Río Tea

Río Tea
Tipo	río
Inicio
División administrativa	Provincia de Pontevedra, España
Final
División administrativa	Galicia, España
Localización	río Miño
	42°04′38″N 8°31′40″O / 42.07719, -8.52772
Afluentes	río Pequeno, río Alén, regato Furafolla
Conca hidrográfica	conca do Miño
Características
Dimensións	50 () km ;
Superficie da cunca hidrográfica	411 km²
Medicións
Caudal	17,5 m³/s

Véxase tamén: Zona especial de conservación do Río Tea.

O río Tea é un afluente do río Miño, duns 50 quilómetros de longo, que atravesa a bisbarra do Condado, no sur da provincia de Pontevedra.

Etimoloxía

Segundo Edelmiro Bascuas o hidrotopónimo "Tea" parte da raíz hidronímica indoeuropea galaica *tekw‑, co significado de ‘fluír’^[1].

Características

Ponte dos Remedios, San Miguel de Ponteareas.

Nace da confluencia de dous brazos, dos cales un nace na parte sur da Serra do Suído, a uns 900 msnm, e outro a 940 msnm no Faro de Avión, no límite entre as provincias de Ourense e Pontevedra.^[2] Baña os concellos de Covelo, Mondariz, Mondariz-Balneario, Ponteareas e Salvaterra de Miño, onde desemboca no Miño. A súa conca cobre unha área de 411 km².

O Tea é un río de característico réxime pluvial. O seu caudal medio é de 17,5 m³/s. O seu percurso inicial é encaixado, abríndose xa no val de Mondariz, atravesando logo pola vila de Ponteareas, antes de ir ao Miño. Entre os seus afluentes destaca o Alén, pola dereita, que recibe aínda na montaña. Xa no curso baixo úneselle o Uma pola esquerda.

A meirande parte do río está declarado como zona especial de conservación (ZEC) río Tea, xunto con varios dos seus afluentes, como os ríos Alén, Xabriña ou o rego de Borbén.^[3]^[4]^[5]^[6]^[7]

Flora e fauna

Flora

A vexetación é moi rica, tipo bosque de galería dos ríos do sur de Galiza, a formación típica é o ameal ou formación de amieiros. A vexetación é completada con freixos, salgueiros, pradairos, sabugueiros, bidueiros, cerdeiras bravas e algún carballo. Seguindo o bosque de galería atopamos unha segunda formación na que aparece a carballeira ou fraga mixta dominada por carballos (Quercus robur L.), e completada con loureiros, pereiras bravas, acivros (aceviños), cerquiños, e ás veces freixos, pradairos e castiñeiros. Nos outeiros fórmanse piñeirais de piñeiro bravo (Pinus pinaster var. maritima), froito das reforestación dos séculos XIX e XX, mesturadas hoxe en día con carballos, eucaliptos etc. Complétase todo cunha rica formación arbustiva e herbácea: cáncaros, campaíñas, amorodeiras bravas (morotes), hedras (areiras ou hadreiras), silveiras, roseiras bravas, estripeiros, chuchameles (Lonicera spp.), fentos variados, brións etc. Así coma toxos, uces etc. nas zonas altas.

Fauna

Aves

Gabián (Accipiter nisus)
Garza branca (Egretta alba)
Andoriña brava (Riparia riparia)
Alavanco real (Anas platyrhynchos)
Merlo rieiro (Cinclus cinclus)
Ouriolo (Oriolus oriolus)
Paporrubio (Erithacus rubecula)
Picapeixe (Alcedo atthis)
Azor (Accipiter gentilis)
Lavandeira branca (Motacilla alba)

Mamíferos

Rato de almiscre (Galemys pyrenaicus)
Lontra (Lutra lutra)

Peixes

Lamprea (Petromyzon marinus)
Salmón (Salmo salar)
Anguía (Anguilla anguilla)
Reo (Salmo trutta)

Outros

Xoaniña (Coccinella septempunctata)
Salamántiga (Chioglossa lusitanica)
Libélulas (Gomphus graslinii e Macromia splendens)

Impacto ambiental

En agosto de 2014 o río sufriu unha vertedura de sosa procedente da planta embotelladora de Augas de Mondariz^[8].

Galería de imaxes

Ponte medieval de Fofe en Covelo.
Ponte de Fillaboa preto da desembocadura.
Tres pontes preto da desembocadura; a medieval de Fillaboa, a da estrada vella a Caldelas de Tui, e a da nova estrada PO-510
Ponte de Cernadela, na parroquia de Riofrío (Mondariz)
Río Tea á altura de Cernadela, na parroquia de Riofrío (Mondariz)
Río Tea ao seu paso por Ribadetea, Ponteareas.
Río Tea ao seu paso por Moreira, Ponteareas.
Ponte das Partidas, en Moreira, Ponteareas.