, cronista
Período de tempo	Hispania visigoda
Orde relixiosa	Orde de San Bieito
Descrito pola fonte	Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft

Xoán Biclarense (Iohannes Biclarensis, en latín), nado cara ao ano 540 probablemente en Lusitania e finado cara ao ano 621, foi un eclesiástico, bispo de Xirona e autor dunha curta crónica dos anos 567 ata cara ao 590 de interese nos tempos da conversión dos visigodos do arianismo, herexía do cristianismo, ao catolicismo.

Biografía

Nado en Scallabis (nome romano de Santarém) na Lusitania baixo control visigodo durante o reinado de Teudis. Polos anos 558-560 foise a Constantinopla para estudar para unha longa estada de máis de dez anos.

Contribuíu na controversia dos Tres capítulos que rematou cun cisma no segundo concilio ecuménico de Constantinopla (553) dándolle paso a fundación do Patriarcado de Aquilea como entidade independente nos vindeiros anos.

Segundo Isidoro de Sevilla, cando volveu a Hispania, cara ao ano 576, non quixo integrarse na igrexa oficial ariana do reino visigodo durante o reinado de Leovixildo.

Á morte do rei, no ano 586, funda un mosteiro (mosteiro Biclarum), probablemente na rexión de Tarragona e redáctalle regras propias, non atopadas polos historiadores (agosto 2011).

Recaredo I converteuse ao catolicismo e nomeou a Xoán Biclarense bispo de Xirona. Logo sábese que participa en varios concilios da Igrexa Católica.

A partir de 589, ano do Terceiro Concilio de Toledo, comeza a redacción dunha crónica.

O Chronicon

Xoán Biclarense escribiu o Chronicon (Cronicón Biclarense) aproximadamente entre os anos 589 e 591. Relata eventos acontecidos dende 567 ata cara 590, polo tanto cobre o reinado de Leovixildo e o comezo do reinado de Recaredo I, sendo así unha fonte para os historiadores sobre a historia do cristianismo arredor do Terceiro Concilio de Toledo, no cal o reino visigodo abandonou oficialmente o arianismo. Abarca tamén eventos que coñeceu na súa estancia en Constantinopla e sobre a cristianización dos Garamantes, antigo pobo nómade que andaba polos territorios de Libia e do Cordal do Atlas no nordeste de África.

Escrito en latín o Chronicon segue as achegas de cronistas como Próspero de Aquitania, Victor Tonnenensis (tamén bispo da diocese africana de Tunnuna que corresponde a provincia romana), no tocante ó concepto de crónica universal e tamén no uso en escritos históricos da datación da era cristiá para a cronoloxía.

Véxase tamén

Bibliografía

• Juan de Biclaro, Obispo de Gerona. Su vida y su obra. Introduccion, Texto crítico y comentarios por Julio Campos, (Consejo Superior de Investigationes Científicas, Escuela de Estudios medievales, Estudios Vol. XXXII) Madrid 1960.

Ligazóns externas

• Chronicon Iohannes Biclarensis Texto na Wikisource en latín.
• Iohannes Biclarensis na Bibliotheca Augustana